Ψευτόλιο ο Αλέξης, ξυλόλιο ο Κυριάκος

Γράφει η Ελένη Σπανοπούλου

ΚΑΛΩΣ ‘Η ΚΑΚΩΣ, που είπε κι ένας άσκεφτος βουλευτής έχουμε έναν πρώην πρωθυπουργό, ιδρυματικό και ένα νυν πρωθυπουργό, παραπλανημένο. Και μη θαρρείτε ότι έχω κάτι προσωπικό με τους ανθρώπους αυτούς. Είπα ανθρώπους ? Συγγνώμη δύο Έλληνες πολιτικούς εννοούσα.Έχω ότι έχουν μαζί τους εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, που τους τίμησαν με την ψήφο τους και είδαν τις ελπίδες τους να γκρεμίζονται στο χάσμα που ανοίγει πάντα ο σεισμός ανάμεσα στην Εξουσία και το Λαό. Ο Αλέξης Τσίπρας και ο διάδοχος του στο πρωθυπουργικό θώκο Κυριάκος Μητσοτάκης έπαθαν μια αλλ-αντίαση…. Και όχι δεν εννοώ τη γνωστή νευρολογική νόσο όπου μια ισχυρή νευροτοξίνη εκτροχιάζεται και συγκρούεται με το νευρικό σύστημα, προκαλώντας έκρηξη συμπτωμάτων σε όλο το σώμα, αλλά κυρίως, στο αναπνευστικό, με χαρακτηριστικό σύμπτωμα τη δυσκολία στην αναπνοή (πηγή: Wikipedia). ΚΑΛΩΣ ‘Η ΚΑΚΩΣ, ο πρώην και ο νυν πρωθυπουργός δεν μπορούν να αναπνεύσουν. Αλλ-αντίαση παθαίνουν όσοι κάθονται σε καρέκλα εξουσίας. Πολιτικοί που άλλα αντ’ άλλων έλεγαν πριν εκλεγούν και άλλα αντ’ άλλων λένε και κάνουν όταν παίρνουν από τον λαό την εντολή.
Δεν έχουν-άλλο-οξυγόνο και αυτό είναι φανερό από τις δύο τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις των δυο ανδρών. Στην ποδηγετημένη τηλεόραση ο κος Μητσοτάκης , από το βήμα του ακατανοήτου λόγου ύπαρξης Ιδρύματος του, ο Αλέξης Τσίπρας, εμφανίστηκαν πάσχοντες και οι δύο από πολιτική αλλαντίαση… Καλώς ή κακώς, που είπε και ο ζητήσας συγγνώμη ΝΔ βουλευτής, οι πολιτικοί αυτοί έχουν αρρωστήσει και μας έχουν αρρωστήσει ….

Με στομφώδεις πομφόλυγες ο Αλέξης κρύφτηκε ξανά πίσω από τις λέξεις, αποτολμώντας να μιλήσει για ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ! Αποκάλυψε έτσι, αυτό που επιμελώς έκρυβε για πάνω από ένα χρόνο ανίερης πολιτικής σιωπής. Την αρρώστια του! Δεν έχει-άλλο- οξυγόνο και προσπαθεί να πείσει ότι αναπνέει ακόμη. Αυτός που δεν μίλησε όταν η δράκα των καρεκλοκένταυρων βασανιστών του, αυτοί που τον έσυραν ηττημένο στην παραίτηση το 2023, καθαιρούσαν τον νόμιμα εκλεγμένο στην κάλπη της Δημοκρατίας, στα όργανα και σε ένα πολιτικό Συνέδριο, Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός που δεν μίλησε όταν χιλιάδες σύντροφοι του βρήκαν την πόρτα του Συνέδριου της ντροπής κλειστή. Αυτός που είδε τον διάδοχο του, Στέφανο Κασσελάκη, να αποκεφαλίζεται με συνοπτικές φασίζουσες διαδικασίες. Αυτός που για δυο χρόνια δεν μίλησε για το έγκλημα και τιμωρία των Τεμπών , βγήκε στο βήμα του δικού του Ιδρύματος ( Γιάννης κερνάει Γιάννης πίνει το λέει ο λαός μας ) να μιλήσει για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
«Ίσα ρε Θεομπαίχτη», που θα έλεγε στο ανηψούδι του τον Καραγκιόζ, ο Μπάρμπα Γιώργος. Του φουστανελοφορου ήρωα, Θείου μη υπάρχοντος, όμως, μπορούν ελεύθερα να του το πουν όλοι όσοι τον πίστεψαν, τον υπερασπίστηκαν και είδαν με οδυνηρή έκπληξη και πικρία ότι πάσχει και αυτός από πολιτική αλλαντίαση! ΤΟ ΨΕΥΤΟΛΙΟ ΤΣΙΠΡΑ, νόμιμα ή και παράνομα φορτωμένο στο τραίνο της πολιτικής μας, αλλά και της πολιτικής του ζωής έχει κάνει τεράστια ζημιά στην ζώσα και δρώσα ελληνική Αριστερά, που μετράει θύματα. Η στήλη δεν θα ακολουθήσει και δεν θα αναπαράξει τα εκατοντάδες αρνητικά σχόλια στο διαδίκτυο και τα ΜΜΕ για την θλιβερή εμφάνιση του λαλίστατου ασθενούς, που παρουσιάζει έντονα ιδρυματικά φαινόμενα. Επιστημονικά, η απόσυρση από την ζωή ως ένα είδος εγκλεισμού, όπως το βιώνουν, για παράδειγμα οι φυλακισμένοι, θεμελιώνεται πάνω στην «φιλοσοφία της ελάχιστης προσδοκίας» ( UnΚovic & Albin) , ενώ ο ιδρυματικός ασθενής αναπτύσσει ανάμεσα σε άλλα «δεσμωτηριοφιλία» ( Pinatel ) αντιλαμβανόμενος, το Ίδρυμα, τη φυλακή του δηλαδή, ως το μόνο φυσικό του πλαίσιο. Κάτι σαν αυτό που συνδέει τον Αλέξη με τους πραξικοπηματίες του περασμένου Νοεμβρίου, Φλαμπουράρη, Παππά, Γεροβασίλη και Σία…. Πολιτικά, το ίνδαλμα της πρώτης φοράς Αριστερά έχει πεθάνει και δεν το ξέρει ακόμη. Πήρε την εξουσία, καβάλα στο κύμα της οργής των αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος και τον βυθίζει το σουέλ, (υποθαλάσσιο κύμα ) της οργής των αγανακτισμένων στην Ιερά Οδό. Τόσος δεν ήταν, ο Αλέξης Τσίπρας. Τόσος έγινε και τόσο φρόντισαν να τον κάνουν οι πρώην και νυν, συν αυτώ. Χωρίς αριστερό οξυγόνο πια και με μεγάλο φορτίο ψευτόλιου στο βαγόνι του συρμού Γκράβα – Κουμουνδούρου, με μια στάση στο Μαξίμου. Από το αμαξοστάσιο του Ιδρύματος του στέλνει τώρα υπερφίαλα πολιτικά και αδιανόητα ηθικά, μηνύματα αλλ’ αντ΄ άλλων, χωρίς καν να νοιώθει την ελάχιστη υποχρέωση να ζητήσει μια Συγγνώμη, από παλιούς συντρόφους και από τους γονείς των 57 νεκρών, για την κατάσταση του σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας, τουλάχιστον…. Σύμβαση 717 το λένε και οι καρεκλοκένταυροι του ΣΥΡΙΖΑ, παρέα με αυτούς της ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, πρέπει να σκύβουν το κεφάλι μπροστά στα Τέμπη, την κοιλάδα των δακρύων ολόκληρης της χώρας.

«Αλλ-αντίαση», όμως, φαίνεται να έχει και ο επικεφαλής της Κυβέρνησης, που δεν εκτίμησε ορθά την κατάσταση από τις πρώτες ώρες της τραγωδίας και με τις αλλ’ αντ΄ άλλων δηλώσεις του εισπράττει τώρα τα επίχειρα των πράξεων του. Οι Έλληνες πολίτες, που γέμισαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες τις πλατείες και τους δρόμους όλης της χώρας εμβρόντητοι τον άκουσαν να λέει δημόσια: « Δεν φταίω εγώ!» Οι Γιαδικιάρογλου φταίνε. Μου έδωσαν λάθος πληροφορίες και εγώ τις επανέλαβα»!!! Τώρα γιατί οι Γιαδικιάρογλου της Κυβέρνησης στο θέμα των Τεμπών δεν έχουν απολυθεί, ακόμη, θα σας γελάσω. Φοβάμαι ότι θα βγει κάποια στιγμή πάλι, από τηλεοράσεως ο Κυριάκος, για να μας πει: «Δεν φταίω εγώ που δεν απολύθηκαν» και να πάμε όχι από ξυλόλιο, αλλά από…ψευτόλιο όλοι, πανελλαδικώς. Το ξυλόλιο του Κυριάκου και η … « αλλαντίαση» του δεν μπορεί να κρυφτεί, άλλο. Το 2019 κέρδισε τις εκλογές με πολιορκητικό κριό την λύση Τσίπρα-Κοτζιά στη Συμφωνία των Πρεσπών και τους νεκρούς στο Μάτι. To 2023, με ανύπαρκτη αντιπολίτευση και τα αλλ΄αντ΄άλλων για τους νεκρούς στα Τέμπη κέρδισε το… 41τακατό του… 54% στο σύνολο των ψηφοφόρων. Πράγμα, που σημαίνει ότι έχει την αποδοχή , μόνο, του ¼ της κοινωνίας. Νίκες, που του επέτρεψαν να νομίζει ότι θα συνεχίσει με αδιαφάνεια και συγκαλύψεις να κρύβεται πίσω από κάθε Γιαδικιάρογλου της Κυβέρνησης, του ΟΣΕ και της Hellenic train. H τελευταία, μάλιστα, προβλέπω ότι, θα είναι το εξιλαστήριο θύμα, η νέα Ιφιγένεια στην Αυλίδα του Μαξίμου, προκειμένου να σωθεί ο Αγαμέμνων πρωθυπουργός. Το έργο, που παίζεται, όμως, δεν είναι η Σοφόκλεια « Ιφιγένεια στην Αυλίδα» , άλλα ο «Αγαμέμνων», από την Αισχυλική Τριλογία. Ο Τύραννος θύτης, που αφανίζεται με την επιστροφή του από την Τροία και φωνάζει χτυπημένος :«Ωιμένα μου και πάω! Βαθιά με βρήκε μέσα! Πάλι ξανά μου, αλλοίμονο, με βρήκε κι η άλλη». Και τότε, ίσως, εμφανιστεί στη Βουλή, μια Κασσάνδρα να θρηνήσει: «Αχ και το τι ‘ναι ο άνθρωπος! Στην ευτυχία του σα ζωγραφιά φαντάζει, πλην η δυστυχία μια σα σφουγγάρι υγρό της δίνει και τη σβήνει» (Αισχύλου «Ορέστεια», 458 π.Χ. ,μτφρ Ι. Γρυπάρη). Ίσως και μια Κλυταιμνήστρα να φωνάξει από του βήματος: « Απ’ όλα πριν που από σκοπού έχω ειπωμένα δε θε να το ντραπώ να πω τα ενάντια τώρα. Γιατί και πώς αλλιώς κανείς, σαν ετοιμάζει τον όλεθρο του εχθρού του, που περνά για φίλος, να περιφράξη στέρεα του χαμού τα δίχτυα σε ύψος που να είναι αδύνατο να το πηδήση; Μα εμέ δε με ηύρε ανέτοιμη αυτός ο αγώνας της έχθρας τέλος της παλιάς,αν και με χρόνια. Και στέκω εδώ που χτύπησα, στο έργο μου επάνω.» Μόνο που στον…ρόλο δεν θα είναι η Μαρέβα Γκραμπόφσκι- Μητσοτάκη, αλλά ας υποθέσουμε χάριν… ευκολίας, ένας Αντώνης Σαμαράς, ένας Κώστας Καραμανλής, ή ακόμη κι ένας Άδωνης Γεωργιάδης. Στη θεατρική σκηνή της πολιτικής ζωής όλα είναι πιθανά. Σε κάθε περίπτωση. καμία χώρα δεν χρειάζεται ένα παραπλανημένο πρωθυπουργό ο οποίος, δυο χρόνια μετά τη δολοφονία 57 Ελλήνων δικαιολογείται με δηλώσεις που μάλλον υποδεικνύουν ενοχές και σίγουρα αποδεικνύουν ανικανότητα.

ΤΣΙΠΡΑΣ ΚΑΙ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, Ο πρώην και ο νυν πρωθυπουργός, στη Γκράβα ή στο Κολλέγιο, (δεν έχει καμία σημασία), διδάχθηκαν τη ρήση του Μένανδρου (450-400 π.Χ.), που δείχνουν ότι λησμόνησαν, αλλά αξίζει να θυμούνται: « Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.» Ο ‘Αρχων τρία πράγματα πρέπει να θυμάται: Πρώτα ότι εξουσιάζει ανθρώπους. Δεύτερον ότι άρχει σύμφωνα με τον Νόμο και τρίτο ότι δεν θα εξουσιάζει για πάντα…
Δυστυχώς, η Ελλάδα μετά το 1989 δεν έχει πρωθυπουργούς. Βαρόνους Μινχάουζεν και Πινόκιο έχει… Μόνο που από τα πολλά ψέματα μεγαλώνει τόσο η μύτη τους, που φαίνεται πια από κάθε γωνιά της χώρας.

Από μηχανής (τραίνου) Θεός για όλους μας, σαν άλλη Κορυφαία Χορού σε αρχαία τραγωδία η Μαρία Καρυστιανού ανακόπτει την ανέμελη ποδηλατοδρομία στην πρωθυπουργική ζώνη ασφαλείας. Στο πλευρό της έχει τον Χορό της αρχαίας και της σύγχρονης τραγωδίας, τη φωνή του Λαού, που ζητά το Δίκαιο και το λογικό, την Αλήθεια και την Τιμωρία. Αν στα παραπάνω προσθέσω την εκλογή του ΠΤΔ , στο πρόσωπο του κου Κων. Τασούλα, τη συσπείρωση της αναγκαστικά αναζωογονημένης Αντιπολίτευσης και την πρόταση δυσπιστίας, που πρώτος ζήτησε ο Πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας, Στέφανος Κασσελάκης , τότε μόνο καλός δεν θα είναι ο ‘Αγιος Φεβρουάριος για τον Πρόεδρο της ΝΔ., ή, τουλάχιστον, ότι του έχει απομείνει σε επιρροή από το Κόμμα του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, των πιο δεξιών και ακροδεξιών κομματιών του συμπεριλαμβανομένων πλέον, βεβαίως, βεβαίως.
Για τον εξαπατημένο από τους επιτελείς του – κατά δική του δήλωση- πρωθυπουργό, δύο λύσεις είναι μονόδρομος μέχρι το τέλος του μήνα:
1. Είτε εμμένει στην καθόλου εξυπηρετική πια υποψηφιότητα Τασούλα και με την εκλογή του, ως ΠτΔ, ρισκάρει να βρεθούν μέλη της ΝΔ κυβέρνησης ειδικό δικαστήριο για το έγκλημα των Τεμπών, που ίσως δεν θα αφορά μόνο στα αίτια της τραγωδίας, αλλά και στη συγκάλυψη της.
2. είτε «φροντίζει» να είναι άγονη η 5η ψηφοφορία, , οπότε σύμφωνα με το Σύνταγμα προκηρύσσονται εκλογές και παραγράφονται νομικά οι πολιτικές ευθύνες για τα Τέμπη ή και, συντασσόμενος ίσως με το ΠΑΣΟΚ στην πρόταση για τον κο Τάσο Γιαννίτση ή του ΣΥΡΙΖΑ για την κα Λούκα Κατσέλη αποσύρει την υποψηφιότητα Τασούλα. Πράγμα, πολύ δύσκολο για το κύρος του.

ΚΑΛΩΣ Ή ΚΑΚΩΣ και για τον νυν , αλλά και για τον πρώην πρωθυπουργό , εδώ που έφθασαν, μας έφθασαν και φθάσαμε είναι φανερό, πως η σιωπή και η φυγή δεν είναι πια λύση. Είναι θλιβερό που και οι δύο δεν έχουν καταλάβει, ότι με τη στάση τους στα Τέμπη ανήκουν πλέον στη χορεία των ΑΣΥΓΧΏΡΗΤΩΝ. Όχι από την χειμάζουσα, μέχρι πολύ πρόσφατα, εσωκομματική και εξωκομματική αντιπολίτευση τους, αλλά από την ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ! Από μανάδες, πατεράδες, παππούδες, γιαγιάδες, νέους και παιδιά όλης της χώρας. Οι πλατείες της Ελλάδας, οι αγρότες, η νεολαία, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι συνταξιούχοι το φανερώνουν πια πως ράγισε το ποτήρι της εξουσίας και της δύναμης τους. Κι όπως λέει το τραγούδι : « Από μικρή χαραγματιά κοιτούσες κάθε μέρα πως μεγαλώνει μια φωτιά κι απλώνει στον αγέρα. Σαν ραγίσει το ποτήρι δεν τ αγγίζεις άλλο πια…. …Μας έχει λιώσει το σκοινί και το νερό στερεύει, μα το πηγάδι είναι βαθύ κι η δίψα μας παιδεύει.». (Μάνος Ελευθερίου- Στ. Κουγιουμτζής- Γιώργ. Νταλάρας, Τα ψηλά τα παραθύρια 1975).

*Η Ελένη Σπανοπούλου είναι δημοσιογράφος, τ. πρόεδρος ΕΔΟΕΑΠ