Βίκυ Σταμάτη: ΜΜΕ και Δικαιοσύνη – ανοίχτε τα τρελάδικα!
email αναγνώστη
Γράφει ο Κ.Π.
«Στο μίσος και στον έρωτα η γυναίκα είναι περισσότερο βάρβαρη από τον άντρα».
Φρήντριχ Νίτσε, 1844-1900, Γερμανός φιλόσοφος
Πριν λίγες μέρες στις 29/3 σε μια ανάρτηση με τίτλο: «Οι ξερόλες της Ελληνικής τηλεόρασης» καυτηρίαζα τον τρόπο με τον οποίο τα ελληνικά ΜΜΕ μέσα από την υπερβολή παρουσίασαν την «πτώση» του γερμανικού αεροσκάφους και τα σενάρια που έπλαθαν οι σχολιογράφοι και ειδικοί αναλυτές της τηλεόρασης.
Βεβαίως από τους «ειδικούς σχολιαστές δημοσιογράφους» είχα εξαιρέσει τους ειδικούς επί των αεροπορικών δυστυχημάτων. Η υπερβολή σε αυτή την περίπτωση, είχε ξεπεράσει τα επιτρεπτά όρια.
Σήμερα δεν μπορώ να μην επανέλθω, για ένα θέμα πάρα πολύ λεπτό που αφορά μια μάνα μία ανθρώπινη ύπαρξη, πέρα από καταδίκες φυλακές και τρελοκομεία. Οι λεπτομέρειες με τις οποίες παρουσίασαν τα κανάλια το δράμα και την «απόδραση» ενός προσώπου με προβλήματα υγείας ξεπερνάει κάθε όριο κοινωνικής και δεοντολογικής ενημέρωσης και δημοσιογραφίας.
Η λεπτομερής καταγραφή κάθε κίνησης του συγκεκριμένου προσώπου, ακόμη και εικασίες με φόντο τα συρματοπλέγματα και τις τρύπες που θα μπορούσε να περάσει, μέχρι και το σχέδιο οργάνωσης από επαγγελματίες του είδους, είχαν καλύψει και τις πλέον απαιτητικές «οσμές» των διεστραμμένων τηλεοπτικών εγκεφάλων, προς τέρψιν των τηλεθεατών.
Τώρα τι σχέση μπορεί να έχει μια «απόδραση» σερβιρισμένη με πλάνα από το γάμο στο Παρίσι και δεξιώσεις του παρελθόντος, αυτό ας το απαντήσουν οι ψυχίατροι. Τέτοια διαστροφή και υπερβολή; Ειλικρινά ξεπέρασε τα όρια συναγερμού.
Όσο για τη δικαιοσύνη, έχω γράψει και άλλες φορές ότι είναι ο πυλώνας δικαίου, δυνατών και αδυνάτων και θεμέλιο της δημοκρατίας σε μια σύγχρονη κοινωνία. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε μια δημοκρατία δεν μπορούμε κα κάνουμε κριτική σε αποφάσεις της δικαιοσύνης, ούτε ότι δεν κάνει λάθη. Ουδείς αναμάρτητος-αλάθητος. «Πρώτος τον λίθον βαλέτω».
Και οι δικαστές άνθρωποι είναι. Υπάρχουν όμως δικαστές και «δικαστές» όπως εισαγγελείς και «εισαγγελείς». Γιατροί και «γιατροί». Δημοσιογράφοι και «δημοσιογράφοι». Πιλότοι και «ΠΙΛΟΤΟΙ». Με αυτή την έννοια και μετά από 3 η 5 αιτήσεις μιας μητέρας προς τη δικαιοσύνη οι οποίες απορρίπτονται, με κάνει να σκέφτομαι και εγώ διεστραμμένα, όταν ένα κορυφαίο πολιτικό πρόσωπο τυγχάνει να είναι σύζυγος της.
Από την άλλη μου έρχονται θλιβερές σκέψεις, όταν εγκληματίες, απατεώνες και κάθε είδους απόβρασμα της κοινωνίας κυκλοφορεί ελεύθερα αναμεσά μας. Δεν κατάλαβα γιατί μία μάνα όποια και αν είναι αυτή, όσο βαριά και αν είναι η ποινή της να μην μπορεί να εκτίσει την τιμωρία σε κατ΄οίκον περιορισμό η εθελοντική εργασία που θα είναι χρησιμότερη, όπως συμβαίνει σε όλες τις πολιτισμένες χώρες.
Αν πράγματι όπως λένε οι πληροφορίες τις 3 η 5 αιτήσεις αποφυλάκισης τις απέρριψαν γυναίκες δικαστές και εισαγγελείς, τότε ας μου επιτραπεί να επικαλεστώ τον Φρόυντ:
«Η μεγαλύτερη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που κι εγώ δεν έχω κατορθώσει να απαντήσω μετά από τριάντα χρόνια έρευνας», είναι: «τι θέλει μια γυναίκα;»
Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος
Σήμερα ζούμε σε έναν ταραγμένο κόσμο. Και στην Ελλάδα σε μια ταραγμένη κοινωνία. Οι καταλήψεις σε πανεπιστήμια σχολές, κτήρια, εισβολή στη βουλή σε Δημαρχεία και σε άλλους δημόσιους χώρους δείχνει ένα κράτος και μια εξουσία που δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό της.
Φαίνεται ότι η Ελληνική κοινωνία βρίσκεται στα πρόθυρα της παρακμής και οι θεσμοί ανήμποροι να αντιδράσουν αποτελεσματικά. Θα πω αυτό που έχει πει ο Γάλλος φιλόσοφος De Saint Simon: «Ο κόσμος όλος είναι μια διαδοχή από περιόδους κρίσης και περιόδους ακμής, που αλληλοδιαδέχονται η μία την άλλη όπως η μέρα την νύχτα».
Ας ευχηθούμε λοιπόν κάποια στιγμή, και για μας να έρθει μια τέτοια μέρα και όχι συνέχεια να ζούμε μέσα στη νύχτα. και τα τρελάδικα!!! Γι΄ αυτό και εγώ διάλεξα ένα λαϊκό άσμα που απεικονίζει το πνεύμα της εποχής: «Ανοίχτε τα τρελάδικα», τραγουδισμένο από την Ελένη Βιτάλη το 1983. Είναι προφητικό. Ανοίχτε τα τρελάδικα.