Η αντιπολίτευση των «λωτοφάγων»

“Γνωρίζουμε καλά ότι οι καλές μακροοικονομικές επιδόσεις δεν γίνονται εύκολα αντιληπτές σε κάθε νοικοκυριό που δίνει αγώνα καθημερινά να τα βγάλει πέρα. Ωστόσο, είναι ο μόνος ασφαλής δρόμος για να αυξήσουμε τα πραγματικά εισοδήματα όλων των πολιτών και να φτάσουμε με σταθερά και τολμηρά -αλλά όχι παράτολμα- βήματα, πιο κοντά στα ευρωπαϊκά εισοδήματα.
Η Ελλάδα έχει πετύχει τα τελευταία χρόνια μια εξαιρετικά δύσκολη και μάλλον αξιοζήλευτη -για πολλές άλλες χώρες- ισορροπία στα οικονομικά της” γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook ο Άκης Σκέρτσος.

Και προσθέτει: Ποια είναι αυτή; Να σημειώνει 4 έως 5 φορές υψηλότερη ανάπτυξη από την υπόλοιπη Ευρώπη μαζί με σημαντικές αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές δαπάνες αλλά και ικανοποιητικά δημοσιονομικά πλεονάσματα που επιβεβαιώνουν την υπευθυνότητα της κυβέρνησης και θωρακίζουν την αξιοπιστία μας στην αξιολόγηση ξένων αγορών και θεσμικών επενδυτών.
Αυτή η ισορροπία δεν είναι καθόλου απλή ούτε αυτονόητη διότι η οικονομική θεωρία και πράξη λένε ότι μια σφιχτή δημοσιονομική πολιτική συνήθως φρενάρει την ανάπτυξη.

Στην περίπτωση της χώρας μας λοιπόν αυτό δεν έχει συμβεί για τρεις λόγους: χάρη στο μίγμα φορολογικών και οικονομικών κινήτρων που εφαρμόζουμε και ενισχύουν τις επενδύσεις και τα δημόσια έσοδα, χάρη στις μεταρρυθμίσεις που υλοποιούνται σε πολλά πεδία ταυτόχρονα και μετασχηματίζουν το κράτος και την αγορά, και τέλος χάρη στην πολιτική σταθερότητα που κατακτήσαμε για δεύτερη θητεία με μια μονοκομματική κυβέρνηση.

Απέναντι σε αυτή την εθνική επιτυχία -που είναι συλλογική επιτυχία όλων των πολιτών- και ελλείψει εναλλακτικής πολιτικής και οικονομικής πρότασης, η κριτική της αντιπολίτευσης αναδεικνύει ως κυβερνητική αποτυχία το γεγονός ότι το κατά κεφαλή εισόδημα στη χώρα μας είναι το δεύτερο χαμηλότερο στην Ευρώπη, με τελευταία τη Βουλγαρία.
Τα εισοδήματα στη χώρα μας είναι χαμηλά και πρέπει να αυξηθούν κι άλλο. Αυτός άλλωστε είναι ο ένας από τους τρεις βασικούς στόχους της τρέχουσας θητείας. Όμως όσοι δεν αναγνωρίζουν το σημείο αφετηρίας της προσπάθειας ανασυγκρότησης της οικονομίας, συμπεριφέρονται σαν λωτοφάγοι ή θεωρούν ότι είμαστε λωτοφάγοι όλοι οι υπόλοιποι.

Και εξηγούμαι:
Όσοι ασκούν αυτή την κριτική λειτουργούν σαν να προσγειώθηκαν στη χώρα μας το 2024 και να μην έχουν καμία απολύτως μνήμη ή εμπειρία της περασμένης δεκαετίας που η χώρα έχασε περισσότερο από το 25% του ΑΕΠ της.
Αυτό που επίσης σκοπίμως δεν ομολογούν είναι ότι ενώ η Ελλάδα παρέμενε την περασμένη δεκαετία σε υφεσιακό σπιράλ, οι άλλες χώρες δεν ήταν στάσιμες. Αντιθέτως αναπτύσσονταν είτε διευρύνοντας ακόμη περισσότερο την απόσταση που ήδη μας χώριζε είτε προσπερνώντας μας αν ήταν πιο πίσω μας έως το 2010.
Γι’αυτό και πρέπει η Ελλάδα να αναπτύσσεται με ταχύτερο ρυθμό από την υπόλοιπη Ευρώπη -όπως συμβαίνει από το 2021 και μετά- για πολλά χρόνια ακόμη αν θελουμε να μειώσουμε αυτή την ψαλίδα. Αυτό σημαίνει το σύνθημα «σταθερά, πιο κοντά στην Ευρώπη».
Με ποια πολιτική θεωρούμε ότι μπορεί να επιτευχθεί αυτό; Με αυτήν που εφαρμόζεται ήδη ή με τα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ που όταν εφαρμόστηκαν την αλλήστου μνήμης πενταετία 2015-2019 διεύρυναν περαιτέρω τις εισοδηματικές ανισότητες και την απόσταση που μας χώριζε από την Ευρώπη;
Σε κάθε περίπτωση, πάει πολύ αυτοί που ευθύνονται για την οικονομική καθήλωση της χώρας την προηγούμενη δεκαετία -είτε με την ανεύθυνη και αντιευρωπαϊκή αντιπολίτευση που έκαναν είτε με την καταστροφική στην αρχή και αντιαναπτυξιακή στη συνέχεια οικονομική πολιτική που εφάρμοσαν όταν κυβέρνησαν- να κουνάνε και το δάχτυλο τώρα. Μπορεί οι ίδιοι να θέλουν να ξεχάσουν, όμως εμείς δεν είμαστε λωτοφάγοι.