Με φωτογραφία από την αποφυλάκιση του πατέρα της η δήλωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου για τη μαύρη επέτειο της 21ης Απριλίου

“Σαν σήμερα πριν από 58 χρόνια κάποιοι θέλησαν να βάλουν την Ελλάδα στον γύψο”

Σαν σήμερα πριν από 58 χρόνια κάποιοι θέλησαν να βάλουν την Ελλάδα στον γύψο. Με τανκς, με βία, κατέλυσαν την Δημοκρατία, προφασιζόμενοι ότι «σώζουν τη χώρα». Και επέβαλαν στρατιωτική Δικτατορία, λογοκρισία, διώξεις, βασανισμούς, φυλακίσεις, μια απολυταρχία βασισμένη στο φόβο, στον τρόμο, στα όπλα, στην επιβολή.

Κάποιοι άλλοι, και πρώτα απ´ όλα οι νέοι, αντιστάθηκαν, αγωνίστηκαν και κράτησαν ζωντανή τη φλόγα της δημοκρατίας και της Ελευθερίας, στις πιο σκοτεινές ημέρες της χούντας.
Πολλοί έδωσαν τη ζωή τους, την ελευθερία τους, αφιέρωσαν την όμορφη νιότη τους και μας κληροδότησαν περηφάνια, φρόνημα, αγωνιστικότητα, αυταπάρνηση, ανθρωπιά. Το παράδειγμά τους, έμπνευση για τους δικούς μας αγώνες.
Σε μια εποχή που νοσταλγοί και υποστηρικτές της Χούντας, αρνητές των νεκρών του Πολυτεχνείου είναι πρωτοκλασάτοι Υπουργοί και κυβερνητικά στελέχη, έχει μεγάλη αξία να θυμόμαστε τι σημαίνει Δικτατορία, τι σήμανε στη χώρα μας, πού οδήγησε, πώς προκάλεσε την τραγωδία της Κύπρου και πως ο Αγώνας για Δημοκρατία είναι δικαίωμα και υποχρέωση όλων μας!
Εμείς δεν θα πάψουμε να το υπενθυμίζουμε!

Η Πλεύση Ελευθερίας από τις 17/11/2023 έχει καταθέσει επίσημη πρόταση-ψήφισμα στη Βουλή, προκειμένου να κηρυχθεί Εθνική Επέτειος η 17η Νοεμβρίου, Επέτειος της Εξέγερσης των Φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973, που σηματοδότησε την αρχή του τέλους της Χούντας. Κι ακόμη προτείναμε επίσημα στη Βουλή, το 2024, 50 χρόνια μετά, να κηρυχθεί Εθνική Επέτειος η Επέτειος Αποκατάστασης της Δημοκρατίας, στις 23 και 24 Ιουλίου.
Η αφωνία της Κυβέρνησης σε αυτές τις επίσημες προτάσεις, που έχουν και συμβολισμό και ουσιαστικό περιεχόμενο, έχει συγκεκριμένη ερμηνεία: την άρνησή της, μετά από τόσες δεκαετίες, να τιμηθεί ουσιαστικά και καθολικά ο Αντιδικτατορικός Αγώνας και να καταδικαστούν ηθικά και καθολικά οι αρνητές της Δημοκρατίας.
Απέναντι στην άρνηση, αντιτάσσουμε την Μνήμη και την Ευθύνη, την γνώση και την αισιοδοξία ότι, με αγώνα, δουλειά κι επιμονή, στο τέλος το Καλό θα νικήσει!

Σημείωση: η φωτογραφία είναι από την αποφυλάκιση του πατέρα μου, Νίκου Κωνσταντόπουλου, το 1973, μετά από 4 χρόνια φυλακής για την Αντιδικτατορική του δράση με την Δημοκρατική Άμυνα. Στις 12 Απριλίου 1970, το Στρατοδικείο της Χούντας του είχε επιβάλει 8 χρόνια κάθειρξη…