Πρωτοβουλία για κοινή δράση της αριστεράς

Τρίτη 6 Ιουλίου στις 12 το μεσημέρι στην ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, με τους: Γιώργο Μανιάτη, Ευτύχη Μπιτσάκη, Χρήστο Κορτζίδη, Γρηγόρη Καλομοίρη. Δεκάδες προσωπικότητες της κοινωνικής, πνευματικής και πολιτικής Αριστεράς υπογράφουν έκκληση για κοινή δράση όλων των κομμάτων και οργανώσεων του αριστερού χώρου με στόχο τη διαμόρφωση του ευρύτερου δυνατού λαϊκού ρεύματος ανατροπής του καταστροφικού, για τα λαϊκά συμφέροντα και τη χώρα μνημονίου κυβέρνησης- Ευρωπαϊκής Ένωσης- Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Οι στόχοι της πρωτοβουλίας θα παρουσιασθούν σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη, 6 Ιουλίου, στις 12 το μεσημέρι στην αίθουσα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ)- Ακαδημίας 20. Θα μιλήσουν οι:
-Γιώργος Μανιάτης, πανεπιστημιακός.
-Ευτύχης Μπιτσάκης, πανεπιστημιακός
-Χρήστος Κορτζίδης, δήμαρχος Ελληνικού
-Γρηγόρης Καλομοίρης, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός

Θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Κιμπουρόπουλος.

Την έκκληση υπογράφουν πανεπιστημιακοί, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, άνθρωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ακτιβιστές που προέρχονται από διάφορα κόμματα της κοινοβουλευτικής και μη Αριστεράς, όπως και πολλοί ανένταχτοι αριστεροί. Οι υπογράφοντες σέβονται τους υπάρχοντες πολιτικούς οργανισμούς και τις υπαρκτές ιδεολογικές διαφορές ανάμεσά τους. Θεωρούν ωστόσο ότι αυτές δεν πρέπει να μεγεθύνονται σε σημείο που να παραλύουν την τόσο αναγκαία συσπείρωση και μαχητική διάθεση των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων εν όψει μιας ισοπεδωτικής επίθεσης σε κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα εργατικών αγώνων και στον πολιτισμό του κοινωνικού ανθρώπου.
Φιλοδοξία αυτής της πρωτοβουλίας δεν είναι η δημιουργία μιας ακόμη οργάνωσης ή μετώπου του αριστερού χώρου, αλλά η δημιουργία ενός αριστερού βήματος διαλόγου, αλληλεγγύης και ενωτικών πρωτοβουλιών με γνώμονα τις ανάγκες και τις αγωνίες του ίδιου του κοινωνικού σώματος. Υπό αυτό το πρίσμα, θα αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα πρωτοβουλίες για την καλύτερη επεξεργασία αριστερής απάντησης στην οξύτατη κρίση του διεθνούς καπιταλισμού. Επίσης, θα δρομολογηθούν πρωτοβουλίες επικοινωνίας και διαλόγου με αριστερούς διανοητές και κοινωνικούς αγωνιστές από την Ελλάδα και το εξωτερικό για τα μεγάλα, ανοιχτά ζητήματα της σύγχρονης σοσιαλιστικής προοπτικής.

Αγγελόπουλος Θόδωρος, σκηνοθέτης
Αθανασιάδου Μυρσίνη, διδάκτωρ Ιστορίας
Αλαβάνου Αριάδνη, μεταφράστρια
Αντωνοπούλου Μαρία, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Βαλαβάνη Νάντια, συγγραφέας
Βαμβακάς Κώστας, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός
Βασιλειάδου Τέα, δημοσιογράφος
Βατικιώτης Λεωνίδας, διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών
Βενετσάνου Νένα, τραγουδίστρια
Γαλάνης Γιώργος, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός
Γέρου Κάτια, ηθοποιός
Γεωργακάκη Ρόδη, αντιδήμαρχος Ελληνικού
Γεωργίου Χρήστος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Πάτρας
Δημητρίου Αλίντα, σκηνοθέτης
Δημητρίου Σωτήρης, ανθρωπολόγος
Δουζίνας Κώστας, πανεπιστημιακός, πανεπιστήμιο Λονδίνου
Ευσταθίου Κώστας, συνδικαλιστής τραπεζοϋπάλληλος
Ήσυχος Κώστας, συνδικαλιστής Ολυμπιακής
Κακαράς Αντώνης, απόστρατος αρχιπλοίαρχος
Κακναβάτος Έκτωρ, ποιητής
Καλομοίρης Γρηγόρης, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός
Καρτερός Θανάσης, δημοσιογράφος
Κιμπουρόπουλος Γιάννης, δημοσιογράφος
Κοκκίνου Μαρία, ζωγράφος
Κουβελάκης Στάθης, πανεπιστημιακός, King’s College (Λονδίνο)
Κουζής Γιάννης, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Κορτζίδης Χρήστος, δήμαρχος Ελληνικού
Κοτσυφάκης Θέμης, συνδικαλιστής, ΔΣ ΟΛΜΕ
Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, δημοσιογράφος
Λαπαβίτσας Κώστας, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Λονδίνου
Λεοντής Χρήστος, συνθέτης
Μαίστρος Γιάννης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Μανιάτης Γιώργος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Αθήνας
Μιχελής Κώστας, συνδικαλιστής λογιστής
Μπελαντής Δημήτρης, διδάκτωρ Νομικής
Μπιτσάκης Ευτύχης, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Ντούμας Χρήστος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Αθήνας
Παναγιωτόπουλος Χρήστος, συνδικαλιστής ΟΤΑ
Παπαδημητρίου Ζήσης, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ
Παπαδημητρίου Μάνια, ηθοποιός
Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος
Πεππές Ζώης, συνδικαλιστής ΟΤΟΕ
Πορτάλιου Ελένη, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Πρωτονοτάριος Γιάννης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Ριζόπουλος Τάσος, συνδικαλιστής στη φαρμακοβιομηχανία
Ρούσης Γιώργος, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Ρούσσος Σίμος, τ. δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου
Σακελαρόπουλος Σπύρος, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Σκαμνάκης Θανάσης, δημοσιογράφος
Σπαθής Μάκης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Σπανού Δέσποινα, συνδικαλίστρια ΑΔΕΔΥ
Σταμάτης Κώστας, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ
Σωτήρης Παναγιώτης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας
Τσακνής Διονύσης, μουσικός
Φράγκου Λία, συνδικαλίστρια, ιδιωτική υπάλληλος
Χατζηστεφάνου Άρης, δημοσιογράφος
Χατζόπουλος Στάθης, δικηγόρος
Χουρμουζιάδης Γιώργος, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ
Χρύσης Αλέξανδρος, πανεπιστημιακός, Πάντειο

Παραθέτουμε ολόκληρη την «Έκκληση για το διάλογο και την κοινή δράση της Αριστεράς»: «Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έχει σαρωτικές επιπτώσεις σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Στην οικονομία, στην πολιτική, στον πολιτισμό, στη συνείδηση. Η βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων η κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων και η ματαίωση των ονείρων και των προοπτικών της νεολαίας δεν είναι συγκυριακές επιλογές, όπως υποστηρίζει η κηδεμονευόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά οργανωμένοι τρόποι μόνιμης υποβάθμισης της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Σ’ αυτό το συνεχώς αυξανόμενο κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας η Αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, οφείλει να αρθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των εργαζομένων. Ανάμεσα στους πολιτικούς χώρους της Αριστεράς υπάρχουν αναμφισβήτητες διαφορές, όπως, για παράδειγμα αυτές που αφορούν τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, αλλά και οι σχετικές με τον τρόπο μετάβασης στο σοσιαλισμό, το περιεχόμενο και τη μορφή που αυτός θα έχει τον 21ο αιώνα –ζήτημα που οπωσδήποτε πρέπει να διερευνηθεί και να συζητηθεί με συντροφικό τρόπο, σε μια περίοδο μάλιστα που η δομική κρίση του καπιταλισμού θέτει ‘επί τάπητος’ το στρατηγικό στόχο της σοσιαλιστικής εναλλακτικής. Σήμερα όμως αυτές οι υπαρκτές διαφορές γίνονται συχνά τροχοπέδη, στην πραγματική ανάγκη οργανωμένης αντίστασης του εργαζόμενου λαού απέναντι στην πιο αντιδραστική, αντιλαϊκή, ταξική πολιτική που γνώρισε η χώρα μας, τουλάχιστον στην εποχή της λεγόμενης «μεταπολίτευσης». Είναι ιστορικό καθήκον όλων των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, ανεξαρτήτως του ειδικού τους βάρους, να βρουν εκείνα τα ζητήματα –και είναι πολλά- που μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα δράσης, ανταποκρινόμενα στις διαθέσεις των εργαζόμενων στρωμάτων, των ανέργων και της νεολαίας για συσπείρωση των δυνάμεων του κινήματος. Με όρους συλλογικού ηγεμόνα και οργανωτή, να διευκολύνουν έτσι τις κοινωνικές διεργασίες, τις αυθόρμητες και συνειδητές συμμαχίες των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Να απομονώσουν πρακτικές τυφλής βίας και αδιέξοδων δήθεν αντιεξουσιαστικών ξεσπασμάτων αλλά και κάθε δεξιόστροφη «αριστερή» φρασεολογία που διευκολύνει τελικά τις κυβερνητικές επιλογές. Να δώσουν πολιτική προοπτική στους κοινωνικούς αγώνες συμβάλλοντας στην ανάπτυξή τους. Να βοηθήσουν εργαζόμενες μάζες, που βρίσκονται εγκλωβισμένες σε άλλες πολιτικές επιλογές, να αγωνιστούν για τα πραγματικά δικά τους συμφέροντα. Να αναπτύξουν πρωτοβουλίες θεωρητικού διαλόγου ανάμεσα σ’ όλους τους φορείς της Αριστεράς, με άξονα την υπέρβαση του καπιταλισμού.
Χωρίς να εγκαταλείπουν τους στρατηγικούς στόχους τους, ούτε τις συζητήσεις, τις διαφορές, τις διαφωνίες γι’ αυτούς, οι πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς, εντός και εκτός του κοινοβουλίου, μπορούν και πρέπει να συναντηθούν στη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής πολιτικής πρότασης και κοινής δράσης για την αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος των εργαζομένων στην προσπάθεια εξόδου απ’ αυτήν. Ζητήματα όπως η αντιμετώπιση θεσμικών μορφών καπιταλιστικής ολοκλήρωσης (ΕΕ, ΟΝΕ, ΔΝΤ), η παύση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, το αίτημα εθνικοποίησης τραπεζών, η ρήξη με τις πρακτικές του τραπεζικού και του επιχειρηματικού κατεστημένου, καθώς και η αντιμετώπιση της βίαιης επίθεσης του κεφαλαίου με ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, αλλά και η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση τέτοιων διεργασιών.

Αθήνα, 4 Ιουλίου 2010