Περί Τσίπρα
Η εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην προεδρεία του ΣΥΝ διχάζει και προβληματίζει. Οι δημοσκοπήσεις διαδέχονται η μία την άλλη και όλες τον αποθεώνουν. Τα ποσοστά αποδοχής που συγκεντρώνει στο πρόσωπο του είναι εκπληκτικά και εντυπωσιάζουν. Από όποια μεριά και να το δούμε, το γεγονός ότι ένας άνδρας ηλικίας μόλις 33 ετών είναι αρχηγός κόμματος είναι σημαντικό από μόνο του και κάνει τη διαφορά.
Νέος, ωραίος και με πολιτική άποψη. Την οποία βέβαια ακόμα δεν έχει εκφράσει ολοκληρωμένα και ούτε του έχει δοθεί ο ανάλογος χρόνος να δραστηριοποιηθεί. Πολλοί μάλιστα είναι και αυτοί που ακούμε να λένε σε προσωπικές συζητήσεις πως όταν το κάνει θα έχει ενδεχομένως όλο το χρόνο που του χρειάζεται για να εκτεθεί. Υπάρχουν φορές παρακολουθώντας τον στην τηλεόραση που μου περνά από το μυαλό η σκέψη και η απορία πώς να νιώθει πραγματικά μέσα του βλέποντας ξαφνικά αυτή τη τεράστια αποδοχή. Πόσο τον επηρεάζουν τα ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις και πώς σκοπεύει να διαχειριστεί τη δημοτικότητα του. Μιας και όλο αυτό είναι ξαφνικό και φέρει όλα τα χαρακτηριστικά μιας απότομης αλλαγής.
Πέρα από τις πολιτικές απόψεις του Συνασπισμού, η σπουδαιότητα του πράγματος παραμένει. Αρκεί μόνο να σκεφτούμε πώς ζουν σήμερα οι νέοι ετών 30 και κάτι. Τι δουλειές αναγκάζονται και κάνουν, πόση βαρύτητα έχει η άποψη τους στο κοινωνικό σύνολο, σε τι βαθμό επηρεάζουν τα πράγματα και τι εικόνα έχουν και οι ίδιοι για τους εαυτούς τους. Τα πάντα γύρω τους δείχνουν να καταρρέουν, το μέλλον τους είναι αβέβαιο και όσο για το παρόν τους συχνά μοιάζει να είναι απλά βιοποριστικό. Είναι η γνωστή γενιά των 700 ευρώ για την οποία τόσα έχουμε διαβάσει. Οι νέοι που αναγκάζονται να δουλέψουν σε δουλειές εντελώς διαφορετικές από το αντικείμενο των σπουδών τους, που γρήγορα συνειδητοποιούν πως τα όνειρα τους θα μείνουν στα βιβλία και τις ταινίες, είναι οι τριαντάρηδες που μένουν ακόμα με τους γονείς τους.
Τώρα τι κοινά μπορεί να έχει η περίπτωση του Τσίπρα με την προηγούμενη αναφορά στη γενιά του σήμερα, δυσκολεύομαι να εντοπίσω. Το μόνο σίγουρο είναι η ιδιαιτερότητα του να είσαι στην εποχή του 2008 ετών 33 και να είσαι αρχηγός πολιτικού κόμματος με τέτοια ευρεία αποδοχή. Και μάλλον το ενδιαφέρον θα είναι να δούμε πως θα αποτυπωθεί το όλο ρεύμα σε επικείμενες εκλογές.
Γιώτα Δημητρακοπούλου