Οι εσωτερικές «ίντριγκες» του ΔΝΤ

…και οι χαμένες ευκαιρίες για τη διάσωση της Ελλάδας

Ενα αποκαλυπτικό δημοσίευμα για τις ίντριγκες και τις συγκρούσεις στο ΔΝΤ για την Ελλάδα, φέρνουν στο φως οι New York Times. Από το δημοσίευμα εγείρονται νέα ερωτήματα ως προς την κουλτούρα του ΔΝΤ και την υπόσχεσή του για πιο διάφανες διαδικασίες.

Το καλοκαίρι, το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης του Ταμείου, μια αυτόνομη ομάδα σκοπός της οποίας είναι να κρίνει όλες τις πτυχές της συμπεριφοράς και των πολιτικών του ΔΝΤ, εξέδωσε έκθεση 86 σελίδων για τις επιδόσεις του ΔΝΤ κατά τη διάρκεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Η έκθεση περιείχε ασυνήθιστα «ωμές» επικρίσεις για το πώς χειρίστηκε τα προβλήματα χρέους της Ελλάδας το Ταμείο.

Η έκθεση επικρίνει ιδιαίτερα αυστηρά τον τρόπο με τον οποίο το ΔΝΤ χειρίστηκε το ζήτημα του ελληνικού χρέους. «Τα μέλη του Ταμείου υπέκυψαν στους ομολόγους τους από την Ευρώπη, δεν εντόπισαν τα πρώτα ανησυχητικά σημάδια και δεν έκαναν όλα όσα έπρεπε για να πιέσουν για την αναδιάρθρωση του χρέους, αναφέρει η σχετική έκθεση» γράφει η αμερικανική εφημερίδα, και συνεχίζει: «Αλλά δεν ήταν αυτό που προκάλεσε την οργή –και την παρέμβαση- των ανώτατων αξιωματούχων του Ταμείου. Πριν από την έκδοση της έκθεσης το καλοκαίρι, οι αξιωματούχοι του Ταμείου απαίτησαν από το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης να υποβαθμίσει ορισμένες περιπτώσεις ή να αφαιρέσει ορισμένα κομμάτια της έκθεσης που έλεγαν ότι το ΔΝΤ δεν έδινε τα έγγραφα που αναζητούσαν οι αξιολογητές».

Η εφημερίδα εξηγεί ότι έμαθε για αυτή τη διένεξη όχι από το τελική έκθεση αλλά από αρκετούς ανθρώπους που εμπλέκονταν στη διαδικασία αλλά οι οποίοι δεν ήταν εξουσιοδοτημένοι να μιλήσουν δημοσίως.
Σε συνέντευξη ο Ουίλιαμ Μάρεϊ, αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου του ΔΝΤ, παραδέχτηκε ότι το Ταμείο είχε ορισμένες «έντονες» συζητήσεις με τους αξιολογητές του για τη γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε για να περιγραφούν τα αιτήματα για τα έγγραφα αυτά.

Προσέθεσε, όμως, ότι το Ταμείο έχει το δικαίωμα να παρέμβει και να ζητήσει αλλαγές που βασίζονται σε «πραγματολογικά λάθη».

«Σίγουρα δημιουργήθηκαν τριβές καθώς περνούσε ο καιρός» δήλωσε ο κ. Μάρεϊ, σχολιάζοντας την 16 μηνών «οδύσσεια» ενός αξιολογητή για τον εντοπισμό εγγράφων. «Αλλά αυτό ήταν ένα μαζικό κυνήγι εγγράφων –δεν υπήρξε καμία συντονισμένη προσπάθεια από το Ταμείο να υποκρύψει πληροφορίες».

Oρισμένοι παραδοσιακοί υποστηρικτές του Ταμείου ξαφνιάστηκαν από την αντίδραση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην εσωτερική αξιολόγηση.

«Το Ανεξάρτητο Γραφείο Αξιολόγησης δημιουργήθηκε για να έχει πρόσβαση σε όλα τα έγγραφα του Ταμείου», σχολίασε ο Edwin M. Truman, πρώην στέλεχος του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών.

Το συγκεκριμένο γραφείο δημιουργήθηκε το 2001 με σκοπό να αξιολογεί τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων του ΔΝΤ, που είχαν αμφισβητηθεί μετά την Ασιατική κρίση του 1997. Από το 2012, όταν το Γραφείο γνωστοποίησε για πρώτη φορά την πρόθεσή του να εξετάσει τις δραστηριότητες του ΔΝΤ στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε αντιδράσεις, όχι μόνο από τα μέλη του προσωπικού του ΔΝΤ, αλλά και από ευρωπαίους που ήταν μέλη του ΔΣ του Ταμείου, σύμφωνα με τους New York Times.

Οι διευθυντές της Γαλλίας και της Γερμανίας δεν ήθελαν να γίνει η έρευνα, χρησιμοποιώντας ορισμένες φορές έντονη γλώσσα στις συναντήσεις με τα στελέχη του Γραφείου, σε μια προσπάθεια να τους αναγκάσουν να εγκαταλείψουν το εγχείρημα, παρά το ότι δημοσίως υποστήριζαν την αποστολή του Γραφείου.

Όταν έγινε σαφές ότι το Γραφείο θα προχωρούσε την έρευνα, ευρωπαίοι διευθυντές ζήτησαν αν είναι δυνατόν να μην δημοσιοποιηθεί η έκθεση, σύμφωνα με ανθρώπους που εμπλέκονταν στη διαδικασία. Η αντίθεση προς την έρευνα ήταν πιο αισθητή στο ισχυρό Ευρωπαϊκό Τμήμα, που επέβλεπε τις διασώσεις της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος, Πολ Τόμσεν, ο οποίος ήταν επίσης ο «αρχιτέκτονας» του ελληνικού προγράμματος διάσωσης, αποστασιοποιήθηκε αρχικά από τους ερευνητές, και η έκθεση κατέληξε να είναι κρίσιμης σημασίας για τις εργασίες του Ταμείου στην Ελλάδα, αν και ο κ. Τόμσεν δεν αναφέρεται ονομαστικά στην έκθεση.

Ο κ. Τομσεν τελικά συνεργάστηκε, δίνοντας χιλιάδες emails και έγγραφα και συμφωνώντας να πραγματοποιήσει τρίωρη συνέντευξη με το στέλεχος του Γραφείου που συνέταξε την έκθεση, τον Shinji Takagi. Σε ανακοίνωσή του ο κ. Τόμσεν δήλωσε πως το τμήμα του «συμμορφώθηκε πλήρως με τα αιτήματα του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης για πληροφορίες και έγγραφα, χωρίς εξαιρέσεις».

Η έρευνα επικεντρώθηκε ιδιαίτερα σε δυο τομείς:

Στις ανεπίσημες συνεδριάσεις του ΔΣ κατά τη διάρκεια της κρίσης και σε έγγραφα που σχετίζονταν με μια σειρά μυστικών συναντήσεων που πραγματοποίησαν στελέχη του ΔΝΤ το 2010, στις οποίες συζήτησαν διάφορες στρατηγικές για τον χειρισμό της Ελλάδας. Το Γραφείο πράγματι έλαβε δέσμες πληροφοριών που έδιναν ένα ευρύτερο χρονικό του έργου του ΔΝΤ στην Ευρώπη, όμως οι αξιολογητές δεν πήραν αυτό που πραγματικά ήθελαν, δηλαδή τα έγγραφα εκείνα που θα έριχναν φως στο πώς και γιατί το Ταμείο ενήργησε όπως ενήργησε.

Οι δικαιολογίες ήταν διάφορες. Τελικά, 16 μήνες μετά την πρώτη υποβολή του αιτήματός τους, οι αξιολογητές έλαβαν τα περισσότερα από αυτά που είχαν ζητήσει. Τότε όμως τα στελέχη του ΔΝΤ άρχισαν να πιέζουν το Γραφείο να αφαιρέσει κομμάτια από την έκθεση που εξηγούσαν το πόσο δύσκολο ήταν να πάρουν τα απαιτούμενα έγγραφα.

Οι ελεγκτές έκαναν κάποιες αλλαγές όμως, καθώς πίστευαν πως δεν έλαβαν όλα τα έγγραφα, διατήρησαν τα κρίσιμα σημεία στα οποία αναφέρεται η μεγάλη βραδυπορία του ΔΝΤ στο θέμα της συνεργασίας. Στις αρχές Ιουλίου, δημοσιοποιήθηκε η έκθεση συνοδευόμενη από 11 ακόμα έγγραφα. Η Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε στην απάντησή της πως η εμπλοκή του Ταμείου στην ευρωζώνη ήταν επιτυχημένη, ενώ τόνισε ότι συνεχίζεται η δέσμευση του ΔΝΤ στην «ευθύνη, τη διαφάνεια και τον ρόλο του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης».
Πηγή ethnos.gr