Με έκθεση ιδεών απολογείται ο Νταλάρας

… για τη συμμετοχή του σε μια συναυλία ειρήνης που δεν διακρίνει τον επιτιθέμενο από τον αμυνόμενο

Ο Γιώργος Νταλαρας ως γνωστόν συμμετέχει στη συναυλία ειρήνης (εδώ) που δεν διακρίνει, επιτιθέμενους από αμυνόμενους… Και επιχείρησε να τοποθετηθεί με μια “έκθεση ιδεών” (στο Facebook) όπως χαρακτηριστικά αποκάλεσαν στα κοινωνικά δίκτυα το κείμενό του, υποστηρίζοντας πως “είναι με τους αμάχους που καταστρέφονται οι πόλεις τους”, χωρίς όμως να κατονομάζει από ποιον (βομβαρδίζονται αυτές οι πόλεις)! Μάλιστα στο τέλος του κειμένου επικαλείται τη μητέρα του που του έλεγε ότι “όποιος κάνει πόλεμο είναι ένοχος”… Μόνο που και πάλι αποφεύγει να πει ποιος κάνει πόλεμο!

Διαβάστε στη συνέχεια ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Νταλάρα: “Είναι τόσο σκληρά κι απάνθρωπα αυτά που γίνονται γύρω μας για να σκεφτόμαστε οπαδικά. Εγώ, λοιπόν, είμαι με τους άμαχους. Με τους ανθρώπους που αφανίζονται που βλέπουν να καταστρέφονται οι πόλεις τους. Με τα παιδιά που θάβονται κάτω από τα ερείπια. Με τις στρατιές προσφύγων που φεύγουν κυνηγημένοι από τον τόπο τους. Είμαι με τα θύματα του πολέμου και δεν θα συμμετέχω σε κανένα πολιτικό παιχνίδι.Αυτή τη στιγμή δεν είναι η δουλειά μου να κάνω πολιτική. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να σταθώ δίπλα στην απόγνωση, στον εφιάλτη που ζουν οι άμαχοι αυτού του κόσμου. Οι άνθρωποι που τρέχουν να σωθούν χωρίς να φταίνε. Με ενδιαφέρουν τα ανώνυμα θύματα κι όχι οι ανταγωνισμοί της εξουσίας.Σκέφτομαι ένα παιδί κλεισμένο σε ένα υπόγειο, σε μια τρύπα, σε μια σκηνή, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο, στη Σερβία, στη Συρία, στnν Υεμένη ,στη Μαριούπολη, στο Χάρκοβο, παλιότερα στην Κύπρο και τρελαίνομαι!

Αυτούς σκέφτομαι. Αυτούς που το μόνο αίτημά τους είναι μια πιο δίκαιη ζωή. Γι αυτό θα συμμετέχω σε κάθε προσπάθεια που θα βοηθήσει να στείλουμε τα αναγκαία για τη ζωή των αμάχων του πολέμου. Για τη φαρμακευτική περίθαλψη, την υλική βοήθεια, την ασφάλειά τους.
Είμαι πλάι σε κάθε αθώο παιδί, κάθε άνθρωπο που ξυπνάει το πρωί χωρίς σπίτι, χωρίς φαγητό, χωρίς πατρίδα και με τους σταυρούς των δικών του στα χέρια. Αυτή την ώρα Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΟΥ είναι τα αθώα θύματα αυτού του πολέμου. Γι αυτούς τραγουδάω τώρα για να μαζέψουμε ό,τι μπορούμε, ό,τι τους είναι αναγκαίο να το στείλουμε ώστε να αντέξουν τον εφιάλτη που ζουν. Είμαι με όποιον σηκώνεται από το ζεστό καναπέ της άνεσής του και κάνει κάτι για τα αθώα θύματα του πολέμου.
Γεννήθηκα σε μια προσφυγική γειτονιά κι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ακούω τη μάνα μου να λέει ‘’όποιος κάνει τον πόλεμο είναι ένοχος ‘’”.