Είμαστε γαϊδούρια

Η Γ.Δ. μοιράζεται την εμπειρία της…

Πάμε πρώτα στο personal story και μετά στο συμπέρασμα.
Είσαι μάνα, είναι πρωί, έχεις αργήσει, κρατάς στο χέρι ένα 5χρονο παιδί και στο άλλο τη σχολική του τσάντα και προσπαθείς να περάσετε το δρόμο απέναντι όπου περιμένει το σχολικό διπλοπαρκαρισμένο γιατί είπαμε έχεις αργήσει..

Και guess πόση ώρα κάνεις να περάσεις το δρόμο. 7 λεπτά! Καμία υπερβολή! Διότι guys; Ο έλληνας προτιμάει να πηγαίνει σημειωτόν, να κάνει μανούβρες από το να αφήσει μία mother να περάσει που στην τελική θα δώσει το παιδί στο σχολικό, θα φύγει αυτό και θα ξεμπλοκάρει η κίνηση!

Πού θέλουμε να καταλήξουμε και μοιραζόμαστε την today εμπειρία; Ότι αυτό το country είναι τόσο fucked up, που δεν θα πάει μπροστά τον αιώνα τον άπαντα! Δεν πα να φύγουν τα μνημόνια (λεμε τώρα) δεν πα να φύγουν οι λιτότητες (λέμε again), με τέτοιο «υλικό», το country αυτό είναι για τα μπάζα! Πάντα ήταν και always θα είναι! Όποιος και να είναι ο prime minister!