Πράσινα «κρεμαστάρια» ή «πράσινα άλογα»;

“Ο μύθος του Αισώπου μας έχει μάθει από μικρούς να διακρίνουμε με ευκολία την πονηρή αλεπού που όταν δεν μπορεί να φτάσει το τσαμπί με τα σταφύλια που έχει βάλει στο μάτι για να γεμίσει την κοιλιά της, τα απαξιώνει λέγοντας ότι είναι δήθεν ξινά. Κοινώς, όσα δε φτάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια…” γράφει σε ανάρτησή του στο Facebook ο Ακης Σκέρτσος.

Και προσθέτει: Αυτή η λαϊκή παραβολή μου ήρθε στο μυαλό την Παρασκευή όταν στην εθνική αντιπροσωπεία ψηφίστηκε ένας νόμος τομή για την ανακύκλωση συσκευασιών στη χώρα μας που θα έπρεπε να βρει ενωμένες όλες τις πολιτικές δυνάμεις που δηλώνουν ότι ανησυχούν και αγωνίζονται για την προστασία του περιβάλλοντος.
Ο νέος νόμος θεσμοθετεί -μεταξύ πολλών άλλων σημαντικών ρυθμίσεων- την εγγυοδοσία για τις πλαστικές και μεταλλικές φιάλες που ανακυκλώνουμε, με ένα ενιαίο πανελλαδικό σύστημα DRS (deposit return system). Μέσω αυτού του νέου συστήματος θα αναπτύξουμε το 2025 περίπου 15.000 σημεία σε όλη τη χώρα όπου οι πολίτες θα παραδίδουν τις χρησιμοποιημένες φιάλες και θα λαμβάνουν ως επιστροφή το εγγυοδοτικό αντίτιμο των 10 ή 15 λεπτών.
Πρόκειται για μια δοκιμασμένη και πετυχημένη πολιτική που εφαρμόζεται στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες που σημειώνουν -σε αντίθεση με τη χώρα μας- καλές επιδόσεις στην ανακύκλωση συσκευασιών.
Επιδίωξή μας είναι, μέσα από αυτήν και μια σειρά άλλες σημαντικές και καινοτόμες πολιτικές που ψηφίστηκαν με το ίδιο νομοσχέδιο για τη διαχείριση των αποβλήτων, έως το 2030 η Ελλάδα να έχει πετύχει τον ευρωπαϊκό στόχο για ταφή μόλις του 10% των παραγόμενων απορριμμάτων και εναλλακτική φιλική στο περιβάλλον διαχείριση του 90% αυτών.
Είναι η ανακύκλωση ένα πεδίο πολιτικής στο οποίο η κομματική πόλωση προσφέρει κάποιο όφελος στην κοινωνία ή στα κόμματα της αντιπολίτευσης;
Η απάντηση είναι όχι. Πρόκειται για ένα πεδίο στο οποίο θα μπορούσαν κατεξοχήν να βρεθούν οι ελάχιστες αναγκαίες συναινέσεις, με βάση την κοινή ευρωπαϊκή εμπειρία και πρακτική, προκειμένου να υπάρξει μια συλλογική αλλαγή υποδείγματος στη διαχείριση των απορριμμάτων.
Κατατέθηκε κάποια εναλλακτική και ρεαλιστική πρόταση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική;
Η απάντηση είναι επίσης όχι. Μόνο στείρα άρνηση και καταψήφιση.
Αποτελεί η στάση αυτή του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ δείγμα μιας υπεύθυνης και προοδευτικής αντιπολίτευσης που επιδεικνύει μια στοιχειώδη συνέπεια μεταξύ λόγων και εργων;
Η απάντηση είναι και πάλι όχι. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ καμώνονται τα «πράσινα» κόμματα αλλά στην πραγματικότητα πουλάνε «πράσινα άλογα».
Κι όμως, για άλλη μια φορά -τρίτη για την ακρίβεια μέσα σε δυο εβδομάδες μετά το νέο νόμο για το ΑΣΕΠ και το Συνήγορο του Πολίτη- και αυτή η μεταρρύθμιση του αυτονόητου βρίσκει απέναντι το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, που την καταψήφισαν παρότι αυτοπροσδιορίζονται ως κόμματα που υπηρετούν φιλοπεριβαλλοντικές πολιτικές.
Παρ’όλα αυτά, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να υπηρετεί και να υλοποιεί πολιτικές της κοινής λογικής που κάνουν καλύτερη τη ζωή των πολιτών και μας φέρνουν πιο κοντά στην υπόλοιπη Ευρώπη, τραβώντας αταλάντευτα μπροστά και αφήνοντας πίσω τις πολιτικές δυνάμεις της καταγγελίας, της άρνησης και του αναχρονισμού.