eee, megale, koita na deis, sorry, eee

Αναδημοσίευση από το free-press Address:

Γνωρίζω και θεωρώ ότι υπάρχει ένας και μοναδικός τρόπος για να ζητήσει κάποιος συγνώμη: κατά πρόσωπο, κοιτώντας στα μάτια εκείνον τον οποίο θεωρεί ότι έχει βλάψει, δυσαρεστήσει ή πονέσει και λέγοντας «συγνώμη». Ολα τα υπόλοιπα είναι υπεκφυγές. Δακρύβρεχτα μηνύματα απολογίας που βρίσκουν τη θέση τους στα εισερχόμενα των κινητών τηλεφώνων, e-mails με συνημμένη μια αστεία φωτογραφία, ένα τηλεφώνημα κατά τη διάρκεια του οποίου μπουρδολογείς και λίγο πριν αποχαιρετήσεις λες: «α, ναι, σόρι, ρε φίλε, μαλακία μου». Ξεγλιστράμε μέσω της εύκολης λύσης της τεχνολογίας. Επωφελούμαστε από τον απόμακρο δρόμο του γραπτού λόγου. Κάνουμε λίγο τους Κινέζους. Χρησιμοποιούμε οποιαδήποτε άλλη λέξη, εκτός από «συγνώμη» ή «με συγχωρείς». Ολα τούτα θα μας φέρουν σε λιγότερο δεινή θέση, δεν θα αισθανθούμε αμήχανα, θα τσαλακώσουν λιγότερο τον υπερτραφή εγωισμό μας, ενώ θα έχουν καταφέρει να στείλουν το μήνυμα στον αποδέκτη της δικής μας οποιαδήποτε ατασθαλίας. Η απολογία πηγαίνει χέρι χέρι με τη συγχώρεση, αυτήν συνήθως περιμένεις. Λογίζεται ως ελπίδα, δεν μπορεί ποτέ να είναι απαίτηση. Φτάνεις να ζητήσεις συγνώμη όταν έχεις καταλάβει ότι έχεις φταίξει σε κάτι και πραγματικά θέλεις να επανορθώσεις. Εγκειται στον απέναντι να συγχωρέσει – ή όχι. Το γεγονός αυτό του δίνει μια δύναμη η οποία ενδεχομένως θα γίνει και μοχλός χειρισμού. Όμως βγάζει εμάς από το βάθρο της σιγουριάς των πράξεών μας, μας κάνει λιγότερους φωτεινούς παντογνώστες, γινόμαστε πιο ευάλωτοι στην κριτική των άλλων. Καλώς ήρθατε στον πλανήτη των ενηλίκων, εκεί όπου γίνονται λάθος υπολογισμοί, εσφαλμένες κρίσεις και απερισκεψίες για τις οποίες οφείλεις να αναλάβεις την ευθύνη, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. Στέκεσαι στο ύψος των περιστάσεων, τιμάς τις αποφάσεις σου και φροντίζεις για τις συνέπειες. Βεβαίως, μια εναλλακτική συγνώμη, όπως αυτές που ακούω ολοένα συχνότερα τον τελευταίο καιρό –φαίνεται ότι έχει παγιωθεί η ευκολία στις προσωπικές σχέσεις οποιουδήποτε τύπου–, μπορεί να είναι καλύτερη από το να μπεις στη διαδικασία συγχώρεσης. Επιτρέψτε μου να το βλέπω αλλιώς. Σαφώς και να μην το κάνεις αν είσαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει λόγος να απολογηθείς. Εξάλλου, πολλές φορές η συγνώμη χρησιμοποιείται ως γλυκιά καραμέλα που θα μας γλιτώσει από πρόσθετες γκρίνιες και μπελάδες, γεγονός εξίσου φαιδρό με την υπεκφυγή της ανδρείας αντιμετώπισης. Ενδεχομένως, η απόφασή σου να μην ήταν λάθος, αλλά το αποτέλεσμά της να επηρέασε αρνητικά κάποιον. Ζήτα συγνώμη. Μην είσαι κότα. Μην παίζεις εκ του ασφαλούς – εξάλλου, δεν είναι στο χέρι σου τα πράγματα. Εσύ απλώς έτεινες το δικό σου ως ένδειξη συμφιλίωσης. Και σε αυτό δεν χωράνε πολλοί τρόποι.

Τι θα πει «συγνώμη με τον τρόπο του»;

Δημήτρης Παπαδόπουλος