Κουτσούμπας προς κυβέρνηση: Οφείλετε να απολογηθείτε και να τιμωρηθείτε αυστηρά για το έγκλημα των Τεμπών

Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα στο νομοσχέδιο για την ενδοοικογενειακή βία

Είναι αλήθεια, πως αυτή τη φορά δεν φέρατε ένα νομοσχέδιο απλά με συνοπτικές διαδικασίες, όπως άλλωστε συνηθίζετε, φέρατε έξι στο πακέτο του ενός. Μη σας βασκάνουμε, σε καλό δρόμο βλέπουμε βρίσκεστε.
Πριν ξεκινήσω την παρέμβασή μου για το νομοσχέδιο, θα ήθελα να πω εδώ στην Ολομέλεια ότι θεωρούμε απαράδεκτη την τακτική του προεδρεύοντας του κ. Γεωργαντά να αφαιρέσει αυθαίρετα τον λόγο απ’ την εισηγήτρια του ΚΚΕ, την κ. Κομνηνάκα, με πρόσχημα ότι η ομιλία της ξεπέρασε τα 16 λεπτά, τη στιγμή μάλιστα που οι εισηγητές των άλλων κομμάτων είχαν μέχρι τότε μιλήσει 18 λεπτά ο ένας και 19 και 30 λεπτά οι άλλοι. Και μάλιστα σε ένα νομοσχέδιο που έχει τόσα θέματα που είναι αδύνατον να καλυφθούν μέσα σε 15 λεπτά.
Όχι επιλεκτική ευαισθησία λοιπόν κ. Πρόεδρε και αν θέλετε να μιλήσουμε για την τήρηση του κανονισμού που συνεχώς επικαλείστε, αυτός ορίζει ξεχωριστή συζήτηση επί της αρχής και ξεχωριστή συζήτηση επί των άρθρων. Αυτό εσείς το συμπτύσσετε σε ένα και μάλιστα σε 15 λεπτά οι εισηγητές πρέπει να τοποθετηθούν και επί της αρχής και επί των ουκ ολίγων άρθρων. Και γι’ αυτό τους δίνετε και ανοχή στον χρόνο αν έχουμε καταλάβει καλά. Μόνο στο ΚΚΕ δεν δίνετε ανοχή και ξέρουμε το γιατί. Είναι η φωνή που σας ενοχλεί εδώ μέσα γιατί μιλάει ειλικρινά, υπεύθυνα, τεκμηριωμένα και ελέγχει αυστηρά, όπως πρέπει, την κυβέρνηση και τις αντιλαϊκές επιλογές της.
Ούτε όμως με τις απαράδεκτες αυτές διαδικασίες και μάλιστα για τόσο ευαίσθητα θέματα, ούτε με τις ανεπίτρεπτες προσβολές σε όποιον εκφράζει διαφορετική άποψη και σας ασκεί κριτική -όπως κάνατε απέναντι στον αντιπρόεδρο της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων- δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να καταφέρετε να κρύψετε τις βαθιά αντιδραστικές διατάξεις του συγκεκριμένου νομοσχεδίου σας.
Σας το λέμε ευθέως: Δεν επιτρέπεται να παίζετε με την ανησυχία του λαού μας για τα αποτρόπαια φαινόμενα της βίας κατά των γυναικών ή των παιδιών. Δεν επιτρέπεται να παίζετε με τον πόνο των θυμάτων και των οικογενειών τους, που κουράστηκαν να ακούν μόνον υποσχέσεις, κουράστηκαν να ακούν βαρύγδουπες εκφράσεις του στυλ “επιτέλους δικαιοσύνη για τα θύματα”, “πραγματική τιμωρία του δράστη” και άλλα τέτοια.
Εσείς, η κυβέρνηση, πρέπει να απολογηθείτε στα θύματα, σε όλη την κοινωνία, για τη συνολική πολιτική σας.
Γιατί, δικαιοσύνη και προστασία για τα θύματα, σημαίνει ενιαίο και εκτεταμένο δίκτυο κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, χωρίς την εμπλοκή ΜΚΟ και ιδιωτών, με γενναία αύξηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Σημαίνει δημιουργία ξενώνων στα αστικά κέντρα και στην περιφέρεια για τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους. Σημαίνει ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας με σύγχρονο εξοπλισμό και μόνιμο προσωπικό που θα παρέχει υπηρεσίες, με έμφαση στην πρόληψη, όλο τον χρόνο, σε 24ωρη βάση.
Ένα σύστημα, που θα διασυνδέεται με την οικογένεια, με τα σχολεία, με τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, με τους χώρους άθλησης και τους χώρους εργασίας και με όλους τους κοινωνικούς φορείς, ώστε να εντοπίζει προβλήματα, να παρεμβαίνει έγκαιρα και να παρέχει ψυχολογική στήριξη και συμβουλευτική και οποιαδήποτε άλλη αναγκαία βοήθεια.
Δικαιοσύνη και προστασία, σημαίνει μόνιμο προσωπικό, ως απαραίτητη προϋπόθεση για να χτιστεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των επαγγελματιών και των κακοποιημένων γυναικών. Με κατάργηση όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας, με παράλληλη δωρεάν επιμόρφωση του προσωπικού όλων των συνεργαζόμενων υπηρεσιών.
Τι προβλέπετε για όλα αυτά; Τίποτα απολύτως! Η χώρα μας διαθέτει μόλις 20 ξενώνες, αντιστοιχεί μόλις 1 κοινωνικός λειτουργός ανά 40.000 κατοίκους. Με νόμο, το 2024, αναθέσατε στους δήμους τις υπηρεσίες υποστήριξης και κοινωνικής φροντίδας σε γυναίκες επιζήσασες ενδοοικογενειακής βίας, ακόμη και αν αυτοί οι δήμοι δεν έχουν συμβουλευτικό κέντρο γυναικών ή εξειδικευμένο προσωπικό.
Δικαιοσύνη και προστασία για τα θύματα σημαίνει οικογενειακά δικαστήρια, πλήρως στελεχωμένα με δικαστές, υπαλλήλους, άλλους επιστήμονες για τη στήριξη των θυμάτων και των οικογενειών τους. Δικαιοσύνη και προστασία δεν είναι οι πολυδάπανες και χρονοβόρες νομικές διαδικασίες, που, ακόμα και για την στοιχειώδη αποζημίωση, πρέπει το θύμα να ανέβει έναν πραγματικό Γολγοθά. Γιατί ένα τέτοιο Γολγοθά προβλέπει το νομοσχέδιο που μας φέρατε. Και βέβαια δε σταματάτε εκεί.
Ενισχύετε τον απαράδεκτο θεσμό της ποινικής διαμεσολάβησης, που φέρνει αντιμέτωπο, για μια ακόμα φορά, το θύτη με το θύμα. Και εμφανίζετε, μάλιστα, ως λύση τη διαδικασία υποβολής τηλεφωνικών καταγγελιών.
Μετά το “πάτα το κουμπί και περίμενε”, λέτε στις κακοποιημένες γυναίκες και στα παιδιά “πάρε τηλέφωνο και περίμενε”… Όμως στην πράξη, οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας δεν εντοπίζονται στο πλαίσιο του αυτόφωρου. Ακόμα και ασφαλιστικά μέτρα που εκδίδονται, μένουν κενό γράμμα.
Ξέρετε και σεις, πως πολλές φορές, θύματα κακοποίησης αποτρέπονται “off the record” από το να καταθέσουν μηνύσεις και γίνονται για δεύτερη φορά θύματα, αυτή τη φορά θύματα της αστυνομικής αδιαφορίας ή και αυθαιρεσίας.
Και με το νομοσχέδιό σας, δεν αντιμετωπίζεται ούτε η αστυνομική αυθαιρεσία, ούτε και ο κρατικός αυταρχισμός, που φτάνει μέχρι την αθλιότητα: “Το περιπολικό δεν είναι ταξί”… και οι γυναίκες να δολοφονούνται στο πλατύσκαλο του αστυνομικού τμήματος.
Είστε γελασμένοι, αν νομίζετε, ότι με μερικές ΕΔΕ και με κάποιες ποινές-χάδια στους αστυνομικούς θα ξεμπερδέψετε με τις μεγάλες ευθύνες σας. Ούτε προφανώς είναι θέμα “ελλιπούς εκπαίδευσης”, “πρωτοκόλλων που δεν εφαρμόζονται” και άλλα τέτοια, όπως διακινούσαν τα κυβερνητικά επιτελεία για να ξεπλυθούν από τις ευθύνες τους. Κι αυτό για να μη χαλάσει το παραμύθι ότι “η αστυνομία δήθεν εγγυάται την ασφάλεια όλων”. Τα ίδια βέβαια έλεγε και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, προτείνοντας “εκσυγχρονισμό κανονισμών και πρωτοκόλλων”.
Όμως, η αστυνομία και συνολικά οι κατασταλτικοί μηχανισμοί είναι από τη φύση τους η σιδερένια γροθιά αυτού του διεφθαρμένου συστήματος απέναντι στον λαό, πολύ περισσότερο όταν αυτός ο λαός παλεύει, αγωνίζεται, διεκδικεί.
Δικαιοσύνη και προστασία σημαίνει να μπορεί μια γυναίκα να σταθεί στα πόδια της, δηλαδή να είναι οικονομικά-κοινωνικά ανεξάρτητη. Αυτό προϋποθέτει να έχει μόνιμη και σταθερή δουλειά, με σταθερό ωράριο και μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες της ίδιας και των παιδιών της.
Για ποια προστασία, λοιπόν, μιλάτε, όταν με την πολιτική σας, την καταδικάζετε στην ανασφάλεια της “ευέλικτης” εργασίας, του πετσοκομμένου εισοδήματος, στις υποβαθμισμένες και ιδιωτικοποιημένες υπηρεσίες Υγείας, Πρόνοιας, στη συνολική επιδείνωση των συνθηκών εργασίας και ζωής, στην ανεργία, στη φτώχεια; Και μην μας πείτε ότι αυτά δεν είναι της αρμοδιότητας σας. Γιατί το πιο κρίσιμο απ’ όλα είναι να αποφευχθούν αυτά τα εγκλήματα. Εκεί κρίνεται η συνολική πολιτική αντιμετώπιση.
Άλλωστε, η αυστηροποίηση των ποινών που και τώρα φέρνετε, έχει αποδειχτεί ότι δεν αποτρέπει κανένα έγκλημα, γιατί τα εγκλήματα δεν αναπτύσσονται σε κοινωνικό κενό. Είναι γέννημα θρέμμα της κοινωνίας της εκμετάλλευσης, ενός συστήματος νόμιμης βίας, εκμετάλλευσης και καταπίεσης κάθε μορφής, που φτάνει μέχρι την εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου σώματος για τα κέρδη.
Αυτό είναι το έδαφος που αναπαράγει τις σάπιες αξίες και διαμορφώνει προσωπικότητες ικανές να διαπράξουν τα αποτρόπαια εγκλήματα της ενδοοικογενειακής βίας, της σεξουαλικής βίας, των βιασμών, των δολοφονιών γυναικών, ακόμα και μέσα στην οικογένεια. Και βέβαια όλα αυτά τα αποτρόπαια εγκλήματα δε μειώθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, ο,τι αλλαγές και να έγιναν, ούτε με την οριζόντια μείωση των ποινών από τον ΣΥΡΙΖΑ ούτε με την αυστηροποίησή τους από τη ΝΔ.
Ούτε θα αλλάξει απλά η κατάσταση αν θεσμοθετηθεί η γυναικοκτονία ως τέτοια, όπως αποδεικνύεται και στις χώρες όπου αυτή έχει θεσμοθετηθεί. Γιατί όλες οι παραπάνω προσεγγίσεις είναι αποσπασμένες -και όχι τυχαία- από τις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν το πρόβλημα.
Με το νομοσχέδιο προσπαθείτε να ξεπλύνετε τις ευθύνες σας, αλλά και τις ευθύνες της ΕΕ, που στη ζυγαριά του “κόστους-οφέλους” η προστασία της ανθρώπινης ζωής θεωρείται πάντα “βαρίδι” που πρέπει να πεταχτεί. Αυτές τις ευθύνες, τις ξεπλένετε με “συμπαραστάτη” τα άλλα κόμματα, που επειδή συμφωνούν με τις ευρωπαϊκές οδηγίες και κατευθύνσεις και τις στηρίζουν, περιορίζουν τη συζήτηση, για παράδειγμα, μόνο στην αναποτελεσματικότητα των μέτρων. Όχι βεβαίως ότι δεν υπάρχει και τέτοια, δεν λέμε αυτό.
Γι’ αυτό και σήμερα όλοι πίνετε νερό στο όνομα της ευρωπαϊκής οδηγίας 1835/2024 που ενσωματώνει το νομοσχέδιο κι ο τσακωμός είναι, αν αυτή η ενσωμάτωση γίνεται πρόχειρα ή μερικώς. Πολύ βολικός για τη ΝΔ κι αυτός ο τσακωμός.
Όμως, με την πολιτική της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεων, που αποδέχονται ως μονόδρομο αυτή την πολιτική, όχι μόνο δεν καταργούνται οι οικονομικοί, κοινωνικοί παράγοντες που δημιουργούν τους δράστες, αλλά αντίθετα, διατηρούνται τα δεσμά που δυσκολεύουν μια γυναίκα να απαλλαγεί από μια βίαιη κακοποιητική σχέση και περιβάλλον. Γιατί η πολιτική αυτή επιδεινώνει συνεχώς τους όρους και τις συνθήκες ζωής των εργαζομένων, ειδικότερα των γυναικών.
Η ΕΕ, για παράδειγμα, θεωρεί “μη επιλέξιμο κόστος” την προστασία των κακοποιημένων γυναικών και των παιδιών τους, αναθέτοντάς τη σε προγράμματα με ημερομηνία λήξης για συμβουλευτικά κέντρα και ξενώνες. Με εργαζόμενους που δουλεύουν για μήνες απλήρωτοι, όπως πρόσφατα οι εργαζόμενοι της τηλεφωνικής γραμμής 15900.
Δεν είναι βέβαια πρωτοτυπία της δικής σας κυβέρνησης. Τα ίδια πάνω-κάτω, συνέβαιναν και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, αναθέτοντας όλο και μεγαλύτερο μερίδιο της κρατικής χρηματοδότησης σε ΜΚΟ, ώστε να απαλλάσσεται το κράτος από την αντίστοιχη ευθύνη. Γιατί η πολιτική της ΕΕ και όλων των κυβερνήσεών σας αξιοποιεί ακόμα και αυτό το ζήτημα ως πεδίο κερδοφορίας, με το βλέμμα στραμμένο στους ιδιώτες και στην τσέπη τους. Η ίδια αυτή η οδηγία που ενσωματώνεται στο νομοσχέδιο, αναβαθμίζει κι άλλο τον ρόλο τους.
Υπάρχει κι άλλο ένα κρίσιμο ζήτημα, κύριοι της κυβέρνησης. Ότι και να λέτε, η αλήθεια είναι πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν προστατεύετε ούτε τα πιο ευάλωτα θύματα αυτής της σάπιας κοινωνίας, τα παιδιά, όσα κροκοδείλια δάκρυα κι αν χύνετε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά, αξιοποιείτε και μεγεθύνετε ένα υπαρκτό κοινωνικό πρόβλημα, αυτό της λεγόμενης νεανικής παραβατικότητας, γενικότερα της εγκληματικότητας, για να φέρετε ένα νέο πακέτο αυστηροποίησης του ποινικού δικαίου.
Ο στόχος σας είναι διπλός: Από τη μια να μεταθέσετε τις ευθύνες του κράτους στην ατομική ευθύνη και στην οικογένεια και από την άλλη να ενισχύσετε συνολικά το κατασταλτικό πλαίσιο, με αντιδραστικές ρυθμίσεις και ποινές που έρχονται για να μείνουν. Σας το έχουμε ξαναπεί: Δεν υπάρχουν επικίνδυνα παιδιά, αλλά παιδιά που κινδυνεύουν.
Η αντιδραστική και αντιεπιστημονική λογική που διαπερνά το νομοσχέδιο, ότι με πιο αυστηρές ποινές, με γενίκευση της προφυλάκισης, με περισσότερη καταστολή, θα μειωθεί τάχα η εγκληματικότητα, είναι άκρως επικίνδυνη, ιδιαίτερα για τις νεώτερες ηλικίες. Σε λίγο θα εξομοιώσετε πλήρως την ποινική μεταχείριση των ανηλίκων με αυτήν των ενηλίκων.
Είναι χαρακτηριστική η απαράδεκτη πρόβλεψη για την αντικατάσταση των αναμορφωτικών μέτρων με περιορισμό σε Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων, δηλαδή φυλακή ανηλίκων. Κι αυτά, ενώ έχετε ήδη θεσμοθετήσει μέτρα γενικής αστυνόμευσης σε σχολεία και χώρους όπου συχνάζει νεολαία. Με προσαγωγές στο σωρό, αξιοποιώντας τα όποια φαινόμενα επιθετικότητας ανηλίκων, για περισσότερη καταστολή και αστυνομοκρατία. Έτσι όπως πάτε θα επαναφέρετε εκείνον τον απαίσιο Ν. 4000 του 1958, «περί τεντυμποϊσμού»!
Όμως, όλες οι έρευνες δείχνουν, ότι η φυλακή δεν οδηγεί στο σωφρονισμό, δε μειώνει την υποτροπή. Το αντίθετο. Είναι τραυματική για την ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών ή νεαρών ενηλίκων, τα στιγματίζουν και τα εξοικειώνουν με το έγκλημα, τα προετοιμάζουν και τα φέρνουν αντιμέτωπα με ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους. Είναι γνωστή η άθλια κατάσταση που επικρατεί στα Ειδικά Καταστήματα Κράτησης Νέων, δηλαδή τις φυλακές ανηλίκων. Με την πληρότητα να είναι σχεδόν διπλάσια από τη χωρητικότητά τους.
Η αντιμετώπιση των ανηλίκων δεν πρέπει να κυριαρχείται από την τιμωρητική λογική, αλλά από την αναμορφωτική/επανορθωτική, την επιείκεια και, κυρίως, την παροχή ευκαιριών για μορφωτική βελτίωση, επαγγελματική και κοινωνική επανένταξη, τη στήριξη των κοινωνικών δομών και των οικογενειών τους. Και είναι πολλά τα παραδείγματα νέων που μπόρεσαν να ξεφύγουν από επικίνδυνες και παραβατικές καταστάσεις, με την προϋπόθεση όμως να έχουν την απαραίτητη στήριξη και φροντίδα.
Την ίδια ώρα, με τις διατάξεις για την “παραμέληση εποπτείας ανηλίκου” επιρρίπτετε, αποκλειστικά στην οικογένεια την ευθύνη για τα νοσηρά φαινόμενα που γεννιούνται στο έδαφος αυτού του συστήματος. Απειλείτε τους γονείς με ποινές φυλάκισης έως 5 ετών, με εξοντωτικές ποινές τουλάχιστον 10.000 ευρώ. Τι κάνετε δηλαδή; Όχι μόνο δε στηρίζετε τις λαϊκές οικογένειες αλλά τις στοχοποιείτε κιόλας. Ρίχνετε το φταίξιμο στα λαϊκά σπίτια που παλεύουν να επιβιώσουν σε εξοντωτικές συνθήκες αυξανόμενης ακρίβειας, άθλιων εμπορευματοποιημένων υπηρεσιών παιδείας, υγείας, αθλητισμού, πολιτισμού.
Δεν αρνούμαστε καθόλου το μερίδιο ευθύνης που αναλογεί στους γονείς. Ειδικά στη συγκεκριμένη σημερινή κοινωνία όμως, δεν είναι ευθύνη των γονιών, μια σειρά νοσηρών φαινομένων με τα οποία εκδηλώνεται η λεγόμενη νεανική παραβατικότητα. Αυτά είναι προϊόντα της σήψης αυτού του συστήματος, του καπιταλισμού, που στηρίζεται στην στυγνή εκμετάλλευση, που τσαλαπατά τις ανάγκες και τα όνειρα των νέων παιδιών, των νέων ανθρώπων. Ενός συστήματος που βασίζεται στον ανταγωνισμό και τον ατομισμό που καλλιεργούνται και από το εκπαιδευτικό σύστημα, και που διαχέονται μέσα από πολλά κανάλια, όπως τα ΜΜΕ, το διαδίκτυο, τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.
Την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός, στη φιέστα που διοργάνωσε για την προστασία των νέων από το υπαρκτό πρόβλημα του εθισμού στο διαδίκτυο, περιορίστηκε σε εκκλήσεις προς τις ψηφιακές πλατφόρμες, δηλαδή τα ψηφιακά μεγαθήρια που πατούν επί πτωμάτων για τα κέρδη τους. Ναι, στα ψηφιακά μονοπώλια που -ούτως ή άλλως- στηρίζετε και με την οικονομική, φορολογική πολιτική σας κάνετε αυτές τις εκκλήσεις. Σε αυτούς που δεν ξέρουν τι έχουν κάνετε απλά εκκλήσεις και στους γονείς που είναι οι περισσότεροι μεροκαματιάρηδες, μοιράζετε ποινές φυλάκισης και εξοντωτικές χρηματικές ποινές και πρόστιμα.
Εμείς υπερασπιζόμαστε και παλεύουμε μαζί με τους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς για την συνολική αλλαγή της κατάστασης, μαζί με άμεσα και επείγοντα μέτρα, που έχουν στο επίκεντρο πρώτα και κύρια τα σχολεία, το εκπαιδευτικό σύστημα. Όπως για την άμεση κάλυψη των τεράστιων κενών σε ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς που σήμερα διακτινίζονται σε διαφορετικά σχολεία μέσα στην εβδομάδα, με μία μόνο μέρα εβδομαδιαίως σε κάθε σχολείο, για σχολεία με εκατοντάδες μαθητές.
Αλλά και για άλλα μέτρα, όπως στην Υγεία και Πρόνοια. Για τη στήριξη μεταξύ άλλων των δημόσιων παιδοψυχιατρικών υπηρεσιών, που είναι σε δραματική κατάσταση, με την αναμονή για μια ψυχιατρική γνωμάτευση να φτάνει τους 7-8 μήνες. Για την άμεση στελέχωση των ακραία απαξιωμένων Υπηρεσιών Επιμελητών στα Δικαστήρια ανηλίκων.
Αυτές τις δίκαιες διεκδικήσεις θα τις βρείτε απέναντί σας και αυτό το ξέρετε. Γι’ αυτό αξιοποιείτε κάθε ευκαιρία για να τους καταστείλετε. Φτάνετε σε τέτοιο σημείο, που αξιοποιείτε ακόμα και σοβαρά κοινωνικά φαινόμενα σαν αυτά που συζητάμε σήμερα, για να περάσετε τα κατασταλτικά σχέδιά σας.

Κυρίες και κύριοι της ΝΔ,

Στο όνομα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας ή παραβατικότητας, ανοίγετε επικίνδυνους δρόμους με αντιδραστικά μέτρα στα οποία εναντιώνονται και πολλοί επιστήμονες-νομικοί, κάνετε υποχρεωτική την προφυλάκιση ακόμα και για κάποια πλημμελήματα, παρατείνετε την κράτηση, απαγορεύετε τη μετατροπή ή την αναστολή της ποινής. Αντίστοιχα επικίνδυνη είναι η ενίσχυση του άρθρου 184 του Ποινικού Κώδικα, για τη “διέγερση σε διάπραξη εγκλημάτων, βιαιοπραγίες ή διχόνοια”, με την οποία διευρύνετε τις δυνατότητες για να διώκεται η έκφραση, η αγωνιστική σκέψη και δράση.
Είναι γνωστό πια πού οδηγεί η νομοθεσία και οι κατευθύνσεις της ΕΕ περί αντιμετώπισης της “βίαιης” έκφρασης, της “ρητορικής μίσους” κλπ, που απογειώνουν τη λογοκρισία και τις διώξεις, πχ σε βάρος όσων καταδικάζουν τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, την εγκληματική πολιτική των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ.
Είναι τέτοια η πρεμούρα σας που εκτίθεστε. Φέρνετε ακόμα και αντιδραστικές διατάξεις, άσχετες με το βασικό θέμα του νομοσχεδίου σας. Όπως, η διάταξη που προσθέτει ως αυτοτελές ποινικό αδίκημα αυτό που εσείς ψευδεπίγραφα ονομάζετε ως “παρεμπόδιση Δικαιοσύνης”. Σας δηλώνουμε από τώρα ότι δεν πρόκειται να σας αφήσουμε να τη χρησιμοποιήσετε σε βάρος του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Βέβαια, δεν ξεχνάμε, πως αυτή η ένταση της καταστολής έχει “ιστορία”, είναι διαχρονική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, με τη σφραγίδα της ΕΕ.
Γι’ αυτό, είναι τουλάχιστον προκλητική η κάλπικη αντιπαράθεση και η κριτική του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων κομμάτων, που χρεώνουν αποκλειστικά στην κυβέρνηση της ΝΔ “αυταρχισμό” και “εξεγείρονται” τάχα ενάντια στα “αυστηρά” μέτρα και τις ποινές.
Εμείς, όμως, δεν ξεχνάμε ούτε στιγμή ότι όλα τα κόμματα που κυβερνήσατε, μαζί με τους κατά καιρούς συνοδοιπόρους σας, χέρι-χέρι, χτίσατε το κατασταλτικό-αντιλαϊκό νομοθετικό τερατούργημα. Ο καθένας έβαζε και το λιθαράκι του. Αυτό το νομοθετικό τερατούργημα που έχετε οικοδομήσει εναλλάξ προσπαθεί να ποινικοποιήσει τους εργατικούς λαϊκούς αγώνες, αντιμετωπίζει με ΜΑΤ και καταστολή τις δίκαιες κινητοποιήσεις των εργαζομένων, έχει επιστρατεύσει επανειλημμένα τα ιδιώνυμα σε βάρος των αγώνων ενάντια στους πλειστηριασμούς, έχει φτάσει να ποινικοποιήσει ακόμα και την προοδευτική σκέψη και άποψη.
Γι’ αυτό εσείς του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και οι υπόλοιποι συνοδοιπόροι σας, δεν είπατε λέξη για το άλλο σκέλος του νομοσχεδίου. Αυτό που ενισχύει ακόμα περισσότερο τον αντιδραστικό μηχανισμό της EUROJUST, όπως με το προληπτικό φακέλωμα προσωπικών δεδομένων, ακόμα και για πρόσωπα για τα οποία δεν υπάρχουν αποδείξεις αλλά μόνον ενδείξεις -σοβαρές τις ονομάζετε- ότι είναι έτοιμα να διαπράξουν αξιόποινη πράξη. Ότι θέλεις χωράει μέσα σε τέτοιες διατυπώσεις.
Σας το λέμε ακόμα μια φορά: Δεν θα τα καταφέρετε τελικά. Δεν θα νομιμοποιήσετε μέσα στον λαό τέτοια αντιδραστικά μέτρα. Δεν θα καταφέρετε να τον πείσετε, ότι κινδυνεύει από τα πάντα όλα, εκτός από τη “βία” και τα “εγκλήματα” που παράγει η δική σας πολιτική.
Να είστε σίγουροι όμως, πως εγκλήματα, όπως αυτό στα Τέμπη που, όσο κι αν τα έχετε δώσει όλα προσπαθώντας να το κουκουλώσετε, συνεχώς όμως στο φως της δημοσιότητας έρχονται νέα ντοκουμέντα, νέα ευρήματα, που αποδεικνύουν ότι δεκάδες άνθρωποι, νέα παιδιά οι περισσότεροι, δεν χάθηκαν από την ίδια την αποτρόπαιη σύγκρουση, αλλά χάθηκαν άδικα από την πυρκαγιά που ξέσπασε μετά.
Ξέρετε όλοι σας ότι δεκάδες παιδιά θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Παιδιά δικά σας, δικά μας, παιδιά όλου του λαού. Έχετε εγκληματική ευθύνη. Οφείλετε να απολογηθείτε για το συνολικό έγκλημα, να απολογηθείτε ειδικά για το τι πραγματικά προκάλεσε την θανατηφόρα έκρηξη.
Να απολογηθείτε και για την εκτεταμένη αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος πριν τη συλλογή του απαραίτητου αποδεικτικού υλικού και για την καταστροφή κρίσιμου βιντεοληπτικού υλικού της εμπορικής αμαξοστοιχίας που αναζητήθηκε με μεγάλη καθυστέρηση και για την προβληματική ανάκτηση ηχητικών καταγραφών από τις επίμαχες συνομιλίες των εμπλεκόμενων σταθμαρχών, μηχανοδηγών και άλλων.
Έχετε ευθύνη και πρέπει να απολογηθείτε για την αδικαιολόγητη μη ένταξη από τις ανακριτικές αρχές, εμπειρογνωμόνων, ειδικών στο αντικείμενο της έκρηξης και της πυρκαγιάς, για τη σύνταξη της αρχικής έκθεσης και τόσα άλλα. Έχετε ευθύνη και πρέπει να απολογηθείτε για την εξόφθαλμη προσπάθεια συγκάλυψης. Να απολογηθείτε και να τιμωρηθείτε αυστηρά όσοι και όσες ευθύνεστε για αυτά.
Και τώρα φέρνετε εδώ που τα λέμε και μια πολύ αμφιλεγόμενη διάταξη, αν όχι φωτογραφική, συγκροτώντας επιτροπή που μπορεί να επαναξετάζει και τις ιατροδικαστικές εκθέσεις με επικεφαλής τον ιατροδικαστή που ήταν υπεύθυνος για τη διερεύνηση των αιτιών θανάτου των θυμάτων των Τεμπών, του οποίου μάλιστα τη θητεία πριν λίγο καιρό φωτογραφικά πάλι παρατείνατε λίγο πριν τη συνταξιοδότησή του. Μόνο ερωτηματικά γεννούν όλα αυτά και δεν πείθουν οι εξηγήσεις που δίνετε.
Σε ότι μάς αφορά, εμείς θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μαζί με τον λαό και τα παιδιά του για να ανατραπεί η άδικη και επαίσχυντη πολιτική σας. Για να παρθούν άμεσα μέτρα προστασίας και στήριξης του εργαζόμενου λαού και ειδικά των γυναικών, ειδικά της νέας γενιάς, της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Και δεν θα σταματήσουμε, μέχρι να δημιουργηθούν όλες οι προϋποθέσεις, ώστε να ικανοποιηθούν ολόπλευρα, οι ανάγκες του λαού μας και να ξεριζωθούν οι αιτίες της πολύμορφης βίας, που τσακίζει τις ζωές ειδικά των γυναικών και των παιδιών των λαϊκών στρωμάτων.
Είμαστε ακράδαντα πεισμένοι και όσο περνάει ο καιρός και καταλαγιάζει ο κουρνιαχτός μεγαλώνει η απόλυτη βεβαιότητα ότι αξίζει ο αγώνας όλων και περισσότερων, μαζί με το ΚΚΕ, για να φτάσουμε σε ένα άλλο, ανώτερο κοινωνικό σύστημα, τον σοσιαλισμό, καταργώντας την βία, την απανθρωπιά, την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο που βρίσκεται στο DNA του βάρβαρου σημερινού συστήματος που εσείς προσκυνάτε.
Αυτό το σύστημα που στα σπάργανά του, αυτό που εμείς οραματιζόμαστε και θέλουμε και στην πρώτη του απόπειρα να επικρατήσει έναντι του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού, πρόσφερε δικαιώματα και κατακτήσεις στους εργάτες, στις γυναίκες, στα παιδιά, σε όλους τους αδικημένους. Ακόμα και σήμερα σάς στοιχειώνει, αφού ήδη από τον περασμένο αιώνα, στα πρώτα βήματά του, προστάτεψε ειδικά τις γυναίκες και τη νεολαία, διαμόρφωσε ανώτερους όρους ζωής για την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.
Είστε βαθιά γελασμένοι αν νομίζετε ότι μπορείτε να πείσετε τους εργαζόμενους να εμπιστευτούν την προστασία και την ασφάλειά τους, τη δική τους και των παιδιών τους, σε αυτό το κράτος και στους νόμους σας, στο αντιδραστικό νομικό πλαίσιο που ενισχύετε και με αυτό το νομοσχέδιο. Όταν μάλιστα η κυβέρνησή σας με τη στήριξη και των άλλων κομμάτων, πρωτοστατεί στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ευρωατλαντικών συμμάχων σας που εξελίσσονται στην περιοχή μας.
Κι αυτό βέβαια δεν πρόκειται να ανακοπεί με την εκλογή του Τραμπ για την οποία ακούμε και διαβάζουμε τα πάντα, χωρίς όμως να φωτίζεται το πιο κρίσιμο ζήτημα: ότι στην εκλογή Τραμπ οδήγησε η ίδια η αντιπαράθεση στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης των ΗΠΑ, για το πώς θα διατηρηθεί η πρωτοκαθεδρία τους στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα έναντι της Κίνας και των συμμάχων της. Και ξέρετε καλά πως αυτή η διαμάχη δεν πρόκειται να λήξει αναίμακτα.
Το λέω αυτό, όχι για τους αμερικανόθρεφτους προπαγανδιστές που δεν τους ενδιαφέρει αν γελοιοποιούνται με τις εκάστοτε αναλύσεις τους, ακόμα κι όταν βλέπουν φάτσα κάρτα τον υπερυπουργό του Τραμπ, να υψώνει το χέρι σε ναζιστικό χαιρετισμό. Το λέω κυρίως για όσους εμφανίζονται αισιόδοξοι για τη δήθεν φιλειρηνική, ιμπεριαλιστική πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Από την πρώτη στιγμή σας είπαμε ότι η Ελλάδα, θα εξακολουθεί να είναι το πρωτοπαλίκαρο των αμερικανοΝΑΤΟϊκών σχεδιασμών και η αλήθεια είναι πως δεν χάνετε ευκαιρία να μας επιβεβαιώνετε καθημερινά. Μόλις προχθές ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο επιβεβαίωσε ότι οι σχέσεις ανάμεσα στις δυο κυβερνήσεις είναι καλύτερες από ποτέ, αλλά έδωσε και δίκιο στον Αμερικανό πρόεδρο, γιατί ζητάει από τους Ευρωπαίους να αναλάβουν περισσότερες ευθύνες ως προς τις δαπάνες στην πολεμική οικονομία, για τις ανάγκες των ιμπεριαλιστικών πολέμων τους.
Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που ο πρωθυπουργός ως μπροστινός λαγός τους ζητάει να δαπανηθούν περισσότερα χρήματα σε εθνικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την πολεμική προετοιμασία. Χρήματα που λείπουν και θα λείψουν ακόμα περισσότερο από την παιδεία, την υγεία, το εισόδημα, γενικότερα από τις λαϊκές ανάγκες.
Αλλά κι εσείς του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα με τον Τραμπ θυμηθήκατε την άνοδο της ακροδεξιάς στην Αμερική και τις ευθύνες της Αριστεράς σας; Όταν στην πρώτη θητεία του “διαβολικά καλού προέδρου” αναλαμβάνατε ρόλο σημαιοφόρου των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή, δεν υπήρχε αυτός ο κίνδυνος; Ο δικός σας συγκυβερνήτης, ο κ. Καμένος, δεν ήταν πρώτο τραπέζι πίστα στην τελετή ορκωμοσίας του Τραμπ μαζί με όλα αυτά τα παράσιτα τύπου Μασκ και Μπέζος; Δεν ξέρατε ότι ήταν από τότε κολλητός τους; Δεν το ξέρατε όταν τον βάζατε Υπουργό Άμυνας στην κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς; Ή αργότερα είδατε το φως το αληθινόν; Αλλά, αυτοκριτική δεν σας είδαμε ούτε μια φορά να κάνετε μέχρι σήμερα.
Εμείς από αυτό το βήμα, απευθυνόμαστε σε όλους όσοι κατανοούν πόσο επικίνδυνες είναι οι εξελίξεις. Κι εδώ δεν χωράει ούτε εφησυχασμός, ούτε αναμονή, ούτε φυσικά αυταπάτες, αλλά μόνο δράση. Για να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες, τις ανάγκες του λαού και της χώρας και να ξεμπερδεύουμε επιτέλους με όλο αυτό το σύστημα της βαρβαρότητας, της ανασφάλειας, των πολέμων και των αλλεπάλληλων κρίσεων και όσους υπηρετούν όλα αυτά.