«Quo vadis Ελλάδα?»

Email Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24

Πορεία στο άγνωστο για την Ελλάδα και το λαό της (τη συντριπτική πλειονότητά του βέβαια, όχι τους βολεμένους κι αυτούς που τά ‘φαγαν μαζί με τους εκάστοτε Πασοκο-νεοδημοκράτες της εξουσίας…) και η “Αυριανή” μάς πληροφορεί ότι αδειάζει η Αθήνα κι η χώρα γυρίζει δεκαετίες πίσω, καθώς πολλοί αντί νά ‘ρχονται φεύγουν απ’ την πρωτεύουσα!

Θα έλεγα ότι ίσως αυτή η έστω αναγκαστική εσωτερική μετανάστευση δεν θα ήταν τόσο μεγάλο κακό, αν υπήρχαν προοπτικές η χώρα να ανασυντάξει γεωγραφικά τον πληθυσμό και τις παραγωγικές της δυνατότητες… Φοβάμαι όμως ότι πρόκειται για μια φυγή απελπισμένων ή απογοητευμένων ανθρώπων, μια επιστροφή στις ρίζες, στα χωριά και τις μικρές πόλεις της περιφέρειας “έτσι χωρίς πρόγραμμα”!

Κάθε ριζική μεταβολή στις συνθήκες ζωής ενός ανθρώπου ή μιας οικογένειας δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση, αλλά θα μπορούσε ίσως να απαλύνει τις πολύ δύσκολες στιγμές που βιώνουν πολλοί, αν εκεί πίσω -στην βίαια εγκαταλειμμένη άλλοτε ελληνική ύπαιθρο- υπήρχαν κάποιες δομές, κάποιες συνθήκες για να ζήσει κανείς καλά και να δράσει δημιουργικά…

Υπάρχουν άραγε; Ας διαχωρίσουμε τον κόσμο που επιστρέφει σε δυό κατηγορίες: 1. Τους ηλικιακά άνω των 60 χρονών, λογικά συνταξιούχους, που θεωρητικά έχουν λιγότερες βιοποριστικές ανάγκες κι ίσως θα μπορέσουν να ζήσουν οικονομικότερα, κάνοντας ίσως και κάποιες εκπτώσεις σ’ αυτά που έως πρόσφατα απολάμβαναν ίσως στις δυο τρεις μεγαλουπόλεις μας. Άντε να πούμε ότι θα ξαναμείνουν στο σπίτι τους (αν τό ‘χουν ακόμη κι αν είναι αξιοπρεπώς κατοικήσιμο) κι ότι με λιγότερα έξοδα θα ζήσουν… Καλά ως εδώ. Αν όμως χρειάζονται γιατρό, φάρμακα, άλλη περίθαλψη ή δυνατότητα μετακίνησης πού θα βρούν; Όταν αστυφιλία, υδροκεφαλισμός και εσχάτως η κρίση έχουν αποδιοργανώσει τα πάντα; Λέει δηλ. η σημερινή (κι οι πρόσφατες) Κυβέρνηση σ’ αυτούς που ήταν νέοι το 50 ή το 60 , “πηγαίνετε να ξαναζήσετε τα νιάτα σας, πριν …ανταμωθείτε με τον Άγιο Πέτρο”! Ωραία λύση, να τη χαίρονται…

2. Πάμε όμως στους νέους, με ή χωρίς οικογένεια, ανθρώπους 25-40 χρονών, με λιγότερα ή περισσότερα προσόντα. Φεύγουν μήπως ξοδεύουν λιγότερα στην επαρχία, μήπως βγάζουν λίγα φρούτα και λαχανικά από κανά κήπο ή κανά πατρικό αφημένο χωράφι! Φτάνουν αυτά για να ξαναχτίσουν τη ζωή τους, να δημιουργήσουν προοπτικές ανάπτυξης, να ξαναζωντανέψουν την Ελλάδα, χωρίς στρατηγική, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς άλλη βοήθεια;

Άντε και να δεχτώ ότι κάποια πράγματα θα βρεθούν… Σχολεία, γιατροί, νηπιαγωγεία, παιδικοί σταθμοί, αθλητικές δραστηριότητες, συγκοινωνίες σε 12μηνη βάση κ.α. θα υπάρχουν ή απλώς πρέπει να βλέπουν την ζωή με το ίντερνετ και τη δορυφορική μικροί μεγάλοι;

Μάς μιλάνε για “ευκαιρίες μέσα στην κρίση” και μάς γέμισαν με ρεπορτάζ για εκτροφή μεταξοσκώληκων και καλλιέργεια τρούφας! Πόσοι και για πόσο μπορούν να ζήσουν μ’ αυτά; Κι άντε ξαφνικά άνθρωποι των πόλεων που δεν ξέρουν τίποτα απο γεωργοκτηνοτροφία ή έστω και βιοτεχνική παραγωγή να γεμίσουν την περιφέρεια με καλλιέργειες και στάνες για να ζήσουν, σαν τους παππούδες τους!

Μακάρι να ξαναζωντανέψει η ελληνική περιφέρεια, η εσωτερική μετανάστευση να έχει αντίστροφους ρυθμούς, αλλά το θέμα είναι αν υπάρχουν -ή πότε μπορεί να υπάρξουν- προϋποθέσεις για να ζήσουν ανθρώπινα πολλοί νέοι άνθρωποι και με ποιές δουλειές και με τι εισοδήματα…

Αν μπορούν τίποτε σοφοί κυβερνητικοί ή κρατικοί αξιωματούχοι ας απαντήσουν κι ας δημοσιοποιήσουν τις δυνατότητες ανάπτυξης σε κάθε περιοχή, ώστε να μην πάνε μετανάστες στη χώρα τους οι νεότεροι, χωρίς καν την προσδοκία εκείνων που πήγαιναν στην “Αμέρικα”, ότι για κάποιο καιρό θα ήταν λαντζέρηδες!

Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος- συγγραφέας
Μέλος ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ