Τηλεπαραθυράτος και μαινόμενος

Θλιβερό άλλοθι της κατάργησης κάθε κανόνα δημόσιου διαλόγου σε δημοκρατία οι παραστάσεις στην τηλεοράση του Παναγιώτη Ψωμιάδη

Είναι αδύνατον να αντιληφθούμε με ποιους κανόνες και με βάση ποια ακριβώς αντίληψη για τη λειτουργία της τηλεόρασης θεωρείται «χαλαρό και ψυχαγωγικό ενημερωτικό θέαμα» ένας εκλεγμένος με απολύτως δημοκρατικές διαδικασίες τοπικός άρχοντας ο οποίος έχει ταλέντο στο τηλεοπτικό σόου φτηνού λαϊκισμού και που αποκαλεί έναν υπουργό τής επίσης εκλεγμένης κυβέρνησης, με τις ίδιες απολύτως δημοκρατικές διαδικασίες, «στρατάρχη των Ες-Ες». Ακάθεκτος όμως, και με εκείνο το ύφος «ξεσπώ – γιατί – με – πνίγει – το – δίκιο», συνεχίζει να θέτει το ρητορικό ερώτημα : «Και ποιος είναι αυτός, πείτε μου ποιος είναι αυτός;». Πάντως αυτός που ούρλιαζε ήταν ο κ. Ψωμιάδης καλεσμένος στο «Elatte» του ΑΝΤ1.
Εξοχη η παράσταση, όπως πάντα. Αλλωστε είχε προϊδεάσει το φιλοθέαμον η εκπομπή όταν λίγο νωρίτερα είχε βγάλει τίτλο από την αυτάρεσκη αγόρευση του κ. Ψωμιάδη περί του εαυτού του «είμαι ο Ντε Νίρο της Ελλάδας». Δεν καταλάβαμε αν εννοούσε τον Ντε Νίρο στον ρόλο του «Ταξιτζή» από συμπαράσταση στον αγώνα των ταξιτζήδων. Πάντως έδινε μια από τις συνήθεις παραστάσεις του που αποτελούν και τον βασικό λόγο για τον οποίο έχει πάντα περίοπτο στασίδι στις ανάλογες εκπομπές.
Η κουβέντα μετά τους ταξιτζήδες ήρθε στο νομοσχέδιο για τα ναρκωτικά που επίσης προκάλεσε ακόμη ένα ψωμιάδειο ξέσπασμα, με θολά επιχειρήματα, ότι «έχει άλλα προβλήματα η Ελλάδα» και πως είναι κίνηση αντιπερισπασμού κ.λπ. Ισως οι οικογένειες που υποφέρουν, που πληρώνουν ακριβά ακόμη και με τη ζωή των παιδιών τους τα κενά της νομοθεσίας να μπορούσαν να του απαντήσουν στο αν είναι σημαντικό ή όχι πρόβλημα. Αλλά εκεί που «έδωσε ρέστα» στην «υψηλή επιχειρηματολογία» ήταν όταν εξήγησε τους βασικούς άξονες του νομοσχεδίου η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ και κατόπιν αποχώρησε από το τηλεπαράθυρο μη θέλοντας, και δικαίως, να εμπλακεί σε έναν τέτοιο διάλογο της παθιασμένης, πολιτικής τύφλωσης. Μαινόμενος και πάλι ο κ. Ψωμιάδης, αντί άλλης επιχειρηματολογίας, καταφεύγει στον χαρακτηρισμό «αυτά είναι μαστουρωμένα λόγια».
Είναι άλλο σε μια δημοκρατία να εκφράζονται αντιρρήσεις εναντίον ενός νόμου τόσο σημαντικού και άλλο μέσα στην πολιτικάντικη παραφορά του καλεσμένος σε ενημερωτική εκπομπή να χαρακτηρίζει τον επεξηγηματικό λόγο μιας ειδικού για το θέμα ως «μαστουρωμένα λόγια». Απίστευτο!
Μπορεί να έχει συνηθίσει ο κ. Ψωμιάδης να λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι και να τον χειροκροτούν, η τηλεόραση όμως έχει κανόνες και γι’ αυτούς που την υπηρετούν και για εκείνους που φιλοξενεί. Γύρω του, εκτός από τον Θανάση Πάτρα, βρισκόταν και όλη η δημοσιογραφική ομάδα στήριξης της εκπομπής, τα μέλη της οποίας προσπαθούσαν να αντιπαρατεθούν. Αστεία πράγματα. Αλλωστε γνώριζαν πολύ καλά γιατί είχαν καλέσει τον κ. Ψωμιάδη να πει τη γνώμη του για το νομοσχέδιο που αφορά τα ναρκωτικά και για τα λοιπά θέματα της καυτής επικαιρότητας και το γνώριζε και εκείνος. Ανταποκρινόταν, επομένως.
Δυστυχώς εθιστικός, όπως οι ουσίες, είναι και ο λαϊκισμός. Εξίσου εθιστική είναι και η ψευδαίσθηση που καλλιεργεί η δημοσιότητα στους τηλελαϊκιστές ότι έχουν ρόλο εθνοσωτήρα.
Δυστυχώς με τέτοιου είδους τηλεθεάματα έχει δημιουργηθεί σύγχυση μεταξύ τού τι είναι αντιπολιτευτική επιχειρηματολογία και τι ένας λόγος διχασμού και τυφλής επιθετικότητας που επιχειρεί με προσωπικούς χαρακτηρισμούς να εγείρει συνειρμούς αδόκιμους σε δημοκρατίες και σε κοινωνίες που ιδίως σε καθεστώς κρίσης δεν έχουν άλλο καταφύγιο από τους κανόνες σεβασμού της προσωπικότητας.
Πόσω μάλλον, όταν η προσβολή της γίνεται με άλλοθι ένα πρόβλημα διόλου άσχετο με ζητήματα κοινωνικής ευαισθησίας απέναντι στο «στίγμα» που μαστίζει πολλές ελληνικές οικογένειες, δυστυχώς πολύ περισσότερες από όσες νομίζει, μάλλον εθελοτυφλώντας, ο κ. Ψωμιάδης.

Περσινά, ξινά σταφύλια
«Καλημέρα, καλημέρα, καλή εβδομάδα. Δευτέρα σήμερα και η εβδομάδα μόλις αρχίζει» ακούμε τη Φαίη Σκορδά από την ανοικτή οθόνη να καλωσορίζει το φιλοθέαμον. Πέμπτη ήταν. Και η εβδομάδα τελείωνε. Η πρωινατζού έγκυος ακόμη, κι ας κοντεύει να πάει φαντάρος το παιδί. Είπαμε να βλέπουμε επαναλήψεις το θέρος, όμως ούτε την ελάχιστη επεξεργασία να μην υφίστανται οι εκπομπές; Οχι για κανέναν άλλον λόγο, απλώς από σεβασμό στο νόημα του χρόνου.

Πόπη Διαμαντάκου
(Αναδημοσίευση από τα ΝΕΑ)