Αδιόρθωτη αλαζονεία

Αναδημοσιεύουμε το σημερινό άρθρο της Πόπης Διαμαντάκου στα ”ΝΕΑ”:

Ένα σύστημα «ενημέρωσης» αναπαράγει με παθολογική τύφλωση τον νοσηρό εαυτό του

Η μάνα του Αλέξη ζήτησε από τις τηλεοπτικές εκπομπές να επιτρέψουν στην οικογένειά του να τον πενθήσει σιωπηλά. (Ο τοίχος στην οδό Μεσολογγίου- εκεί όπου δολοφονήθηκε ο Αλέξης- πλημμυρισμένος στα γράμματα για τον άδικο χαμό του) Με την επιστολή της μάνας του 15χρονου Αλέξη, με την οποία ζητούσε από τις τηλεοπτικές εκπομπές να επιτρέψουν στην οικογένειά του να τον πενθήσει σιωπηλά, ο Νίκος Ευαγγελάτος στις «Αποδείξεις» του επανέλαβε κραυγαλέα τα πιο μελανά σημεία αυτής της υπόθεσης. Με τη μέθοδο της τηλεόρασης που καθιέρωσε η υπόθεση Σορίν Ματέι- της οποίας άλλωστε υπήρξε εις εκ των πρωταγωνιστών- με το υπερθέαμα βίας που ξεδιπλώθηκε τότε για πρώτη φορά σαν δήθεν «ενημέρωση», αφήνοντας βαθιά τα σημάδια της ηδονοβλεπτικής μεθόδου στην τηλεόρασή μας.

Για να συμπληρώσει τη φαντασία του εθισμένου στην τηλεοπτική ηδονοβλεψία φιλοθεάμονος, η εκπομπή του Νίκου Ευαγγελάτου παρουσίασε έναν ειδικό των όπλων, για να εξηγήσει με μακάβριες, ανατριχιαστικές και βίαιες στην ουσία τους εξειδικευμένες λεπτομέρειες πώς έγινε η βολή. Και λοιπόν; Τι να τις κάνει όλες αυτές τις άχρηστες πληροφορίες για την καθημερινότητά του και για την ερμηνεία των σκληρών γεγονότων που ακολούθησαν στους δρόμους των ελληνικών πόλεων το φιλοθέαμον πλήθος; Σε τι άλλο καταλήγουν παρά στον εθισμό στο βίαιο θέαμα;
Κι όμως, αμέσως μόλις διάβασε ο παρουσιαστής την επιστολή της μάνας, αφού εξήγησε ότι την έστειλε στην εκπομπή τής συζύγου του «επειδή είχε αποκτήσει μια ιδιαίτερη σχέση μαζί της»- μήπως απλώς επειδή ήταν από τις εκπομπές που εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τη συγκίνηση για τον 15χρονο και ήταν η πρώτη από την οποία ζητούσε τη σιωπή;-, συνέχισε, σαν να ήταν το γράμμα μια σκηνή συγκίνησης στο επεισόδιο που είχε σκηνοθετήσει, με την ανάλυση της σκηνής του φόνου. Ξανά. Για χιλιοστή φορά. Ώς και ο αυτόπτης μάρτυρας δυσανασχέτησε στην επιμονή του παρουσιαστή να αφηγηθεί αργά, αργά το «σκηνικό του θανάτου» αντιλαμβανόμενος την εκμετάλλευση της μαρτυρίας του. Όλο αυτό το μακάβριο και βίαιο ταυτοχρόνως σκηνικό διαδραματιζόταν μπροστά σε ένα κεντρικό πάνελ πολιτικών, πίσω από το οποίο είχαν τακτοποιηθεί εν είδει κερκίδας, μαθητές και φοιτητές, στο όνομα των οποίων μάλιστα υποτίθεται ότι γινόταν η εκπομπή.
Εκπομπή που είναι αλήθεια πως ακόμη μία φορά ξεδίπλωσε και επιβεβαίωσε αυτό που ήδη γνωρίζουμε, τις νοοτροπίες που εξορίζουν τους νέους στις παρυφές ενός συστήματος, το οποίο αναπαράγει τον νοσηρό εαυτό του με εμμονή και παθολογική τύφλωση.

Για παράδειγμα εξανέστη ο κ. Αργύρης Ντινόπουλος, ο βουλευτής της Ν.Δ. που δεν έχει λείψει από τηλεοπτικό πάνελ τον τελευταίο καιρό- τακτική που ήδη έχει δώσει εντυπωσιακά αποτελέσματα στις δημοσκοπήσεις φέρνοντάς τον σε μια από τις πρώτες εκλόγιμες θέσεις-, επειδή ο ειδήμων της βαλλιστικής σήκωσε τα χέρια του μιμούμενος κίνηση πυροβολισμού. «Σκέφτηκε κανείς τους ανθρώπους που θρηνούν το παιδί τους, ότι δεν μπορεί να βλέπουν τέτοιες σκηνές στην τηλεόραση;». Ορθό, αλλά δεν έμεινε εκεί, έσπευσε να στραφεί στον παρουσιαστή και να απολογηθεί, θυμίζοντας την πρώην δημοσιογραφική του ιδιότητα «κι εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση σας, το ίδιο ακριβώς. Και το έχω κάνει».

Μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Αλλά φυσικά δεν σκέφτηκε να γυρίσει στα παιδιά- θεατές πίσω του, σε όλα τα παιδιά που εξεγέρθηκαν τις ημέρες αυτές και να ζητήσει συγγνώμη.
Συγγνώμη για την καταπάτηση κάθε κανόνα σεβασμού στο πένθος, κάθε κανόνα σεβασμού στο τηλεοπτικό κοινό, κάθε κανόνα σεβασμού στις πραγματικές ανάγκες των νέων, που τις φώναξαν όσο πιο βίαια έχουν μάθει.

Η υπνωτική γοητεία των πάνελ

Την ανάγκη τους για αξίες φώναζαν οι νέοι στους δρόμους. Για να βομβαρδιστούν με τις σαθρές τηλεοπτικές. Είδαμε τον εκπρόσωπο του ΛΑΟΣ τον κ. Ά. Γ εωργιάδη να ζητεί αίφνης να αποδοθούν ευθύνες στα μέσα ενημέρωσης «για τη συμπεριφορά τους αυτές τις ημέρες», σαν να μην αποτελεί επίλεκτο στέλεχος του ίδιου τηλεοπτικού θιάσου που αναπαράγει σε κάθε ευκαιρία το ίδιο μοντέλο θεάματος. Σαν να μην έχει σκεφτεί ποτέ τι σήμαινε, εκτός από εκδήλωση έρωτα προς τη σύντροφό του, η δημόσια υποστήριξή του στην τηλεοπτική της παρουσία, με την οποία υπηρετεί το πιο βίαιο μοντέλο τηλεόρασης, το πιο διαβρωτικό των δημοκρατικών αξιών (και με το σαθρό επιχείρημα ότι στο εν λόγω ριάλιτι όλοι συμμετέχουν οικειοθελώς. Δεν υπάρχει το «οικειοθελώς» όταν πρόκειται για την πανίσχυρη γοητεία της τηλεόρασης, ενισχυμένη από αμοιβή για όποιον εκτίθεται στη θέα της).

Απόδειξη της υπνωτικής γοητείας της αποτελούν ακόμη και οι συμμετοχές των πολιτικών στο πάνελ των «Αποδείξεων» όπου βρέθηκαν να διαπληκτίζονται- «επί προσωπικού» ο κ. Γεωργιάδης, γιατί τον έθιξε συσχετισμός του από τον κ. Ντάλτα, με τους Χρυσαυγίτες. Πίσω τους περίμεναν τη σειρά τους, υπομονετικά, να «μιλήσουν» οι νέοι. Ελάχιστα λεπτά ο καθένας. Συγγνώμη.