Οι κορσέδες να ’ναι καλά
Στο µικροσκόπιο εκποµπών «κοινωνικής κριτικής» µπήκε το σώµα νεαρής αοιδού που είχε παλαιότερα διεκδικήσει και το γιουροβιζιονικό χρίσµα.
Ο λόγος; Αποκάλυψε σε συνέντευξή της ότι έκανε λιποαναρρόφηση για να έρθει στα µέτρα της «λεπτότητας» της σόουµπιζ. Ενθουσιασµός στο πανελικό σύµπαν. Για το «θάρρος» της Χρύσπας – περί αυτής πρόκειται – να «παραδεχθεί» ότι έκανε κάτι τέτοιο. Οι ίδιες οι λέξεις που χρησιµοποιήθηκαν είναι και οι φορείς του νοήµατος του ανοήτου κατά τα λοιπά ζητήµατος. Γιατί δεν άλλαξε δα και ο ρους της Ιστορίας µε τη λιποαναρρόφηση µιας ποπ αοιδού.
Αλλά όλο το «παιχνίδι» βρίσκεται στη φόρτιση που δηµιουργεί µια αισθητική παρέµβαση λόγω των στερεοτύπων της µικροαστικής απέχθειας προς οτιδήποτε υποτίθεται δενείναι «φυσικά» ωραίο ή φυσικά νέο, άρα στο στοιχείο της ενοχής που δηµιουργείται σε εκείνους που τα παραβαίνουν. Παράβαση όµως είναι και τα «κιλά», µια ακόµη γυναικεία «ενοχή» που κινεί την τεράστια αγορά της «οµορφιάς».
Αίφνης, η κριτική των µπότοξ διαφόρων διασηµοτήτων προηγείται οποιασδήποτε άλλης κριτικής που αφορά τη δουλειά τους. Και όταν συµβεί κάποιος να «παραδεχθεί» ότι αµάρτησε και έβαλε νυστέρι, οι εκδηλώσεις θαυµασµού φτάνουν στο άλλο άκρο, αποθεώνεται σαν τον αµαρτωλό που ζητεί άφεση και την παίρνει µετά τυµπανοκρουσιών για να αντιληφθούν όλοι το «καλό του παράδειγµα» να παραδέχεται «ενοχή».
Η καλύτερη απάντηση που θυµόµαστε ήταν της Κάτιας ∆ανδουλάκη στο πρωινάδικο του Mega που άφησε αποσβολωµένη τη Φαίη Σκορδά: «Παραδέχεστε ότι έχετε κάνει µπότοξ και τέτοιου είδους παρεµβάσεις;» τη ρωτά η πρωινατζού. «Παραδέχοµαι; Λάθος ρήµα, γιατί δεν έκανα κάτι απαγορευτικό για να κάνω δηµόσια απολογία. Ανακοίνωσα ότι έκανα µπότοξ, για να τελειώνουµε».
Το θλιβερό είναι ότι η «ενοχή» περνάει στον λόγο και αναπαράγεται αυθορµήτως από τις ίδιες τις γυναίκες και κυρίως εκείνες που ασχολούνται περισσότερο µε τον τόνο του ξανθού της κόµης τους παρά µε το να αναρωτηθούν πού βρίσκεται το πραγµατικό κέντρο βάρους της ζωής τους. Αλλά αν απενοχοποιηθεί η γυναικεία εµφάνιση και καταργηθούν οι κορσέδες σώµατος και σκέψης τι τηλεόραση θα κάνουµε;
Τι µας θύµισε το αφιέρωµα του «Κους-Κους» στις εκποµπές που βούλιαξαν στο trash την ελληνική τηλεόραση! Τι Τατιάνες στις κατινιάρικες δόξες τους, τι Σία Λιαροπούλου µε τα αλήστου µνήµης ξεµαλλιάσµατα ζευγαριών στο στούντιο, τι Μικρούτσικους, τι Αννα ∆ρούζα µε τις φραπελιές και τους εξωγήινους που τα παρουσίαζε µάλιστα από τη ΝΕΤ, µέχρι τη «Στιγµή της αλήθειας» µε την παρουσιάστρια που εκτινάχθηκε στην κορυφή της τηλε διασηµότητας επειδή επέδειξε µεγάλο ταλέντο ανενδοίαστης και δεν ήταν άλλη από την Ευγενία Μανωλίδου. Μεγάλη παράδοση φτήνιας και σκουπιδαριού. Το θλιβερό είναι ότι σε αυτούς ακριβώς τους τόνους τηλεσκουπιδιών πάτησαν τα λουστραρισµένα µε βουλευτική προστασία 12ποντα του τηλεοπτικού νεοκυνισµού και κάνουν επέλαση σε ό,τι απέµεινε από τηλεόραση αυτές τις εποχές της κρίσης. «Τι µπορώ να κάνω; ∆εν ξέρω τι να κάνω» ήταν η ατάκα της Αννας Καρίνα στον «Τρελό Πιερό» του Γκοντάρ που σχολίαζε µια Γαλλία βουλιαγµένη στην πλήξη της ντεγκωλικής εποχής. Που θα αφυπνιζόταν λίγο αργότερα µε τον Μάη του ‘68, για να καταλήξει όλο αυτό και πάλι εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν όλα, στην πλήξη της υστερικής κατανάλωσης. Πλήξη όµως που µοιάζει µε υστερική εµµονή στην ακινησία και την οποία αναπαράγει σαν αποτυχηµένο ξόρκι των καιρών της αβεβαιότητας µια τηλεόραση ξεχασµένη στον µικρόκοσµό της.
Η Βίκυ Χατζηβασιλείου του «Πακέτου» απαντάει για εκατοστή τριακοστή πέµπτη φορά σε εκείνους που της κάνουν κριτική, για πεντηκοστή όγδοη φορά µιλάει για τα στελέχη του καναλιού της που ήθελαν να της «φάνε» την εκποµπή και για διακοσιοστή έκτη φορά απαντάει στην ερώτηση αν έχει κάνει πλαστικές(Super Star). Πλήττουµε µέχρι σκασµού.
Πόπη Διαμαντάκου
(Αναδημοσίευση από τα ΝΕΑ)