Επίθεση Ακρίτα στην Κατερίνα Παναγοπούλου
…για την εμφάνισή της στο Προεδρικό Μέγαρο
Σφοδρή επίθεση κατά της Κατερίνας Παναγοπούλου εξαπέλυσε η Ελενα Ακρίτα για την εμφάνιση της παρουσιάστριας στο Προεδρικό Μέγαρο χθες βράδυ για τα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε πως δεν τη γνωρίζει και ανέβασε φωτογραφία της στα κοινωνικά δίκτυα γράφοντας: Δεν ξέρω ποια είναι, αλλά λογικά τη ντύνει η υπερκομψη Μαρέβα. Η πετσετούλα στο μπούστο συνδυάζεται τέλεια με το ασορτί τραπεζομάντηλο στη φούστα. Όμορφη πινελιά η χρυσή τσάντα από έναν αρραβώνα που άφησε εποχή το 2012 στην Ανω Πεσκανδρίτσα και βιντατζ πέδιλα της Μάρθας Καραγιάννη από το κάτι να καίει.
Όταν πάντως χρήστες την ενημέρωσαν για το ποια είναι, επανήλθε με νέα ανάρτηση, αναφέροντας: Όταν δημοσιογράφος (όπως μαθαίνω τώρα, δεν βλέπω ποτέ ειδήσεις στο Μεγκα) φοράει κάθε χρόνο αποκλειστικα και μόνο τα ρουχα που σχεδιάζει η γυναίκα του πρωθυπουργού, τότε υπάρχει πολιτικό θέμα κι αφορά στην αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία της. (Αν είχε διευθυντή τον Λέοντα Καραπαναγιωτη θα τής έκανε δριμείες παρατηρήσεις. Αλλά αυτές οι εποχές περάσανε…)
Κι αυτό γιατί στην συγκεκριμένη δεξίωση εκπροσωπει – και δη στη γιορτή της Δημοκρατίας – το Μέσον στο οποίο εργάζεται κι όχι τον εαυτό της. Στη ζωή της μπορεί να φοράει ό,τι θέλει και κανείς δεν έχει δικαιωμα να την κρίνει.
Εγώ βλέπετε, διδάχτηκα δημοσιογραφία από μεγάλους Δασκάλους όπως ο Γιάννης Καψής, ο Λέων Καραπαναγιώτης, ο Αλέκος Φιλιππόπουλος, ο Γιώργος Ρωμαίος κ.α. Άγνωστα ονόματα για σας, φωτεινοί φάροι για μας. Είχαμε την Ελένη Βλαχου της Καθημερινής, είχαμε τον Σεραφείμ Φυντανίδη στην Ελευθεροτυπία.
Οι περισσότεροι πετσωμενοι που «δημοσιογραφούν» σήμερα δεν θα περνούσαν ούτε το κατώφλι ιστορικών εφημερίδων. άλλα μέτρα κι άλλα σταθμά.
Όσο για το αισθητικό σκέλος, όχι δεν μου αρέσει καθόλου, και ναι αγαπημένος μου σχεδιαστής είναι ο Βασίλης Ζούλιας απλώς τα ρούχα του είναι πολύ ακριβά.
Καθένας με την αισθητική του.
Και κάτι τελευταίο – γιατί το άκουσα κι αυτό.
Δεν ζηλεύω τα νιατα της.
Τα δικά μου ζηλεύω.