Χάρβεϊ Καϊτέλ: «Ο Τέο ήταν σκληρό παλικάρι και ομηρικό ταλέντο»
Ο αμερικανός ηθοποιός έκανε ταξίδι-αστραπή από τη Νέα Υόρκη προκειμένου να βρεθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
«Μετά τον θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου το όρος του Ολύμπου δεν θα είναι πια το ίδιο!». Μεγάλη φράση από έναν μεγάλο ηθοποιό για έναν μεγάλο σκηνοθέτη. Ηταν η πρώτη φράση που είπε ο αμερικανός ηθοποιός Χάρβεϊ Καϊτέλ το απόγευμα της Πέμπτης 27 Μαΐου στην αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας του Μεγάρου Μουσικής ενώ μιλούσε για τον αδικοχαμένο σκηνοθέτη ο οποίος του πρόσφερε μια από τις σημαντικότερες εμπειρίες της ζωής του. Την εμπειρία της ταινίας «Το βλέμμα του Οδυσσέα» που γυρίστηκε κάτω από τρομερά δύσκολες συνθήκες το 1994, εν μέσω του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
«Οι δυσκολότερες εμπειρίες της ζωής μου ήταν όταν υπηρέτησα τρία χρόνια στους πεζοναύτες και όταν έπαιξα στο “Βλέμμα του Οδυσσέα”» είπε ο Καϊτέλ που ως και σε περιοχές ναρκοπεδίων χρειάστηκε να περπατήσει για τις ανάγκες της ταινίας, «ένα απίστευτο ταξίδι στην Ελλάδα, την Αλβανία, την Κροατία και σε τόσα άλλα σημεία της πρώην Ανατολικής Ευρώπης».
Ο Καϊτέλ ήρθε στην Ελλάδα την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή προκειμένου να παραστεί στην εκδήλωση του Μεγάρου Μουσικής. Ηρθε μετά από πρόσκληση της συντρόφου του σκηνοθέτη, κυρίας Φοίβης Αγγελοπούλου, με την οποία ανέπτυξε μια βαθιά σχέση φιλίας στα γυρίσματα του «Βλέμματος του Οδυσσέα».
«Μέσα σε λίγες ώρες βρέθηκε από την Αυστραλία στη Νέα Υόρκη και από εκεί στην Αθήνα για να παραστεί στο Μέγαρο και να φύγει αύριο» όπως χαρακτηριστικά είπε ο πρόεδρος του Μεγάρου κ. Ιωάννης Μάνος, που και αυτός, όπως ο Καϊτέλ, ήταν βαθύτατα συγκινημένος για τη βραδιά που θύμιζε σε όλους την μεγάλη απώλεια του Τέο (ο Καϊτέλ σταμάτησε τρεις φορές την ομιλία του από τη συγκίνηση της μνήμης).
Λίγους μήνες πριν από το μοιραίο γεγονός της 24ης Ιανουαρίου, ο κ. Μάνος βρισκόταν σε διαρκή επικοινωνία με τον Αγγελόπουλο σχεδιάζοντας ένα μεγάλο αφιέρωμα στο έργο του το οποίο θα πραγματοποιούνταν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Και εκείνος είχε δεχτεί γιατί ήταν ένας καλλιτέχνης που ενδιαφερόταν όχι μόνον για τη μνήμη αλλά και για την προοπτική. «Γι’ αυτό και η αποψινή βραδιά δεν έχει σχέση μόνον με το παρελθόν αλλά κυρίως με το αύριο» όπως είπε ο κ. Μάνος υποσχόμενος ότι μέσα στο 2013 ένα μεγάλο αφιέρωμα στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο όπως ήταν ο αρχικός στόχος.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με την προβολή της 43λεπτης ταινίας ντοκυμαντέρ «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη» που γύρισε ο Αγγελόπουλος για την πόλη του, την ταινία ντοκυμαντέρ του Νίκου Λιγούρη «Theo Angelopoulos: The Dust of Time» (το making off της «Σκόνης του χρόνου»), και τις ομιλίες του ιστορικού και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών Αντώνη Λιάκου, της διδάκτορος φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και συγγραφέως Αιμιλίας Καραλή, της αναπληρώτριας καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου κυρίας Ειρήνης Στάθη και του ομότιμου καθηγητή της αρχαίας κλασικής φιλολογίας κ. Δημήτρη Μαρωνίτη. Συντονιστής ήταν ο κριτικός κινηματογράφου κ. Γιάννης Μπακογιαννόπουλος.
Μόνον μέσα από τέτοιες εκδηλώσεις μπορεί να διατηρηθεί ζωντανή η μνήμη και πράγματι, το ένιωθες, το πνεύμα του Θόδωρου Αγγελόπουλου βρισκόταν ολοζώντανο μέσα στην αίθουσα. Ηταν σαν να βρισκόταν ο ίδιος εκεί και όχι μόνον η εικόνα του στην οθόνη, στην οποία ο Χ. Καϊτέλ υποκλίθηκε όταν τελείωσε την ομιλία του
«Ηταν σκληρό παλικάρι» είπε ο ηθοποιός για τον σκηνοθέτη. «Ενα μεγάλο, ομηρικό ταλέντο. Η δουλειά του ήταν ομηρική». Κλείνοντας, ο Καϊτέλ μνημόνευσε κάτι που είχε ακούσει από τη δασκάλα του στο Actors Studio, Στέλα Αντλερ, που είχε αναφερθεί στην ιταλίδα ηθοποιό Αννα Μανιάνι αποκαλώντας την «όχι άνθρωπο αλλά δέντρο. Με τη σειρά μου μπορώ να πω ότι ο Τέο ήταν ένα δάσος».
Γιάννης Ζουμπουλάκης
Πηγή: tovima.gr