Αν ήμουν… Δελατόλλας

Email Νίκου Ρούσση στο Enimerosi24

Η Ελλάδα είναι μικρή και η πορεία ενός εκάστου είναι γνωστή, δήλωσε ο όψιμος εκδότης και τακτικός “μαϊντανός” των τηλεοπτικών τόκ-σόου Αντώνης Δελατόλλας, αμέσως μετά την δημοσιοποίηση της είδησης ότι καλείται, όχι ως απολογούμενος αλλά ως κατηγορούμενος, από την Δικαιοσύνη, για το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Εγώ, αν ήμουν στη θέση του, δεν θα έκανα επίκληση αυτού του επιχειρήματος, για να δικαιολογήσω τις …πομπές μου.

Τι γνωρίζουν οι παροικούντες την δημοσιογραφική …Ιερουσαλήμ της Ψωροκώσταινας περί της πορείας του εν λόγω ατόμου?

* Οτι ο Αντώνης Δελατόλλας υπήρξε ένας αυτοχρησθείς πολιτικός συντάκτης στην εφημερίδα “Εθνος” που, όταν επισκέπτονταν το πρες-ρούμ, για την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ήταν υποχρεωμένος να κάθεται πίσω-πίσω και πάντως μακριά από πολιτικούς συντάκτες του επιπέδου του Γιάννη Φάτση και άλλων.

* Οτι αμείβονταν με την συλλογική σύμβαση εργασίας της εποχής και ότι, ως δημοσιογράφος, δεν είχε άλλα προφανή έσοδα από την εργασία του.

Δεν ήταν δηλαδή διπλοθεσίτης ή τριπλοθεσίτης.

Κι’ όμως έχει φτιάξει μία βιλάρα στην Τήνο που ντρέπεσαι να πατήσεις.

*Οτι πριν παρουσιασθεί στο προσκήνιο, ως επίσημος αγοραστής- μαζί με τον άλλον γίγαντα της δημοσιογραφικής τέχνης Μπενέκο- της ιστορικής εβδομαδιαίας εφημερίδος “ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ” από τον Κώστα Παπαϊωάννου, η μόνη του γνωστή ιδιότητα-πέραν της δημοσιογραφικής- ήταν ότι είναι κουμπάρος του Θόδωρου Ρουσόπουλου.

*Οτι αίφνης, ενόψει του εγχειρήματος επανέκδοσης της “Ελευθεροτυπίας”, παρουσιάσθηκε στο δημοσιογραφικό στερέωμα με χοντρό πακέτο, αγνώστου προέλευσης, και προχώρησε στο απονενοημένο διάβημα της έκδοσης της εφημερίδας “6 Μέρες” που, χωρίς αιδώ, ονόμασε “Ελληνική Λιμπερασιόν”.

Υπάρχει λοιπόν ένα πολύ ενδιαφέρον …κενό στην πορεία του Αντώνη Δελατόλλα, από την αφάνεια του τριτοκλασάτου πολιτικού συντακτάκου στην γκλαμουριά του εκδότη δύο αντιμνημονιακών (παρακαλώ) εφημερίδων.

Σε ανύποπτο χρόνο είχα γράψει ένα σημείωμα στην σελίδα μου στο φβ, όπου αναρωτιόμουν “πόθεν έσχες παρτα-όλα” και φυσικά δεν πήρα καμία απάντηση.

Το ερώτημα, όμως, εκείνο, με βάση τις σημερινές εξελίξεις αποκτά μία άλλη διάσταση.

Εγώ, ας πούμε, με πάνω από τριάντα χρόνια προσφορά στην ενεργό δημοσιογραφία, δεν έχω δεχθεί κανένα έμβασμα και δή 500.000 ευρώ απο κανέναν υπόδικο και φυγόδικο επιχειρηματία διότι, τόσα χρόνια, δεν είχα κανένα νταλαβέρι με κανέναν από δαύτους.

Το έμβασμα αυτό, λέει τώρα ο Δελατόλλας, αφορά το ποσό που του ανήκε από τη σύμβαση πώλησης ποσοστού της εφημερίδας “Το Ποντίκι”.

Σύμφωνοι αλλά πόσο ήταν αυτό το ποσοστό και πόσα χρήματα διέθεσε ο αυτοδημιούργητος κύριος συνάδελφος για την εξαγορά της εφημερίδας “ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ”, ώστε να θεωρεί λογικόν να του εμβασθεί μισό εκατομμύριο ευρώ, μόνον για την εξαγορά ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου της ιστορικής αυτής εβδομαδιαίας εφημερίδας.

Ολα αυτά τα τεράστια ποσά έχουν δηλωθεί στο “πόθεν έσχες” του που υποχρεούται να υποβάλλει, κάθε χρόνο, στον αρμόδιο Εισαγγελέα.

Εχουν δηλωθεί τα ποσά που του επέτρεψαν να εξαγοράσει το ΠΟΝΤΙΚΙ και να εκδώσει και την εφημερίδα “6 ΜΕΡΕΣ”?

Εγώ, αν ήμουν Δελατόλλλας, θα έδινα πάραυτα στη δημοσιότητα το πόθεν έσχες μου, με το οποίο θα δικαιολογούσα όλη αυτή την εκδοτική επιχειρηματική μου δραστηριότητα και θα βούλωνα όλα τα στόματα.

Ετσι, για να μάθουν όλοι, την άγνωστη πορεία του.