Η παλαιά αριστερή πυξίδα του Αλέξη Τσίπρα

Γράφει η Ελένη Σπανοπούλου

ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, η Ποίηση δεν χωράει. Αστους να λένε! Και τα δύο καταγγέλλουν το Άδικο και τα δυο υπόσχονται παρηγοριά στη Ζωή και τα δύο έχουν εραστές και βιαστές και τα δύο επαναστατούν στη βία της πραγματικότητας και τα δύο ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο. Η διαφορά τους είναι ότι το πρώτο παράγει Εξουσία και Διαφθορά και το δεύτερο Ελευθερία και Αρετή!

ΛΕΝΕ, ΑΚΟΜΗ, ότι η Πολιτική στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης δεν κατάφερε να αγγίξει τον Όλυμπο της Ποίησης, αλλά έριξε τον Λαό στα τάρταρα του Άδη των Μνημονίων. Σωστά λένε! Ακόμη και τον τότε νέο ηγέτη, που εμφανίστηκε το 2015 ως ιππότης καβάλα στο κύμα της λαϊκής οργής και με πανοπλία το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, ακόμη κι αυτόν τον κατάπιε η Πολιτική και του γύρισε την πλάτη η Ποίηση.

ΩΣ ΠΟΛΙΤΗΣ, αλλά και ως δημοσιογράφος πίστεψα, στήριξα, υπερασπίστηκα τον Αλέξη Τσίπρα ακόμη κι όταν μετά τις ήττες του ΣΥΡΙΖΑ, οι σύντροφοι του τον υπονόμευαν, τον αποδυνάμωναν και τον βασάνιζαν κυριολεκτικά και καθημερινά στην σφηκοφωλιά της Κουμουνδούρου, μέχρι την τελική του πτώση. Έως και πριν λίγους μήνες είχα την γνώμη ότι ο πιο έντιμος πρωθυπουργός της χώρας, από το 1974 μέχρι το 2019, έχει πληγεί άδικα και είναι μια αξία που μπορεί να εμπνεύσει ακόμη και με την εύγλωττη σιωπή του.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ, ζητάω σήμερα μια μεγάλη Συγγνώμη, γιατί αυτός ο έντιμος άνθρωπος, με στόφα- κάποτε- πολιτικού ηγέτη δεν ήταν τελικά Ποιητής ανθρώπινων ονείρων και αποδεικνύεται κατώτερος των προσδοκιών.

Το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΣΙΠΡΑ μέσα από το οποίο διαλέγει επιλεκτικά, συμβατικά και άκαιρα να σπάσει τη σιωπή του είναι η πολιτική του αυτοκτονία!

Κι εγώ, που δεν είμαι πολιτικός, αλλά γραφιάς σε δημόσια θέα εδώ και 50 χρόνια, καλώ την Ποίηση σε βοήθεια προκειμένου να ερμηνεύσω την κατάσταση και τη σημερινή στάση ενός που θέλησε αλλά δεν μπόρεσε, ενός που ήταν και δεν είναι πλιο…. Κι ενός, που δείχνει να πιστεύει ότι μπορεί να συνεχίσει το σκληρό Ποίημα της Πολιτικής, μέσα από πολιτικές που καμία σχέση δεν έχουν με την Αριστερά, που τον έθρεψε!

Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας που υπογράφει το αναρτημένο από προχθές (21 Μαρτίου 2025) κείμενο με τίτλο ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΠΥΞΙΔΑ είναι μια ΠΑΛΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΥΞΙΔΑ!

Καμιά σχέση δεν έχει με τη Δημοκρατία, με τη Δικαιοσύνη, με τα όνειρα του ελληνικού λαού και όπως φαίνεται ελάχιστη επαφή έχει με την πραγματικότητα.
ΠΟΣΟ ΤΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ του… « Αλεξίου Σωτήρος», οι στίχοι του Αλεξανδρινού Ποιητή:
« Κάθε του προσδοκία βγήκε λανθασμένη. Φανταζόταν έργα να κάνει ξακουστά να παύσει την ταπείνωσι, που από τον καιρό της μάχης της Μαγνησίας την πατρίδα του πιέζει. ….Και τώρα? Τώρα απελπισία και καημός. Είχανε δίκιο τα παιδιά στη Ρώμη. Δεν είναι δυνατόν να βασταχθούν οι δυναστείες που έβγαλε η Κατάκτησις των Μακεδόνων.» (Κων. Καβάφη, Δημητρίου Σωτήρος 162-150 π.Χ.)

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ 3900 ΛΈΞΕΙΣ Αλέξη για να πεις μια και μοναδική: ΤΕΛΕΙΩΣΑ!!!
Γιατί τελειώνει, όποιος αδιαφορεί για την κοινωνία μας, για το κόμμα του, για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη και γράφει μάθημα Έκθεσης Ιδεών για κατατακτήριες σε ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του καθεστώτος Μητσοτάκη.
Κλεισμένος στον ιδρυματικό κόσμο του Ιδρύματος σου, ( μια φυλακή στην οποία οι δικοί σου σύντροφοι σε έκλεισαν και, από την οποία δύσκολα θα δραπετεύσεις), έχεις, δυστυχώς, χάσει την δική σου προσωπική ΠΥΞΙΔΑ. ΑΠΟΔΕΙΞΗ, αυτό το άρθρο που υπογράφεις ως βαρυσήμαντο ΤΙΠΟΤΕ και που βρίθει αυτονόητων κοινοτοπιών, εσκεμμένων ή και μη λαθών, απαράδεκτων απλουστεύσεων και πολιτικής απάθειας, αδιανόητης για πρώην ηγέτη, πρωθυπουργό και πρόεδρο…πρώην Αριστερού Κόμματος!
Τι έγινε, λοιπόν, παλιέ μου σύντροφε? Πότε πρόλαβες και γέρασες τόσο? Και η Τεχνητή Νοημοσύνη θα τα έγραφε καλύτερα βρε παιδί μου! Τι αχταρμάς ήταν αυτός, προκειμένου να δοθεί πάσα σε ΣΥΡΙΖΟΚΙΝΑΛΠΑΣΟΚΟΥΣ να θριαμβολογούν από χθες στα ΜΜΕ προοιωνίζοντας την έλευση του Μεσσία. Την Επιστροφή του Ασώτου και τη δημιουργία νέου κόμματος.

ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΙΛΕΙ, άλλωστε, η φίλτατη σου Όλγα Γεροβασίλιεβιτς. Μέχρι το Πάσχα του δώσατε προθεσμία του άμοιρου του Σωκράτη Φάμελλου, που δεν τραβάει ούτε ποδήλατο στην ανηφόρα. Σε χρησιμοποιούν πάλι Αλέξη, όσοι κρύβονταν και κρύβονται πίσω σου. Περιμένουν να διασωθούν πάνω στη σανίδα σωτηρίας (τους) που γράφει το όνομα σου. Σ΄ ένα ταξίδι « πάμε κι όπου βγει» προκειμένου να πεθάνουν στις καρέκλες, που εσύ τους εξασφάλισες. ΜΕ ΤΗΝ ΠΥΞΙΔΑ ΤΣΙΠΡΑ, και με …θεωρητικό υπόβαθρο κείμενα για μαθητές Λυκείου, αναμένεται να μεριάσουν τα άρρωστα πολύποδα της Κουμουνδούρου, κάτι παλιοί Νέοι Αριστεροί, οι εσωκομματικοί εχθροί του Ανδρουλάκη και να συνταχθούν κάτι ρομαντικοί κομμουνιστές που τους πήρε μισό αιώνα να πειστούν ότι δεν είναι Ένα το Κόμμα…. Μετά από 10 χρόνια στο ΣΥΡΙΖΑ το ξαναμαθαίνουν, αφού θα τους ζητηθεί να ακολουθήσουν τον «πεφωτισμένο» ηγέτη, που πλασάρεται, μέσω Ινστιτούτου και ως διανοούμενος στοχαστής αλα Νόαμ Τσόμσκι!
Πιο αυστηρή κριτική στις υπερδυνάμεις του πλανήτη ,πάντως, ασκεί ο γέροντας φιλόσοφος, απ’ ότι το 50χρονο είδωλο του παλιού σου εαυτού, που λίγο ακόμη και θα προσπαθήσει να μας πείσει ότι γεννήθηκε νέος Καστοριάδης ή και νέος Πουλαντζάς!
ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ? έγραψε ο Τσόμσκυ το 2016. Αν δεν υπάρχει στη Βιβλιοθήκη του Ινστιτούτου σου προτείνω να το αγοράσεις και να το διαβάσεις Αλέξη. Παραθέτω, απλά, τον επίλογο, έχοντας τη γνώμη ότι ένας Αριστερός νοιάζεται πρώτα για τις Αξίες που καταρρέουν, για τις Αρχές που καταρρακώνονται και για τους θεσμούς που διαλύονται, τόσο στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, όσο και στις Βρυξέλλες της ντερ Λάιντεν, την Αμερική του Τραμπ και τη Ρωσία του Πούτιν….Κι ύστερα για την Ελληνική Πολεμική Βιομηχανία, όπως αφελώς αναφέρεις!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΤΣΟΜΣΚΥ: «Επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα για το “ποιος κυβερνά τον κόσμο”, ίσως θα έπρεπε να θέσουμε άλλο ένα: “Ποιες αρχές και αξίες διέπουν τον κόσμο;”. Το ερώτημα αυτό οφείλει να έχει δεσπόζουσα θέση στο μυαλό των πολιτών των πλουσίων και ισχυρών κρατών, που απολαμβάνουν μία ασυνήθιστη παρακαταθήκη ελευθερίας, προνομίων και ευκαιριών χάρη στους αγώνες των προγόνων τους, και οι οποίοι είναι πια αντιμέτωποι με κρίσιμες επιλογές προκειμένου να απαντήσουν σε προκλήσεις με τεράστια ανθρωπιστική σημασία».
ΜΗΠΩΣ ΑΡΑΓΕ , ο αρθρογράφος του Ινστιτούτου θέλει να μας πει ότι ένας είναι ο Αριστερός ηγέτης, τον λένε Τσίπρα και ελλείψει άλλων υποψηφίων κάνει ότι ο Κορνέλ Γουέστ. Ο Αφροαμερικανός καθηγητής Φιλοσοφίας, που μετά την ήττα του Μπέρνι Σάντερς ,υπέβαλε τη μοναδική αριστερή υποψηφιότητα στις αμερικανικές εκλογές για να δείξει ότι η Αριστερά υπάρχει, ακόμη….

ΛΟΓΑΡΙΑΖΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟ, ΟΜΩΣ, ΑΛΕΞΗ! Σου θυμίζω ότι πήρε την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε ένα μήνα. Ίδρυσε δικό του Κόμμα σε μια νύχτα και 3 μήνες τώρα αλωνίζει την Ελλάδα. Εκεί που εσένα σου πήρε 14 μήνες να γράψεις 5 κείμενα, να κάνεις μια εκδήλωση, να τον ρίξεις, να πας σε μερικές ημερίδες για να ξεΜΑΤΙαστείς, ο Κασσελάκης κατεβάζει ακαριαία εξαιρετικές πολιτικές θέσεις, με στρατηγικές για προβλήματα που δοκιμάζουν τις αντοχές της κοινωνίας.

Προτείνει δημοκρατικές , τεχνοκρατικές και κοστολογημένες λύσεις. Κινητοποιεί τον κόσμο, στον οποίο δίνει τον λόγο με συμμετοχική Δημοκρατία, για πρώτη φορά στην Ευρώπη, ακολουθώντας τη λαϊκή βούληση. Και με 6 μόνο βουλευτές παράγει πολιτικό έργο όσο η μισή Βουλή …. Ήδη, το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ «έριξε» έναν υπουργό της Κυβέρνησης Μητσοτάκη. Έναν Αρίστο Δοξιάδη, αν το έμαθες κλεισμένος στο Ινστιτούτο σου, αντί να δίνεις μάχες στη Βουλή με τον κυβερνητικό εσμό των νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών εξαπτέρυγων του Κυριάκου Μητσοτάκη.

ΚΙ ΕΣΥ ΑΛΕΞΗ στο αφόρητα απλοϊκό γραπτό σου ανακατεύεις «τα πάντα όλα» που έλεγε και ο συγχωρεμένος ο Αλέφαντος. ΨΕΛΛΊΖΕΙΣ ΚΆΤΙ για made in… USA, ρωσική σαλάτα, με κινέζικο ρύζι και ολίγη από Ισραηλίτικη σούπα, πασπαλισμένα με Μηντιακή άχνη γεωπολιτικής σάλτσας, σε φιλέτο τούρκικου λύκου, γαρνιρισμένο με γερμανικές πατάτες, λαχανάκια Βρυξελλών και με συνοδεία γαλλικού κρασιού … Ουσιαστικά, όμως σερβίρεις το μενού των πολεμοχαρών και πολεμοκάπηλων, των εμπόρων όπλων και των εχθρών της Ειρήνης, όταν γράφεις ότι:
– ο πόλεμος στο Βιετνάμ ήταν μια τοπική πολεμική σύρραξη (!!!)
-ότι πρωτοστατεί (!!!) ο Τραμπ για να απομακρύνει την Ρωσία από την Κίνα
-ότι ο Πούτιν ένα δίκιο το είχε με την επίθεση στην Ουκρανία, αφού προειδοποίησε (!!!) κι ότι
– ….φοβάσαι πως η ΕΕ δεν βγάζει κάποια συμπεράσματα από τα στρατηγικά της λάθη(!!!) στο θέμα της Ουκρανίας.
Συνελόντι ειπείν μας λες , το γνωστό « Αν θέλουμε Ειρήνη πρέπει να προετοιμαζόμαστε για Πόλεμο» και καταλήγεις :
« Σε αυτήν τη δύσκολη συγκυρία απαιτείται άμεση αλλαγή στρατηγικής. Μια ενεργητική, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, που θα βάζει πρώτα τα συμφέροντα της χώρας.»

ΕΛΕΟΣ ΑΛΕΞΗ! Δεν μπορούν να σε κρύψουν πια οι λέξεις Μην προσπαθείς άλλο.
• Ποιος, αλήθεια, σου έδωσε το δικαίωμα να συμπεριφέρεσαι σαν φύλαρχος , που ναρκισσεύεται κοιτώντας τον εαυτό του στα καθρεφτάκια που μοιράζουν στους λαούς, Κίνα, Ρωσία, ΗΠΑ και η παρέα των Βρυξελλών ?
• Ποιος σου επέτρεψε να αυτοαναγορευθείς σε… Εθνική Πυξίδα, εσύ που έχεις αποδείξει πως είσαι μια παλιά αριστερή πυξίδα, που φραξιονίζει, συνομωτεί και ρίχνει πραξικοπηματικά δημοκρατικά εκλεγμένο πρόεδρο?
• Εσύ που παραμένεις βουλευτής μιας παράνομης παράγκας στην πλατεία Κουμουνδούρου, ένα άσχημο αυθαίρετο, που μόνο για κατεδάφιση είναι πια!
• Από που τεκμαίρεται ότι με παλιά, μπαγιάτικα πια, υλικά θα φτιάξεις καινούργια πίττα για να για το….καλό μας?
• Απλοϊκό, φλύαρο, άνοστο, άγευστο, ανούσιο, αχρείαστο και κυρίως, ΥΠΟΠΤΟ, κατά τις προθέσεις, είναι το πόνημα με το οποίο προσπαθείς να πείσεις ότι υπάρχεις και προτείνεις νέα Εθνική Στρατηγική. Τι συμπεραίνεις Αλέξη με το γραπτό σου? Ότι ο κόσμος άλλαξε, ότι η Ευρώπη και η Ελλάδα έκαναν λάθος επιλογές, ότι η Αμερική φοβάται την Κίνα και αγκαλιάζει τη Ρωσία και πως ότι έκανες με αυτό, που αλαζονικά αναφέρεις ως «Η Κυβέρνηση ΜΟΥ» (!!) ήταν καλά καμωμένο.
ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΦΛΥΑΡΕΙΣ ακατάσχετα με πρόσχημα μια ανάλυση ( Ο Θεός, ο Μάρξ και ο Τσόμσκι να την κάνουν ανάλυση ) της παγκόσμιας γεωπολιτικής κατάστασης για να παίξεις στις πλάτες μας το ίδιο παιχνίδι, που παίζει το παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα. Να πείσεις ότι χρειαζόμαστε αμυντική μεν, πολεμική δε βιομηχανία! Να μην έχουμε συμμάχους , αλλά να τα έχουμε καλά με όλους. Να παίζουμε, με…Πυξίδα εσένα, πρωταγωνιστικό ρόλο στη Μεσόγειο, την Ευρώπη και τον πλανήτη, μπορώ να σου πω, σε Ειρήνη με την Τουρκία, αλλά και με επέκταση των χωρικών μας υδάτων προς Ανατολάς ( μόνο ?) στα 12 ναυτικά μίλια. Λίγο απ’ όλα έχει ο μπαξές σου Αλέξη. Εσύ που ήσουν το θαύμα στην Εκκλησία της Μεταπολίτευσης, μετά τις 28 Φλεβάρη, προσπαθείς να γίνεις και η ελπίδα στο παρεκκλήσι με τους 57 νεκρούς της Δεύτερης Μεταπολίτευσης, που μόλις ξεκίνησε. . Λάθος πυξίδα είσαι, παλιέ μου συνοδοιπόρε, που δεν δείχνει πια κανένα δρόμο, προς καμία κατεύθυνση.
ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΛΕΞΗ να αυτοαναγορεύεσαι σε μέντορα της Αριστεράς, που διέλυσες. Να εμφανίζεσαι ως θεωρητικός χωρίς Θεωρία και να εκδίδεις μακροσκελείς χρησμούς σαν άρρωστη Πυθία, που από πολλούς αγχολυτικούς καπνούς καιόμενης δάφνης δεν θυμάται ότι τα ίδια πράγματα τα έχει ξαναπεί! Άλλοτε σε βουλευτές, άλλοτε σε εργάτες, άλλοτε σε συνέδρια, άλλοτε στο Σύνταγμα και κάποτε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης…. προκειμένου να πείσεις πρώτον ότι υπάρχεις και δεύτερον ότι μας δείχνεις τον σωστό δρόμο. Δεν είναι, άλλωστε η πρώτη φορά, που ρίχνεις όλα τα υλικά σε μια κατσαρόλα, μετά καις το φαγητό που μας ταΐζεις και μένουμε νηστικοί…
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ συνοψίζω τα γραφόμενα σου: Αναγκαστικό γάμο με την Ευρώπη, αρραβώνα με την Ρωσία, παράνομη σχέση με τις ΗΠΑ, προξενιό με την Κίνα, καρότο και μαστίγιο με την Τουρκία, σύμφωνο συμβίωσης με Ισραήλ -Παλαιστίνη και one night stand με την Ουκρανία. Αυτά προτείνεις κλεισμένος στα γραφείο του Ινστιτούτου, όπου δήθεν σχεδίασες, μόνος σου εσύ, μια νέα Εθνική στρατηγική. ΕΣΥ, που ΔΕΝ κατάφερες να χαράξεις στρατηγική για το ίδιο σου το Κόμμα. Να προστατέψεις τις ελπίδες του λαού και τους συντρόφους σου.
ΕΣΥ, που δεν μίλησες παρά μισή ώρα πριν ξεκινήσει το συνέδριο Φλεβάρη του 2024, με Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ τον Κασσελάκη .
ΕΣΥ, που ΔΕΝ μίλησες μέσα ή έξω από την Ιερά οδό.
ΕΣΥ, που ΔΕΝ μπόρεσες να αποτρέψεις σε 10 χρόνια (2015-2024) 4 διασπάσεις του ΣΥΡΙΖΑ
ΕΣΥ, που ΔΕΝ βγήκες να κατακεραυνώσεις τους δικούς σου υπεύθυνους για τη Σύμβαση 717 και να ζητήσεις την παραπομπή τους ομού με όλων των υπευθύνων για τις ζωές που χάθηκαν άδικα στα Τέμπη.
ΕΣΥ, που στη συζήτηση για την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη ΔΕΝ ανέβηκες στο βήμα της Βουλής να καταγγείλεις στον ελληνικό λαό το έγκλημα της συγκάλυψης
ΕΣΥ, που επέτρεψες στον αντ εσού Φάμελλο, να συνυπογράψει με το ΠΑΣΟΚ προανακριτική μόνο για τον Τριαντόπουλο, επιτρέποντας στον πρωθυπουργό να εμπαίζει τον λαό και χαροκαμένους γονείς, αλλά και να παραβιάζει το Σύνταγμα της Ελλάδας.
ΧΑΛΑΣΜΕΝΗ ΠΥΞΙΔΑ είσαι Αλέξη που δείχνει τρέμοντας προς όλες τις κατευθύνσεις: Ανατολή και Δύση και Βορρά και Νότο. Κυρίως, όμως, δείχνει, την κατάπτωση ενός πολιτικού και την διαταραχή ενός ανθρώπου που πιστεύει ότι μετά απ’ όλα αυτά θα καταφέρει να αποτελειώσει ότι απόμεινε από το δημιούργημα του και σαν άλλος δόκτωρ Φρανκεστάιν θα φτιάξει από την αρχή ένα καινούργιο Τέρας. Ένα νέο πολιτικό Κόμμα που θα το οδηγεί η δική του ΠΥΞΙΔΑ. Η από καιρό επινοημένη σε σκοτεινά κομματικά υπόγεια και από παλιά χαλασμένη και άχρηστη πια. Για τον απλό λόγο ότι η ΠΥΞΙΔΑ Αλέξης Τσίπρας έχασε τον προσανατολισμό της τη νύχτα που βγήκε από την Κουμουνδούρου και κατευθύνθηκε προς το Ζάππειο…

ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ τα παιδιά στο Περιστέρι. Τα συνάντησα προχθές το βράδυ στην Πλατεία του Μπουρναζίου. Γειτονιά, που μεγάλωσα κοντά στα προσφυγικά. Αιγάλεω, Χαϊδάρι, Άγιοι Ανάργυροι, Περιστέρι, Καματερό οι Ομάδες Πρωτοβουτίας της Δυτικής Αθήνας μιλούσαν για το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. Αυτό το καινούργιο και καθαρό που έφερε στην πολιτική ζωή του τόπου ο Στέφανος Κασσελάκης, αρνούμενος να δεχθεί παλαιοκομματική ποδηγεσία και να παραδώσει το όνειρο για καλύτερη ζωή, σε φασίζοντες καρεκλοκένταυρους.
ΕΙΧΑΝ ΔΙΚΙΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΛΕΞΗ. Πόσο να αντέξουν τα μεγάλα όνειρα σε μικρές πλάτες?
«Ήτανε καλά παιδιά οι συντρόφοι» και τους πλήγωσες. Όχι με τις ήττες, αλλά με την καταστροφική απάθεια σου.
Μου είπαν να σου γράψω: “Kράτα την ΠΥΞΙΔΑ σου για σένα.» Nα σου δείχνει τον Βορρά, αληθινό ή μαγνητικό. Εκείνοι μόνο ένα φανάρι με συντροφικό Φως μπορούν να σου στείλουν, λένε, μήπως και βρεις το δρόμο.
Κι όταν φυσάει Τραμουντάνα, εσύ να τραγουδάς τον παλιό χαβά: «Ακόμη ετούτη η Άνοιξη ραγιάδες, ραγιάδες».
Κι ας μην έρθει ποτέ ο Μόσκοβος…
Το πιστεύεις ή όχι, το αποφάσισαν τα παιδιά με αμεσοδημοκρατική ψηφοφορία και προσφέρθηκαν να δώσουν χρήματα από το υστέρημα τους, για να στο στείλουν δώρο στο Ινστιτούτο.
Μα τη Χαρά την Καφαντάρη μου μέσα! Τους άκουγε και χαμογελούσε πικρά, αλλά περήφανη, όπως δεν μπορείς πια να είσαι εσυ….

Η Ελένη Σπανοπούλου είναι δημοσιογράφος, τ. πρόεδρος ΕΔΟΕΑΠ