Επί προσωπικού

Ανοιχτή επιστολή Ρούσση προς τον Οικονομόπουλο της «Ελευθεροτυπίας»

Αγαπητέ «κύριε»  Οικονομόπουλε

Το …κύριε είναι σε εισαγωγικά διότι, από την μέχρι τώρα θητεία σας, ως εκδότης της ιστορικής εφημερίδας “Ελευθεροτυπίας”, αποδείξατε περίτρανα ότι δεν δικαιούσθε να φέρετε τον τίτλο του “κυρίου”, με την έννοια του ανθρώπου που σέβεται τον λόγο του, τις δεσμεύσεις και τις υποχρεώσεις του, έναντι των εργαζομένων στην επιχείρηση του, που έχουν επιδείξει αξιοπερίεργη ανοχή.

Επειδή, στην 38χρονη αξιοπρεπέστατη και βραβευμένη, στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, δημοσιογραφική μου πορεία, δεν έτυχε ποτέ να βρω υποστήριξη από “συλλογικές αντιδράσεις” εναντίον της όποιας εργοδοσίας και επειδή έχω στο ενεργητικό μου, ότι έκατσα τον Λαμπράκη στο σκαμνί διότι επιχείρησε να μου φάει μέρος της αποζημίωσης που δικαιούμουνα όταν απολύθηκα και ότι έχω κάνει αναφορά στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εναντίον του Συμβουλίου της Ευρώπης που, μετά από δέκα χρόνια υπηρεσίας ως ανταποκριτής Τύπου του Οργανισμού στην Ελλάδα, μ’ έδιωξε άνευ αποζημίωσης, για χατίρι της τότε ΥΠΕΞ Ντόρας Μπακογιάννη, θα σας απευθυνθώ στον ενικό.

Μου χρωστάτε τρείς μισθούς από το 2013 “κύριε” και καταβάλλετε φιλότιμες προσπάθειες, απ’ ό,τι βλέπω, να κάνετε τους οφειλόμενους μισθούς έξη, μιας και δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ, εκτός του δώρου Χριστουγέννων που δολίως καταβάλλατε.

Πάντα σε προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να ξέρω πού βασίζετε αυτή σας την αναισθησία, να μην πληρώνετε έναν δημοσιογράφο-ανταποκριτή της εφημερίδας, που εξακολουθεί να προσφέρει την εργασία του με συνέπεια και πώς νομίζετε ότι αυτός ο άνθρωπος “τα φέρνει βόλτα” στο Στρασβούργο.

Δεν είμαι κονομημένος “κύριε” και δεν έχω, δυστυχώς, αποταμιεύσει “λίπος” για να προσφέρω την εργασία μου δωρεάν, μόνο και μόνο για να παριστάνετε εσείς τον …εκδότη.

Προσωπικά, ουδόλως μ’ απασχολεί αν δεν κερδίσατε ούτε ένα ευρώ από την παράλληλη-με την δικηγορία- ενασχόληση σας με τις εκδόσεις.

Επιχειρηματική επιλογή σας ήτανε και εμπεριείχε το ανάλογο ρίσκο και το αν αυτή η εφημερίδα δεν μπόρεσε να ορθοποδήσει, αναμφίβολα φταίνε οι επιλογές και η ανυπαρξία κάποιου αναπτυξιακού επενδυτικού σχεδίου από μέρους σας.

Αισθάνομαι τύψεις διότι, μόνος, αγωνίσθηκα ενάντια σε θεούς και δαίμονες, λοιδορήθηκα, υπέστην άθλιες επιθέσεις, προκειμένου να ξαναβγεί στα περίπτερα η “Ελευθεροτυπία”.

Αποκάλυψα εγκαίρως τα σχέδια εκείνων που έστησαν τον ανταγωνιστικό “κλώνο” της εφημερίδας και …πλήρωσα γι’ αυτό, χωρίς να γνωρίζω ότι έστρωνα το χαλί για να έλθετε εσείς στα πράγματα.

Στάθηκα στο πλευρό της νέας εργοδοσίας από την πρώτη στιγμή, υπογράφοντας ατομική σύμβαση, αποδεχόμενος συνεχείς μειώσεις αποδοχών και συνεχίζοντας να προσφέρω την πολύτιμη, από κάθε άποψη, δουλειά μου.

Πρότεινα εναλλακτικές πρακτικές για την συνέχιση της έκδοσης της εφημερίδας, σας πρότεινα προσωπικά κάποιους τρόπους να εισρεύσει κάποιο νόμιμο χρήμα στην επιχείρηση, μέσω των χορηγήσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Κουράσθηκα….

Δεν ξέρω τι θα κάνετε με τους άλλους και ούτε μ’ ενδιαφέρει αλλά έχετε διορία μέχρι την Παρασκευή, να μου καταβάλλετε στο ακέραιο τους έξη μισθούς που μου οφείλετε.

Αντιμετωπίζω τον κίνδυνο της έξωσης από το σπίτι που μένω στο Στρασβουργο “κύριε” και το αίτημα μου, έχει τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος.

Αντίθετα, δεν αντιμετωπίζω καν το ενδεχόμενο να παραιτηθώ από την εφημερίδα και να σας κάνω το κέφι.

Εχετε λοιπόν την δυνατότητα να μ’ απολύσετε, καταβάλλοντας τα δεδουλευμένα μου και την όποια αποζημίωση δικαιούμαι, για να μπορέσω να πάω στο ταμείο ανεργίας.

Σε αντίθετη περίπτωση σας πληροφορώ ότι, θα βάλω σκοπό της ζωής μου να μην μπορείτε να σταθείτε πουθενά, όχι μόνον στην Ελλάδα άλλα ούτε στην Ευρώπη.

Και θα σας συμβούλευα να πάρετε πολύ σοβαρά αυτή την έμμεση απειλή διότι εγώ, αντίθετα μ’ εσάς, κρατάω τον λόγο μου και τις υποσχέσεις μου…..

….και έχω και την δύναμη και τις “‘ακρες” να τις πραγματοποιήσω.

Με όση λιγότερη οργή μπορώ…

Νίκος Ρούσσης