Σεμίνα Διγενή: Να μη γίνει κανείς άλλος κινηματογράφος ξενοδοχείο και σούπερ μάρκετ

«Να ανοίξουν οι κλειστοί κινηματογράφοι, να μην κλείσει κανένας άλλος στο κέντρο, να μη γίνει άλλος κινηματογράφος ξενοδοχείο και σούπερ μάρκετ, ζητά το πλήθος του κόσμου. Και οι εκατοντάδες που διαδήλωσαν πέρσι για τη διάσωση των τριών κεντρικών ιστορικών κινηματογράφων και πολύ περισσότεροι. Πάρτε τις ευθύνες σας, γιατί πράγματι είναι μεγάλη η ευθύνη σας γι αυτήν τη διάλυση», απαίτησε η Σεμίνα Διγενή, βουλευτής του ΚΚΕ, στο πλαίσιο της συζήτησης Επίκαιρης Ερώτησης στην Ολομέλεια της Βουλής σχετικά με την παράταση της διάρκειας μίσθωσης κινηματογράφων και νομοθετική προστασία της μονής ανεξάρτητης αίθουσας.

Η βουλευτής του ΚΚΕ ανέδειξε την ανάγκη να διασφαλιστεί η συνέχιση της ύπαρξης των ιστορικών κινηματογράφων μονής αίθουσας, που απειλούνται με αφανισμό. Στάθηκε στο γεγονός ότι οι νόμοι σχετικά με την προστασία των ιστορικών κινηματογράφων μονής αίθουσας, διασφαλίζουν αυτές τις κινηματογραφικές αίθουσες τόσο από τις υψηλές ενεργειακές απαιτήσεις (λόγω της φύσης του χώρου τους) και τα πολύ υψηλά δημοτικά τέλη, (δυσανάλογα της μικρής απορριμματικής επιβάρυνσης που επιφέρουν), όσο και από τους ανταγωνιστές μίσθωσής τους, (που είναι μεγάλοι πολυεθνικοί όμιλοι, που προσφέρουν γη και ύδωρ στους ιδιοκτήτες των αιθουσών), ώστε να μετατρέψουν τις αίθουσες πολιτισμού σε σούπερ μάρκετ.

«Επίσης με την παραπάνω κανονιστική παρέμβαση, να προβλέπεται, όπως και στους προηγούμενους νόμους, στις παραπάνω περιπτώσεις να μην επιτρέπεται έως την λήξη της τριετίας, αύξηση του καταβαλλόμενου μισθώματος, κατά τον χρόνο έναρξης ισχύος του νόμου. Η παράταση μίσθωσης ελάχιστης χρονικής διάρκειας τριών ετών, κρίνεται απολύτως αναγκαία, ώστε μια μικρή οικογενειακή επιχείρηση, όπως ένας κινηματογράφος, να έχει τη δυνατότητα να σχεδιάσει ένα μακροπρόθεσμο επιχειρησιακό πλάνο. Να μπορεί να ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα (ανακαίνιση κινηματογράφου) και να επενδύσει με σχετική ασφάλεια», πρόσθεσε.

Κάλεσε την κυβέρνηση λάβει μέτρα προκειμένου να παραταθεί η διάρκεια μίσθωσης των ιστορικών κινηματογράφων κατά τουλάχιστον 3 έτη και να εξασφαλιστεί η μη αύξηση των σχετικών μισθωμάτων, να υπάρξει εγγύηση συνέχισης λειτουργίας των κινηματογραφικών αιθουσών υπό όποιο ιδιοκτησιακό καθεστώς, να μην αλλάξει το καθεστώς χρήσης των κινηματογραφικών αιθουσών, να κριθούν διατηρητέες όλες οι μονές κινηματογραφικές αίθουσες, όπως συμβαίνει με τους θερινούς κινηματογράφους και να υπάρξει στήριξη στις χειμερινές κινηματογραφικές αίθουσες, ιδιαιτέρως στη μονή κινηματογραφική αίθουσα που απειλείται με αφανισμό.

Απαντώντας στην Επίκαιρη Ερώτηση του ΚΚΕ, ο υφυπουργός Πολιτισμού Ιάσων Φωτήλας δήλωσε ότι τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2025 θα συνεχιστεί η μίσθωση και η εξασφάλιση της μη αύξησης των καταβαλλομένων μισθωμάτων. Ωστόσο, αν και δεν δεσμεύθηκε, από τη μία, ότι θα υπάρχει παράταση και μέχρι το 2027, επικαλούμενος ουσιαστικά τις αντοχές της οικονομίας και το γεγονός ότι δεν είναι σωστό, όπως είπε, να δεσμεύονται προϋπολογισμοί επομένων ετών, από την άλλη, έφτασε στο σημείο να φάσκει και να αντιφάσκει, δηλώνοντας: «Το ίδιο θα κάνουμε και φέτος και του χρόνου και του παραχρόνου και όσα χρόνια θα είμαστε εξουσιοδοτημένοι από τον ελληνικό λαό να το κάνουμε εμείς».

Σχετικά με το ενδεχόμενο να κριθούν διατηρητέες κινηματογραφικές αίθουσες, είπε ότι πρόσφατα δεν έχουν υπάρξει σχετικά αιτήματα, ενώ δήλωσε ότι εξετάζεται τόσο η δυνατότητα ιστορικοί κινηματογράφοι να μπουν σε πρόγραμμα ΕΣΠΑ για να τους δοθεί η δυνατότητα να αναβαθμιστούν ψηφιακά και από άποψη προσβασιμότητας, «προκειμένου οι αίθουσες να γίνουν ανταγωνιστικές» και να είναι προσβάσιμες σε ΑμεΑ, όσο και το ενδεχόμενο να επανέλθει ένα μικρό ποσοστό του εισιτηρίου να πηγαίνει υπέρ των αιθουσών, κάτι που όπως είπε, ίσως σημάνει και αύξηση της τιμής του εισιτηρίου.

Η Σ. Διγενή στη δευτερολογία της τόνισε ότι η κυβέρνηση ενδιαφέρεται τόσο για τον κινηματογράφο που κατάργησε «στην ουσία το Ιντεάλ για χάρη των επ’ αόριστο “99 χρόνια!” μισθωτών του κτιριακού συγκροτήματος, που το θέλουν αίθουσα συνεδρίων του ξενοδοχείου που θα φτιάξουν, διανθισμένης με μερικές κινηματογραφικές προβολές» και στέρησε την οικονομική στήριξη αλλά και τις αίθουσες σε μια από τις σημαντικές κινηματογραφικές διοργανώσεις, τις νύχτες πρεμιέρας.

«Και εννοούμε, το Ιντεάλ, το Αττικόν και Απόλλων και δύο ακόμη ιστορικές μονές αίθουσες, το ΑΣΤΥ και το ΑΣΤΟΡ, που βρίσκονται στο κέντρο των επισκευών της Στοάς Κοραή, για να γίνει ένας μεγάλος εμπορικός και ψυχαγωγικός πυρήνας. Τα τελευταία χρόνια άλλωστε, ιδιαίτερα στην περίοδο της πανδημίας, αρκετές μονές ανεξάρτητες αίθουσες – ιστορικά τοπόσημα έχουν κλείσει, έχουν αλλάξει καθεστώς χρήσης και έχουν ενοικιαστεί ή αγοραστεί από μεγάλους ομίλους, ώστε να μετατραπούν σε σουπερμάρκετ ή συνεδριακά κέντρα , όπως στις περιπτώσεις του “Έμπασσυ”, του “Πτι Παλαί” και του “Όσκαρ”. Ενώ το κέντρο της Αθήνας έχει τις ανοιχτές πληγές των κινηματογράφων «Αττικόν – Απόλλων» (που βρίσκονται παροπλισμένα πάνω από μια δεκαετία)», συμπλήρωσε.

Ειδική αναφορά έκανε και στον κινηματογράφο «Ίριδα» που συνδέεται με τον Πολιτιστικό Όμιλο Φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών και «είναι ανοχύρωτος, έρμαιο στις ανάγκες της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής λειτουργίας των πανεπιστημίων, αφού εκμισθώνεται πλέον για εξωτερικές εκδηλώσεις, όπως δεξιώσεις. Κι αυτό, γιατί με τον τελευταίο νόμο της κυβέρνησής σας, καταργείται η αυτοτελής νομική προσωπικότητα της Λέσχης, επομένως παύει να προστατεύεται η χρήση της “Ίριδας” από τον Κινηματογραφικό και Φωτογραφικό Τομέα των φοιτητών του Πανεπιστημίου».

Η Σ. Διγενή υπογράμμισε ότι «οι μονές ανεξάρτητες αίθουσες ολοένα μειώνονται και κινδυνεύουν με αφανισμό, ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας, που μετατρέπεται σε μια περιοχή αμιγώς τουριστικής αξιοποίησης, σε προαύλιο δηλαδή, 5στερων ξενοδοχείων», ενώ, όπως είπε, σε αυτούς τους κινηματογράφους διεξάγονται τα σπουδαιότερα κινηματογραφικά φεστιβάλ της Αθήνας.

Επισήμανε ότι το ζήτημα αυτό σχετίζεται και με τη διάσωση της ταυτότητας της Αθήνας, σε μια περίοδο που όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, οι οποίες ορκίζονται στην ανταγωνιστικότητα και τη βιώσιμη ανάπτυξη, κάνουν ό,τι μπορούν για να την τουριστικοποιήσουν, φροντίζοντας για την ευημερία των επενδυτών, των επιχειρηματικών ομίλων.

Τέλος, σημείωσε: «Εσείς λοιπόν στερείται αυτήν την ταυτότητα από τους φίλους του κινηματογράφου, τους δημιουργούς, τους εργαζόμενους και τους επαγγελματίες του, μέχρι όλους τους κατοίκους αυτής της πόλης, οι οποίοι βλέπουν να εκτοπίζονται σταδιακά από τα σπίτια τους, τα μαγαζιά τους, τους χώρους όπου εργάζονται, συναντιούνται, ψυχαγωγούνται».