Πλήξη χωρίς εκπλήξεις

Αναδημοσιεύουμε το σημερινό άρθρο της Πόπης Διαμαντάκου στα “ΝΕΑ”

Σαν χείμαρρος στην πρώτη μπόρα με τα θολά τα νερά του και τα πολλά μπάζα άρχισε η νέα σιριαλική σεζόν. Πολιούχος η αγία ξεπατικωτούρα
Εξαίρεση από την πλήξη της πρώτης βραδιάς του νέου σιριαλικού ανταγωνισμού, το πρώτο επεισόδιο του νέου κύκλου της σειράς «Μαύρα μεσάνυχτα». Είχε σκηνοθεσία, σενάριο, διαλόγους, εκείνο το χαρακτηριστικό μαύρο χιούμορ και τον σουρεαλισμό που κάνει τη σειρά μοναδική.

Η «Πολυκατοικία» του Μega θα μπορούσε να είναι η μετεξέλιξη του «Ρετιρέ», αν και είναι σενάριο εισαγωγής. Χαρακτήρες ανθρώπων που συγκατοικούν σε μια πολυκατοικία, με τους κουτσομπόλικους αυτοματισμούς τους, με τις διαφορετικές ηλικίες να αποτελούν αφορμή για ίντριγκες και συγκρούσεις, όλες στερεότυπες, όπως για παράδειγμα ο παρεμβατισμός των υπερήλικων κυριών, είτε πρόκειται για μαμάδες χωρισμένων γιων, οι οποίοι ζουν μαζί τους, είτε για ανύπαντρες κόρες που ξέμειναν στον χρόνο. «Εξέχουσα» στιγμή του επεισοδίου η γυμνική εμφάνιση του πρωταγωνιστή Τσιμιτσέλη, που του συμβαίνει ακριβώς αυτό που έχουμε δει να συμβαίνει σε πλήθος χολιγουντιανών ηρώων κωμικών και δραματικών, από τον Τζέρι Λιούις και τον Γουόλτερ Ματάου, μέχρι την Τζέιν Φόντα, κλείνει η πόρτα του σπιτιού του πίσω του και βρίσκεται γυμνός στον διάδρομο. Φυσικά, πέφτει πάνω στις γιαγιάδες της πολυκατοικίας, μία εκ των οποίων πρώτη φορά βλέπει ανδρικό μόριο! Τετριμμένο αλλά χαριτωμένο. Ηθοποιοί δημοφιλείς σε καλές παρουσίες, αν και στους ίδιους ρόλους που παίζουν πάντα στην τηλεόραση (π.χ. ο Χαϊκάλης στον ρόλο του μικροαστούλη που κυνηγά μικροεξουσίες, η Ανδρίτσου στον ρόλο της τσαούσας, ξινής μεγαλοκοπέλας, όπως στο «Κόκκινο δωμάτιο» κ.λπ).

● Η σειρά «Πάρης και Ελένη» του Αnt1, με εξαίρεση τον πολύ καλό Πιατά, θυμίζει τον χειρότερο Αnt1. Το κωμικό στοιχείο τραβηγμένο από τα μαλλιά βγαίνει θλιβερά πληκτικό, οι ηθοποιοί περιφέρονται κάνοντας μούτες άσχετες σαν να παίζουν παντομίμα, οι υποτιθέμενες πλούσιες ηρωίδες εμφανίζονται ντυμένες… λατέρνες, λες και παίζουν σε παιδική παράσταση. Η μοναδική πρωτοτυπία τής πολύ συνηθισμένης ιστορίας του σεναρίου με τους δυο νέους που θέλουν να κλεφτούν γιατί οι οικογένειές τους μισούνται, είναι ότι ο νεαρός κλέβει κατά λάθος την αδελφή της αγαπημένης του- το περίεργο είναι ότι την κρατάει. Εδώ η Θάλεια Ματίκα επιχειρεί να ξεπατικώσει κάτι από Κατερίνα Γώγου, αλλά μένει στις γκριμάτσες. Καμία σχέση με την πραγματικότητα και καμία λογική συνέπεια στις καταστάσεις, παρά τα πλούσια σκηνικά και τα πολλά εξωτερικά γυρίσματα.

● Η αίσθηση ότι όλες τις σκηνές τις είχαμε ξαναδεί, τους διάλογους τους είχαμε ξανακούσει, δεν μας εγκατέλειψε ούτε στιγμή κατά τη διάρκεια του «Υπάρχουν άνδρες και άνδρες» του Αlpha, «συνταγή» και αυτή εισαγόμενη παρ΄ ότι θύμισε κάπως το «Και οι παντρεμένοι έχουν ψυχή». Αν και στην περίπτωση θα ταίριαζε ο τίτλος «Και οι χωρισμένοι έχουν ψυχή», αφού πρόκειται για τρεις άνδρες που χωρίζουν από τις συζύγους τους και συγκατοικούν προσλαμβάνοντας οικιακή βοηθό μια νέα και ωραία χωρισμένη μητέρα, που πιάνει τη σφουγγαρίστρα για να ζήσει το παιδί της- ο πρώην δεν πληρώνει διατροφή.

● Όσο για το «Έχω ένα μυστικό», αν δεν ξέραμε ότι σε αυτό το πρώτο επεισόδιο βλέπαμε τα «άγνωστα παιδικά χρόνια» της Αλίκης Βουγιουκλάκη- με τις δέουσες πινελιές ρετουσαρίσματος, γιατί πρέπει να εμφανιστεί ολόκληρη η οικογένεια αγία και η μνήμη του πατρός άσπιλη – και αν δεν είχε γίνει τέτοιο προμόσιον με τις τηλεοπτικές εμφανίσεις και ψυχαναλύσεις για «τα δύσκολα παιδικά χρόνια» του υιού της σταρ, Γιαννάκη, δύσκολα θα κρατούσε το ενδιαφέρον.

Ωστόσο, η νέα ίντριγκα δεν είναι ποιον αγάπησε αληθινά η Αλίκη, αλλά αν και κατά πόσο καταφέρνει να της μοιάζει η Παπουτσάκη. Προσπαθεί πολύ, είναι αλήθεια, αλλά δεν είναι αυτή η καλύτερη μέθοδος. Άλλο μίμος και άλλο ηθοποιός. Προς το παρόν, πλήξαμε.
Και μπάτσος κωμικός ήρωας

Κατώτερη των υψηλών προσδοκιών που δημιούργησε το τρέιλερ, η κωμωδία «L.Α.Ρ.D.» με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη στον ρόλο του looser μπάτσου. Και αυτό εισαγόμενη σεναριακή ιδέα, από χώρες όπου ο κόσμος έχει συνηθίσει να βλέπει στις γειτονιές τους αστυνομικούς, πεζούς ή με αυτοκίνητα, να παρακολουθούν αν τηρείται ο νόμος και η τάξη και από οπτικοακουστικές βιομηχανίες που έχουν δημιουργήσει πάμπολλες εκδοχές ηρώων αστυνομικών. Στη χώρα μας, από τον Καζάκο στο «Κοινωνία ώρα μηδέν» τη δεκαετία του ΄60, αίφνης βρεθήκαμε στον Προκόπη του «L.Α.Ρ.D.». Μεγάλο το κενό.

Χαρακτηριστικά αυτής της πρώτης μεγάλης βραδιάς του σιριαλικού ανταγωνισμού, το ότι είδαμε ηθοποιούς να παίζουν σε ρόλους παρόμοιους με όσους έχουν παίξει όλα τα προηγούμενα χρόνια στην τηλεόραση, αλλά και μια πολίτικλι κορέκτ πινελιά, απαραίτητη στην τηλεόραση που απευθύνεται στις σύγχρονες κοινωνίες της ανοχής, στα ελληνοποιημένα σίριαλ. Στην «Πολυκατοικία», για παράδειγμα, μεταξύ των συγκατοίκων βρίσκεται και ένα γκέι ζευγάρι, που για πρώτη φορά στην εγχώρια τηλεόραση δεν γελοιοποιείται, αλλά δίνει αφορμή για κωμικά «σχόλια» πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις. Στο κάτω κάτω όλες τους ίδιους καημούς, έχουν ανεξαρτήτως ηλικίας και ερωτικής επιλογής.

Πόπη Διαμαντάκου