Και μετά;

OK, Να γίνει απεργία την Τρίτη και ξανά μαζί με τους υπόλοιπους σε τρεις εβδομάδες… Και αν δεν βγουν δύο μέρες σε διάστημα δύο μηνών εφημερίδες και δελτία ειδήσεων και δεν κάνουν update τα sites λέτε να τρομάξει η κυβέρνηση ή θα είναι για αυτούς ακόμη καλύτερο να ησυχάσει το κεφάλι τους από τα media έστω και για 24 ώρες; Τι ουσιαστικό πέτυχε ο κλάδος μας όλα αυτά τα χρόνια με τις 24ωρες απεργίες πέρα από την υπογραφή κάποιων συλλογικών συμβάσεων στα όρια του πλήθωρισμού οι οποίες από τους περισσότερους ιδιοκτήτες ΜΜΕ δεν τηρήθηκαν επί της ουσίας ποτέ; Μήπως με όχημα το καίριο θέμα του ασφαλιστικού είναι η ευκαιρία να θέσουμε ως κλάδος όλα τα προβλήματα και αιτήματα στο τραπέζι και να αναζητήσουμε ουσιαστικές λύσεις; Μήπως ήρθε η ώρα να διασφαλίσουμε όσο περισσότερο γίνεται το επάγγελμα μας; Μήπως ήρθε η ώρα να ζητήσουμε να γίνουν νομοθετικές ενέργειες που να κατοχυρώνουν μια σειρά από φλέγοντα ζητήματα όπως για παράδειγμα, την νομοθέτηση αυστηρών ποινών στους ιδιοκτήτες ΜΜΕ που καταπατούν κάθε οικονομικό και εργασιακό νόμο και δικαίωμα, που χρωστάνε σε εργαζομένους, που δε πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές κλπ κλπ. Να γίνουν ρυθμίσεις διασφάλισης και προστασίας των επαγγελματιών δημοσιογράφων (μέλη των Ενώσεων) που εργάζονται με μπλοκάκι και είναι όμηροι στις διαθέσεις κάθε ιδιοκτήτη; Μήπως να διεκδικήσουμε να περάσουν νομοθετικά μια σειρά από ασφαλιστικές δικλείδες που θα πρέπει να τηρήσει όποιος θέλει να εμπλακεί στα ΜΜΕ, δικλείδες που θα θέσουν τέλος το σημερινό καθεστώς που όποιος θέλει γίνεται εκδότης ή καναλάρχης ή ραδιοφονάρχης και δεν τηρεί κανένα νόμο και όποτε θέλει βάζει λουκέτο και άντε μετά να βρουν άκρη απλοί εργαζόμενοι με τα χρωστούμενα…
Όλα αυτά όμως για να τα ζητήσουμε και πολύ περισσότερο για να κάτσει μια κυβέρνηση και να τα συζητήσει μαζί μας θα πρέπει να τα απαιτήσουμε με τροπο που θα δείχνει την αποφασιστηκότητα μας. Και ο μόνος τρόπος είναι η απεργία αλλά απεργία και όχι αργία…
Πιο δυναμική κίνηση από την απεργία διαρκείας δεν υπάρχει. Όλοι οι επαγγελματίες δημοσιογράφοι σε περίπτωση που τεθούν όλα αυτά θα συμφωνήσουν σε μια δυναμική κίνηση η οποία φυσικά θα έχει κόστος. Άλλα από την άλλη μάχη χωρίς απώλειες δεν υπάρχει. Σοβαρή διεκδίκηση χωρίς αγώνα δεν υπάρχει. Δηλαδή τι περιμένουμε να στριμωχτούν η κυβέρνηση και οι ιδιοκτητες ΜΜΕ από μόνοι τους και εμείς να έχουμε χάσει απλά δύο μεροκάματα; Αυτά δεν υπάρχουν… Ας κάνουμε για αρχή μια απεργία μιας εβδομάδας και αν δεν υπάρξει πρόοδος να συνεχίσουμε με επ άοριστον απεργία. Να βάλουμε λουκέτο στα πάντα για ένα μήνα! Να σφίξουν λίγο οι… όλων. Φυσικά και όλοι έχουμε οικογένειες, υποχρεώσεις, χρέη, δάνεια, κάρτες κλπ κλπ και όχι ένα μηνιάτικο αλλά ούτε ένα βδομαδιάτικο δεν μας παίρνει να χάσουμε αλλά από πώς αλλιώς μπορούμε να περάσουμε αν όχι όλες τουλάχιστον κάποιες από τις διεκδικήσεις μας; Όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός ομελέτα χωρίς να σπάσεις αβγά δεν γίνεται.
Αν λοιπόν δεν είμαστε διατεθειμένοι να σπάσουμε κανένα αβγουλάκι τότε κακώς κάνουμε και τις 24ωρες; Τους εαυτούς μας κοροιδεύουμε και χάνουμε και μεροκάματα…

ΥΓ: Φυσικά ευκαιρία με όλα αυτά να δούμε και τα του οίκου μας και να αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε ένα σοβαρό και ισχυρό σωματείο που θα είναι πανίσχυρο και θα έχει λόγο και δεν θα χρειάζεται ένα χρόνο για να βγάλει προεδρείο… Ας σταματήσουμε αυτή την αστειότητα των 10-20-30 δημοσιογραφκών ενώσεων και παραενώσεων και ας γίνει μια Ένωση. Ας σταματήσει αυτή η αστειόητα των 3-5 ετών μισθολογίου για να γίνει κάποιος μέλος. Δημοσιογράφοι είμαστε όχι η λέσχη Μπίλντεμπεργκ… Ας σταματήσει η γελοιότητα των εξετάσεων η οποία για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν είχε θεσπιστεί στις σκοτεινές δεκαετίες 60-70 για να εμποδίζεται να εισέρχονται στο επάγγελμα οι “αριστεροί”, “οι αναρχικοί” και γενικά όσοι οι τότε εξουσίες έκριναν ότι είναι “εχθροί” της. Ας αλλάξουμε το κωμικό καταστατικό που για παράδειγμα, απαγορεύει σε κάποιον αθλητικό δημοσιογράφο να κάνει διαφημίσεις για αλουμίνια (και τον διαγράφει) επειδή είναι λέει αντιδεοντολογικό αλλά επιτρέπει σε ένα δημοσιογράφο να κάνει πολιτικό ρεπορτάζ και να είναι ταυτόχρονα μέλος Κεντρικής Επιτροπής κόματος!