Μαρινάκης: Να αποδείξουμε ότι η σχέση εμπιστοσύνης Πολιτείας και δημοσιογράφων μπορεί να αντέξει στον χρόνο

Εκδήλωση για τα 30 χρόνια της ΠΟΕΣΥ

Ομιλία του κυβερνητικού εκπροσώπου

«Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε, αγαπητές και αγαπητοί εκπρόσωποι των Ενώσεων, φίλες και φίλοι.
Σήμερα γιορτάζουμε τα 30 χρόνια της ΠΟΕΣΥ, όμως σίγουρα αυτά τα 30 χρόνια ΠΟΕΣΥ, αν κανείς τα δει με βάσει την εξέλιξη, την πορεία, ίσως είναι και τα πιο έντονα χρόνια και έχουν πάρα πολλά κοινά με τα 50 χρόνια Δημοκρατίας στη χώρα.
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας δύο-τρεις σκέψεις, αφού σας ευχαριστήσω και πάλι για την μεγάλη τιμή να απευθύνω δυο λόγια στα δικά σας «γενέθλια». Και δεν θέλω να μιλήσω μόνο με την θεσμική μου ιδιότητα, αλλά και ως ένας νέος άνθρωπος, περισσότερο, που έμαθα από μικρό παιδί να αγαπάω τις εφημερίδες, στη συνέχεια τα sites, και ίσως ήταν ένας και από τους λόγους που μετά τις σπουδές μου στο Πανεπιστήμιο, στη Νομική άρχισα κι εγώ να ασχολούμαι λίγο περισσότερο ενεργά με τα κοινά.
Αυτό που θέλω λοιπόν να πω, το κρατάω μέσα μου, βλέποντας πολλές φορές αντιδράσεις κατά των δημοσιογράφων, από τότε που πήρα κι εγώ την απόφαση να «πέσω» περισσότερο «στα βαθιά», μετά και την τιμητική εμπιστοσύνη του Πρωθυπουργού, είναι ότι ο πολιτικός ο οποίος δεν σέβεται τους δημοσιογράφους, στην πραγματικότητα, όπως πολύ σωστά έχει ειπωθεί, είναι σαν ένα ναυτικό που δεν αγαπάει τη θάλασσα.
Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, θα μου επιτρέψετε να σταθώ σε δύο-τρία σημεία, απευθυνόμενος σε παλαιότερες και παλαιότερους, αλλά και σε νεότερες και νεότερους δημοσιογράφους, και περισσότερο, έτσι θέλοντας, έχοντας διαβάσει όσο περισσότερο μπορώ κι εγώ την ιστορία της ΠΟΕΣΥ, αναφερόμενος και σε προσωπικότητες όπως ο Δημήτρης Γκλαβάς, ο Αντώνης Κούρτης, ο Νίκος Κιάος και άλλοι επιφανείς πρωτεργάτες της ΠΟΕΣΥ, αυτό το οποίο καλούμαστε να κάνουμε, μέσα από την προσπάθεια που κάνουμε μαζί με την Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και Επικοινωνίας και τον Γενικό Γραμματέα, τον κύριο Γαλαμάτη, είναι να γκρεμίσουμε μύθους, αλλά και να κρατήσουμε μια σχέση εμπιστοσύνης.

Πρώτος και κυριότερος μύθος είναι ότι δεν μπορεί, στην πραγματικότητα, μια κεντροδεξιά κυβέρνηση -δεν θα μπούμε στη διαδικασία του γιατί- να προχωρήσει, να προωθήσει, να νομοθετήσει, να εφαρμόσει πολιτικές οι οποίες στηρίζουν τους εργαζόμενους. Αυτό λοιπόν που κάνουμε, και το κάνουμε μέρα μέρα, το γνωρίζουν οι αγαπητές και αγαπητοί εκπρόσωποι των δημοσιογράφων, είναι να καταρρίπτουμε αυτόν τον μύθο και μέσα από τις προτάσεις που παίρνουμε από τα όργανα που εκπροσωπούν και τις εφημερίδες και τα κανάλια και όλα τα μέσα, αλλά κυρίως τους δημοσιογράφους, είναι να προωθούμε αλλαγές οι οποίες θα έπρεπε να είναι αυτονόητες για πολλές δεκαετίες.
Επιτέλους καταργήθηκε η απλή δυσφήμιση, μετά την ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα, δεν μπορεί να απειλείται ένας αθλητικογράφος επειδή γράφει τη γνώμη του, υπογράφηκε νέα συλλογική σύμβαση εργασίας για τους δημοσιογράφους που εργάζονται στον Δημόσιο Τομέα, πέραν των αρκετών βημάτων που έγιναν, σίγουρα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, το ξέρω, πέραν, δηλαδή, των στηρίξεων στους δημοσιογράφους που δουλεύουν στα δημόσια μέσα, είχαμε ξεκάθαρες διατυπώσεις για την ασφάλεια και την προστασία των δημοσιογράφων.
Αλλά υπάρχουν και θεσμικές παρεμβάσεις, που ξέρω πάρα πολύ καλά πόσο εργάστηκαν και οι μόνιμοι υπάλληλοι της Γενικής Γραμματείας μαζί με τον κύριο Γαλαμάτη, όπως η καθιέρωση του Μητρώου Έντυπου και Ηλεκτρονικού τύπου, που δίνουν πέραν από το προφανές ένα χαρακτήρα πολύ πιο διαφανή σε κάθε ευρώ που πηγαίνει στα Μέσα, δίνουν πραγματική δύναμη στους δημοσιογράφους. Σε μία από τις συναντήσεις με εκπροσώπους των μέσων, είχα δεχθεί ένα παράπονο, το οποίο για μένα ήταν από τα γαλόνια, προσωπικό, αυτής της κυβέρνησης. «Έχουμε μεγάλο πρόβλημα», μου είπε ένας εκπρόσωπος ενός μέσου, «γιατί δεν μπορούμε να εγγραφούμε στο μητρώο Έντυπου τύπου, γιατί δεν δέχεται το μητρώο ένας δημοσιογράφος, ο οποίος χρησιμοποιείται για την εγγραφή σε ένα μέσο που έχουμε, να δουλεύει και σε ένα άλλο μέσο και έτσι να λειτουργεί και το άλλο μέσο».
Γι’ αυτό ακριβώς γεννήθηκε το μητρώο έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου, για να μην μπορεί να γίνεται καταχρηστικά οποιαδήποτε αξιοποίηση ενός δημοσιογράφου, ενός τεχνικού, ενός εργαζομένου. Και αν θέλει κάποιος να έχει την αντίστοιχη άδεια, να είναι στο μητρώο, να συμμετέχει στις κρατικές διαφημίσεις, να συμμετέχει στα οριζόντια προγράμματα που βγάζουν κατά καιρούς οι κυβερνήσεις με την έγκριση της Ευρώπης, θα πρέπει να σέβεται προφανώς τις κείμενες διατάξεις, αλλά και όλα όσα πρέπει απέναντι στους εργαζομένους. Μπορώ να πω πάρα πολλά ακόμα.
Επόμενο μεγάλο στοίχημα είναι μια υπόσχεση, μια δέσμευση και προς την Ευρώπη αλλά και προς την ΕΣΗΕΑ και την ΠΟΕΣΥ είναι τα slapps. Ήμασταν μαζί όταν κάναμε την πρώτη συζήτηση. Αμέσως λίγους μήνες μετά έγινε και μια σημαντική επίσκεψη στις Βρυξέλλες και σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης είναι το επόμενο μεγάλο στοίχημα, το οποίο ούτως ή άλλως είναι και το επόμενο πεδίο που θα κριθούμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Εδώ, το έχω πει πολλές φορές, δικαίωμα κάθε πολίτη, είτε είναι δημοσιογράφος είτε δεν είναι δημοσιογράφος, είναι να είναι ενάγων και κάθε πολίτης μπορεί να είναι εν δυνάμει εναγόμενος, όμως όχι καταχρηστικά. Είτε αυτό έχει να κάνει με το ποσό διεκδίκησης, είτε αυτό έχει να κάνει με τον τρόπο που ασκείται μια αγωγή.
Τυχαίνει και να είμαι εδώ και κάποιους μήνες ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ που ασχολείται με τα ζητήματα των μέσων, αλλά είμαι και δικηγόρος, κυρίως ειδικευόμενος στο ποινικό δίκαιο και μπορώ να διαχωρίσω και σε ποινικό αλλά και σε αστικό επίπεδο πότε μια αγωγή είναι καταχρηστική. Ούτως ή άλλως, στο τέλος της ημέρας, η Δικαιοσύνη αποφασίζει.
Γίνεται μια προσπάθεια συστηματική. Όλα τα μέσα ξέρουν πλέον ότι οι προτάσεις, οι ιδέες τους εισακούγονται από την Κυβέρνηση. Εγώ δεν θα προσπαθήσω και λόγω της άλλης μου ιδιότητας – του Κυβερνητικού Εκπροσώπου- να ωραιοποιήσω καμία κατάσταση, ούτε θα σας κάνω απολογισμό του κυβερνητικού έργου. Εγώ μόνο θα πω δύο τελευταίες επισημάνσεις.
Ζούμε σε μια εποχή που, λόγω και της εξάπλωσης των σύγχρονων μέσων, κυρίως των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, το ψέμα τρέχει με πολύ μεγάλες ταχύτητες. Ζούμε στην εποχή που ένα πλαστογραφημένο έγγραφο επιστράτευσης έγινε αντικείμενο συζήτησης στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Ζούμε στην εποχή που χρειάζεται να απαντήσουμε αν είναι δεδομένες οι εκλογές και αν το αποτέλεσμα είναι κατοχυρωμένο, ή αν θέλουμε να ιδιωτικοποιηθεί το νερό, ενώ δεν υπήρχε τέτοιο νομοσχέδιο από την Κυβέρνηση.
Η ασφάλεια όλων ημών, σε όποια παράταξη κι αν ανήκουμε, είναι η έρευνα, το ρεπορτάζ, η σκληρή κριτική και η αλήθεια. Και ο μόνος τρόπος αυτά να αντέξουν στον χρόνο είναι η δική σας δουλειά, το δικό σας λειτούργημα.
Πιστέψτε με, δεν υπάρχει μεγαλύτερο συμβόλαιο εμπιστοσύνης από αυτή τη σχέση, η οποία χτίζεται χρόνο με το χρόνο. Γνωρίζουμε ότι δεν είναι πάντοτε εύκολο. Αλλά νομίζω ότι μπορούμε μετά από κάποιους μήνες, να κοιταζόμαστε στα μάτια.
Πιο σημαντικό, λοιπόν, θεωρώ αυτό το οποίο έρχεται μπροστά μας, στις επόμενες δεσμεύσεις και στο όνομα των ανθρώπων αυτών που οραματίστηκαν μία Ένωση η οποία θα είναι ασπίδα στις επιθέσεις κατά των δημοσιογράφων. Να αποδείξουμε ότι η σχέση εμπιστοσύνης, πολιτείας και δημοσιογράφων μπορεί να αντέξει στον χρόνο και να είναι ακόμα και πιο ισχυρή.
Γιατί όπως έλεγε και ο Αλμπέρ Καμύ, «ο ελεύθερος τύπος μπορεί να είναι είτε καλός είτε κακός, αλλά χωρίς ελευθερία είναι απόλυτα βέβαιο και ο τύπος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από κακός». Επενδύουμε, λοιπόν, σε αυτή τη συμμαχία και την προσήλωσή μας σε αυτό το ρόλο. Θα αποδειχθεί περίτρανα στον απολογισμό που θα κάνουμε του χρόνου.
Ελπίζω να είμαστε κι εμείς εδώ μαζί σας γιορτάζοντας τα 31α σας γενέθλια. Τα καλύτερα είναι μπροστά μας. Χρόνια πολλά στην ΠΟΕΣΥ, χρόνια πολλά σε όλον τον δημοσιογραφικό κόσμο».