Δημοσιογραφία για κλάματα

Opinions της Γιώτας Δημητρακοπούλου

Κάνεις watch το best βίντεο της ημέρας (και της εβδομάδας και του μήνα μη σας πω!) και έχεις τη ρεπόρτερ του Σκάι να σκουντάει πάνω του και να φεύγει τρέχοντας! Αν αυτή είναι δημοσιογραφία, εμείς είμαστε αστροναύτες! Και κατεβήκαμε για λίγο στη γη να κάνουμε Πάσχα!

Συναντάς αυτό το παιδάκι στο λιμάνι, τύχη απύθμενη μπροστά σου σκάει… Σου μπουμπουνάει αυτά τα things, ότι μόλις του χάλασε η διάθεση και ξενέρωσε επειδή σκέφτηκε ότι σε μια εβδομάδα ξεκινούν πάλι τα σχολεία, έχει αυτό το εκφραστικό μουτράκι που τα λέει τα everything! Και εσύ; Φεύγεις!

Και σου λένε από το στούντιο κάτσε λίγο με το παιδάκι, πέρα από το ότι είναι τέχνη αυτό που διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια μας, σου φωτίζουν και μια άλλη πτυχή, ότι να του πεις δύο λόγια ότι θα περάσει ωραία, ότι αυτά πάνε κι έρχονται, δεν είναι έτσι αλίμονο, να του φτιάξεις λίγο τη διάθεση… Τίποτα τούτη! Το nothing! Του έχει γυρίσει την πλάτη τρέχοντας! Και πουλά και πνεύμα στους presenters που επιμένουν να γυρίσει, ”Εντάξει τώρα τι να πεις σε κάποιον που σε μια βδομάδα ξεκινάει το σχολείο, τι να του πεις… Καλημέρα!” και έχει πάει στον επόμενο.

Τι να του πεις, ρωτάει. Τα κάλαντα!

Ρε τι λαγωνικά είναι μιλάμε οι most ρεπόρτερ στα channels, αστροπελέκια…