Με απειλή όπλου λήστεψαν τον Κούλογλου παρουσία της συζύγου του

… σε κεντρική πλατεία του Μπουένος Άιρες

Καθόμαστε με τη Φωτεινή σε ένα παγκάκι, μερικά μέτρα έξω από το Πολιτιστικό Κέντρο Κίρχνερ, σε μια από τις κεντρικότερες πλατείες του Μπουένος Άιρες. Σουρούπωνε. Ενας τύπος με μάσκα πανδημίας κάθισε αστραπιαία δίπλα μου, μου έβαλε ένα πιστόλι στα πλευρά και ζήτησε τα λεφτά μας και τα κινητά τηλέφωνα.

Σε πέντε λεπτά θα μπαίναμε στο Πολιτιστικό Κέντρο, όπου διεξάγεται η συνάντηση της Eurolat, της μικτής κοινοβουλευτικής επιτροπής ΕΕ και Λατινικής Αμερικής. Οταν αργότερα μπήκα στο κτήριο και εξιστόρησα τι συνέβη – θα σας τα διηγηθώ στη συνέχεια- οι παρόντες Αργεντίνοι είχαν να πουν από μια ιστορία καθημερινής εγκληματικότητας.

Από την άποψη των κοινωνικών κρίσεων, η Αργεντινή μοιάζει με την Ελλάδα. Στις αρχές του 2000, ήταν η χρεοκοπία της χώρας, αποτέλεσμα της ανικανότητας και της διαφθοράς του πολιτικού συστήματος. Ακολούθησαν οι φοβερές εικόνες στις οθόνες -τις οποίες αντιληφθήκαμε το 2010 όταν χρεοκόπησε και η Ελλάδα- με τις γυναίκες να ζητάνε τα λεφτά τους πίσω, συγκεντρωμένες έξω από τις τράπεζες. Μετά ήρθε το ΔΝΤ.

Η χώρα άρχισε να ισορροπεί από το 2003, υπό την προεδρία του Νέστορα Κίρχνερ και ύστερα της γυναίκας του Κριστίνας, που τον διαδέχθηκε όταν ο Νέστορας πέθανε. Το ζεύγος Κίρχνερ, στην αριστερή πτέρυγα της ιστορικής παράταξης των Περονιστών, κατάφερε να σταθεροποιήσει την οικονομία και να λύσει το πρόβλημα του αβάσταχτου εξωτερικού χρέους.

Αλλά το 2015, υποσχόμενος ανάπτυξη χάρις στις θαυματουργές δυνάμεις της αγοράς, ο νεοφιλελεύθερος Μαουρίτσιο Μάκρι κέρδισε τις προεδρικές εκλογές, για να εφαρμόσει αμέσως μετά μέτρα που θυμίζουν το πρόγραμμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη:

Δραστική μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, απορρύθμιση των σχέσεων εργασίας, αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και αλλαγές στο καθεστώς των συντάξεων, μαχαίρι στα δημόσια έργα, κατάργηση της κρατικής επιδότησης στις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και τις συγκοινωνίες.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι μεταξύ 2016-18 αυξήθηκαν τα τιμολόγια του φυσικού αερίου κατά 2.057% (δεν είναι τυπογραφικό λάθος, κατά δύο χιλιάδες πενήντα επτά τοις εκατό – αν σας θυμίζει κάτι – του ηλεκτρικού κατά 1491% και του νερού κατά 996%.)

Παράλληλα με τις μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, η οικονομία έπεσε σε ύφεση, η ανεργία απογειώθηκε και ύστερα… ξανάρθε το ΔΝΤ. Η κυβέρνηση σύνηψε ένα θηριώδες δάνειο ύψους 45 δις$, ρεκόρ για την ιστορία της χώρας αλλά και το Ταμείο.

Τα δρακόντεια μέτρα λιτότητας που συνόδευσαν τα μνημόνια οδήγησαν στην ήττα του Μάκρι στις προεδρικές εκλογές του 2019. Ο νέος πρόεδρος Αλμπέρτο Φερνάντεζ, ήταν διευθυντής στο πολιτικό γραφείο του Νέστορα Κίρχνερ, ενώ η Κριστίνα – που κατηγορούσαν για σκάνδαλα, για τα οποία τελικώς αθωώθηκε- εκλέχθηκε αντιπρόεδρος.

Ο Φερνάντεζ στάθηκε άτυχος: μόλις ανέλαβε στις αρχές του 2020, έπεσε πάνω στην πανδημία, που προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση στην οικονομία. Κατάφερε όμως τον προηγούμενο μήνα να πετύχει μια συμφωνία, η οποία μεταθέτει την αποπληρωμή του χρέους για το 2026 και εμποδίζει την άμεση χρεοκοπία: με βάση τη συμφωνία της κυβέρνησης Μάκρι, η Αργεντινή έπρεπε να πληρώσει 19 δις$ φέτος και 20 δις $ το 2023!!

Η νέα συμφωνία συνδυάζεται με σχετικά ήπια μέτρα λιτότητας (μείωση επιδοτήσεων και δημοσίων επενδύσεων, υποτίμηση πέσο) ενώ η Κριστίνα θύμισε μια ρήση του μακαρίτη συζύγου της για το ΔΝΤ: «Πάντα ήταν όχημα πολιτικών, που προκάλεσαν φτώχεια και πόνο στην κοινωνία της Αργεντινής». Η Κριστίνα είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, στην ομιλία που μας έκανε χθες στην EUROLAT, παρουσία κοινού, κυριολεκτικά αποθεώθηκε.

Το κυβερνητικό μπλοκ δεν είναι προφανώς ενωμένο, ενώ στις ενδιάμεσες κοινοβουλευτικές εκλογές έχασε από τη δεξιά την πλειοψηφία στη Γερουσία, εξέλιξη που δυσκολεύει τις κινήσεις του. Η ξηρασία, η ακρίβεια και ο πόλεμος στην Ουκρανία ήρθαν να περιπλέξουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Πάντως, καθώς ο Ατλαντικός Ωκεανός κάνει τον πόλεμο να φαίνεται μακριά, η ρωσική εισβολή καταδικάζεται αλλά δεν αποτελεί θέμα αντιπαράθεσης. Άλλωστε λίγο πριν την εισβολή ο πρόεδρος Φερνάντεζ είχε επισκεφθεί τη Μόσχα, θυμίζοντας στον Πούτιν τον εκβιασμό της χώρας από τη Pfizer και τον έγκαιρο εφοδιασμό της Αργεντινής με τα Sputnik: «Είσαστε εκεί, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος απουσίαζε».

Με τούτα και με τα άλλα, η χώρα βρίσκεται σε δύσκολη θέση, μετά την «άνοιξη» που τέλειωσε το 2015 με την εκλογή Μάκρι. Ο πληθωρισμός συνεχίζει να αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς και στη ημιεπίσημη Μαύρη Αγορά το πέσος ανταλλάσσεται υποτιμημένο σχεδόν κατά 100%, σε σχέση με την επίσημη τιμή. Περισσότερο από το 40% των πολιτών της να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Η εγκληματικότητα έχει επίσης σημειώσει αύξηση τα τελευταία χρόνια, πράγμα που συνειδητοποίησα κατόπιν εορτής. Αφού απείλησε ότι θα μας σκοτώσει, ο καμπαλέρο με το πιστόλι έξω από το Πολιτιστικό Κέντρο Κίρχνερ πήρε τα λεφτά μας και το κινητό μου. Όμως δεν πυροβόλησε όταν δεν του έδωσα και το ρολόι μου, αλλά σηκωθήκαμε και φύγαμε. Ηθικό δίδαγμα: διάβαζε τα στατιστικά μιας χώρας στο αεροπλάνο, πριν φτάσεις.

Δυστυχώς είχα τραβήξει καλές φωτογραφίες από εικόνες φτώχειας στο κέντρο του Μπουένος Άιρες, που χάθηκαν μαζί με το κινητό. Δεν νομίζω ότι ο τύπος θα τις εκτιμήσει, για να κάνει έκθεση φωτογραφίας, ούτε τον κόβω να συχνάζει σε γκαλερί.

Κατά τα άλλα, όλα καλά πάντως. Ίσως με μια μικρή καθυστέρηση, μήπως εντοπιστεί το τηλέφωνο, επιστρέφω στην πατρίδα. Όπου ο Ελλην Μάκρι ξέχασε την αυτοδυναμία και μιλάει για κυβερνήσεις συνεργασίας, προφανώς για να μοιραστεί την καυτή πατάτα. Πριν χτυπήσει μόνο τη δική του πόρτα το ΔΝΤ, που κάνει βόλτες στη γειτονιά.

Πηγή tvxs.gr