Προετοιμάζουν κινητοποιήσεις αγρότες και κτηνοτρόφοι

… για το δεύτερο 15νθημερο του Ιανουαρίου

Με παρακαταθήκη τη μαζική και επιτυχημένη πανελλαδική σύσκεψη στη Νίκαια Λάρισας στις 15 Δεκέμβρη, όπου συμμετείχαν εκπρόσωποι 15 Ομοσπονδιών και άνω των 100 Αγροτικών Συλλόγων από όλη τη χώρα, αλλά και τις τοπικές κινητοποιήσεις που δεν σταμάτησαν όλο το προηγούμενο διάστημα, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι ξεκινάνε αυτές τις μέρες τις προετοιμασίες για τις πανελλαδικά συντονισμένες κινητοποιήσεις τους το 2ο δεκαπενθήμερο του Γενάρη.

Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες που συντονίζονται μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων προγραμματίζουν συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων, περιοδείες στα χωριά και συσκέψεις για την ενημέρωση των αγροτών.

Στους δρόμους για την επιβίωσή τους
Οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι παλεύουν κυριολεκτικά για την επιβίωσή τους, αφού τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν κάνουν όλο και πιο δύσκολη την παραμονή τους στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή και τους οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχεια. Προβάλλουν συγκεκριμένα αιτήματα, που θα τους δώσουν μια ανάσα, για να συνεχίσουν να παράγουν και να ζουν από τη δουλειά τους.

Απαιτούν να στηριχτεί το εισόδημά τους, που συρρικνώνεται συνεχώς, αφού το κόστος παραγωγής παραμένει στα ύψη, οι εμποροβιομήχανοι συνεχίζουν να αγοράζουν σε «ανοιχτές» και εξευτελιστικές τιμές τα περισσότερα προϊόντα, τα οποία φτάνουν πανάκριβα στη λαϊκή κατανάλωση, ενώ ο αναχρονιστικός κανονισμός του ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει την πραγματική αξία της απώλειας παραγωγής και κεφαλαίου από τις ζημιές και τις νόσους.

Την ίδια ώρα, σε πολλές περιοχές της χώρας οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με μειωμένη παραγωγή, π.χ. οι ελαιοπαραγωγοί και οι βαμβακοπαραγωγοί στη Θεσσαλία. Ιδιαίτερα δύσκολη είναι η κατάσταση για τους κτηνοτρόφους, με τις επιδημίες, τις σφαγές κοπαδιών και την καραντίνα, που κατάφεραν σημαντικό πλήγμα στο εισόδημά τους.

Παράλληλα, στο όνομα της «εξοικονόμησης», κυβέρνηση και τοπικές αρχές προωθούν σχέδια που βαθαίνουν την εμπορευματοποίηση του νερού και την εμπλοκή ιδιωτών στη διαχείρισή του. Τα σχέδια αυτά, που συνοδεύονται από τη συζήτηση περί «αναδιάρθρωσης» καλλιεργειών, επιδιώκουν να πετάξουν εκτός παραγωγής βιοπαλαιστές καλλιεργητές, ενισχύοντας τους μεγαλοπαραγωγούς και τη στρατηγική της ΚΑΠ για μεγαλύτερη συγκέντρωση της αγροτικής παραγωγής και γης.

Σαν να μην έφτανε η ήδη ζοφερή κατάσταση, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι έρχονται αντιμέτωποι και με τις επιπτώσεις από την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και πολέμους, όπως η απώλεια αγορών για μια σειρά προϊόντα και το υπέρογκο κόστος παραγωγής σε ό,τι αφορά το πετρέλαιο, το ρεύμα, τα λιπάσματα, τις ζωοτροφές.

Αντί για λύσεις, κοροϊδία και συκοφαντίες από την κυβέρνηση
Πώς απαντά η κυβέρνηση στις δίκαιες διεκδικήσεις τους; Με ψίχουλα, στο πλαίσιο των «δημοσιονομικών ορίων» και των «αντοχών της οικονομίας», αλλά και με συκοφαντικές επιθέσεις σε βάρος των αγωνιζόμενων αγροτών.

Το παρακάτω απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε πριν δυο βδομάδες ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης είναι ενδεικτικό: «Το να έρχονται σήμερα κάποιοι αγρότες, με αόριστα λόγια, να διαδηλώνουν (…) προφανώς είναι μια πρακτική η οποία μάλλον πρέπει να ανάγεται στη λογική της “επαναστατικής γυμναστικής”, παρά σε μια σοβαρή συζήτηση που πρέπει να γίνεται μεταξύ θεσμικών συνομιλητών (…) Επιστροφή ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο: Υλοποιήθηκε η νομοθετική ρύθμιση για την επιστροφή του στο 100% για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες».

Οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους γιατί παραμένουν τα οξυμένα προβλήματα και τα αδιέξοδα που ανακυκλώνει η κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, με όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις και με μοχλό την ΚΑΠ της ΕΕ. Προβλήματα που δεν είναι ούτε προσωρινά, ούτε συγκυριακά, ούτε «εισαγόμενα», όπως προσπαθεί να τα παρουσιάσει η κυβέρνηση. Η ίδια πολιτική βγάζει στους δρόμους χιλιάδες αγρότες σε όλη την Ευρώπη.

Οι νέες κινητοποιήσεις αποτελούν συνέχεια μιας πολύμηνης αγωνιστικής δραστηριότητας, αφού το οργανωμένο αγροτικό κίνημα είναι συνεχώς παρόν, με τοπικές και ευρύτερες κινητοποιήσεις για όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου.

Ενδεικτικές ήταν οι κινητοποιήσεις των αγροτών της Θεσσαλίας με τρακτέρ μέσα στο καλοκαίρι, αλλά και πιο πρόσφατα των αγροτών της Καρδίτσας με τα τρακτέρ τους στον Ε65, ή των αμυγδαλοπαραγωγών της Λάρισας, που πραγματοποίησαν μαχητική διαδήλωση στις 30 Δεκέμβρη.

Όσο για τα μέτρα – ψίχουλα που έχει πάρει η κυβέρνηση, αυτά δεν καλύπτουν ούτε στο ελάχιστο τις ανάγκες και τα δίκαια αιτήματα των αγροτών.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα με την επιστροφή του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης (ΕΦΚ) στο αγροτικό πετρέλαιο, που κερδήθηκε μέσα από τους σκληρούς αγώνες και τα μπλόκα των τελευταίων χρόνων. Ομως το κονδύλι του προϋπολογισμού, ύψους 100 εκατ. ευρώ, για την επιστροφή του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο, είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες, καθώς πριν την κατάργησή της το 2016, με το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν όλοι μαζί (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ), η επιστροφή έφτανε τα 180 εκατομμύρια, με τιμή πετρελαίου στο 1 ευρώ και όχι στα 1,60 που είναι σήμερα.

Οι αγρότες διεκδικούν αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία, όπως αυτό που όλες οι κυβερνήσεις έχουν εξασφαλίσει στους εφοπλιστές, στις αεροπορικές εταιρείες κ.λπ.

Δεν κάνουν πίσω!
Η κυβέρνηση συκοφαντεί προκαταβολικά τις αγροτικές κινητοποιήσεις, επειδή θα ήθελε να έχει απέναντί της έναν «θεσμικό συνομιλητή» και όχι το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, που παλεύει και διεκδικεί. Ουσιαστικά βάζει στο στόχαστρο τον συντονισμό των βιοπαλαιστών και κτηνοτρόφων μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, που αποτελεί μεγάλη κατάκτησή τους τα τελευταία χρόνια.

Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα, οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, που μάχονται για την επιβίωσή τους, δεν πρόκειται να κάνουν πίσω. Απέναντι στην προσπάθεια εξωραϊσμού και συκοφαντίας, κλιμακώνουν τον αγώνα τους, μέσα από τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ομοσπονδίες, την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, απαιτώντας να ικανοποιήσει η κυβέρνηση τα δίκαια αιτήματά τους.

Σε αυτήν τη μάχη χρειάζονται δίπλα τους τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Γιατί η ελπίδα και η προοπτική βρίσκονται στη συμμαχία των εργαζομένων με τα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης. Στην πάλη ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και το κράτος τους, στη σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους την οποία στηρίζουν η κυβέρνηση, η ΕΕ και όλα τα άλλα κόμματα.
Πηγή 902.gr