Respect στον Σταύρο Ψυχάρη!

Μεγάλη συζήτηση έχει προκαλέσει από το περασμένο Σάββατο το ρεπορτάζ της «Εφημερίδας των Συντακτών» για το… ξεχασμένο από όλους προσωπικό δάνειο που ζήτησε και πήρε ο Σταύρος Ψυχάρης πριν από αρκετά χρόνια για να εξαγοράσει τον ΔΟΛ. Ένα δάνειο ύψους περίπου 50 εκ. ευρώ για το οποίο σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας υπάρχουν κάποια κενά που καλούνται να εντοπίσουν οι αρμόδιες Αρχές. Με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα κυρίως στα διαδικτυακά ΜΜΕ έγιναν πολλές αναφορές και σχόλια για τον ισχυρό άνδρα του ΔΟΛ και τα πεπραγμένα του. Αν πάντως έκανε κάποιος τον κόπο να κάνει μια σούμα όλων αυτών που γράφτηκαν και ακούστηκαν αυτό το διήμερο το συμπέρασμα που βγαίνει δεν έχει μόνο τη μια προφανή οπτική, αλλά και άλλη μια. Και εξηγούμαστε.

Well done Stavros
Καταρχάς έχουμε τη μοναδική στα ελληνικά χρονικά περίπτωση που ένας δημοσιογράφος (κυριολεκτικά αυτοδημιούργητος) να φτάνει αρχικά στην κορυφή του ρεπορτάζ που καλύπτει και στη συνέχεια γίνεται ιδιοκτήτης του Μέσου στο οποίο εργάζεται το οποίο τυγχάνει να είναι και ένας από τους ιστορικούς πυλώνες των ΜΜΕ στη χώρα. Προφανώς και σε όλη αυτή την πορεία ο Σταυρός Ψυχάρης δεν πήγε με το σταυρό στο χέρι, αλλά το γεγονός ότι έμεινε στην κορυφή επί δεκαετίες όταν δεν υπήρχαν ηλεκτρονικά Μέσα ενημέρωσης, αλλά μόνο το χαρτί, ότι κανένα πολιτικό ή επιχειρηματικό σύστημα με τα οποία αντιπαρατέθηκε δεν κατάφερε να διακόψει την πορεία του και κυρίως δεν κατάφερε να χαλάσει τη σχέση του με τον Χρήστο Λαμπράκη σε σημείο τέτοιο που ο πανίσχυρος εκδότης να του παραδώσει αρχικά τη διεύθυνση όλου του συγκροτήματος και σε δεύτερη φάση να του δώσει και τις μετοχές του, θεωρώντας ότι με αυτόν ο ΔΟΛ θα παραμείνει ένα ισχυρό μιντιακό «μαγαζί», είναι από μόνο του ένα τεράστιο respect!

Ας έρθουμε όμως στα τρέχοντα και πιο επίκαιρα….
Σύμφωνα με την Wikipedia ο Σταύρος Ψυχάρης είναι σήμερα 71 ετών και είναι γνωστό επίσης ότι τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει και προβλήματα υγείας.

* Αν λοιπόν ένας άνθρωπος αυτής της ηλικίας και μάλιστα σε όχι καλή κατάσταση υγείας, καταφέρνει να διατηρεί την επιχείρηση του πληρώνοντας κατά το δοκούν τράπεζες, εφορίες και λοιπούς δημόσιους οργανισμούς, τους πιστωτές του (βλ. εμπόρους χαρτιού κλπ) και τους εργαζομένους του χωρίς ΚΑΝΕΙΣ επαναλαμβάνουμε ΚΑΝΕΙΣ από όλους αυτούς να προβάλουν οποιαδήποτε ουσιαστική απαίτηση ή πίεση.

* Αν κατάφερε να αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο του MEGA, πείθοντας τους άλλους μετόχους (που δεν είναι τυχαίοι) να του παραδώσουν τα κλειδιά του καναλιού υποσχόμενος ότι ΘΑ βάλει λεφτά για να πάρει την πλειοψηφία των μετοχών χωρίς ποτέ να το κάνει.

* Αν κατάφερε να πείσει τους εργαζόμενους στο MEGA να μειώσουν τους μισθούς τους για να χρηματοδοτήσουν το κανάλι υποσχόμενος ό,τι και στους μετόχους ότι δηλαδή αυτός ΘΑ επενδύσει και εκείνοι το έκαναν και τόσο καιρό μετά που δεν έγινε απολύτως τίποτα δεν βγάζουν κιχ.

* Αν η κυβέρνηση που ως αντιπολίτευση κατήγγειλε μόνιμα τον ίδιο και τον ΔΟΛ για μύρια όσα ένα χρόνο μετά την ανάληψη της εξουσίας το μόνο που συνεχίζει να κάνει είναι… καταγγελίες, ενώ παράλληλα οι κρατικά ελεγχόμενες τράπεζες συνεχίζουν να διευκολύνουν ποικιλοτρόπως τον ΔΟΛ και το MEGA.

* Αν η ΕΣΗΕΑ του στέλνει επιστολές για συνάντηση για να συζητήσουν τα όσα συμβαίνουν στον ΔΟΛ με την καθυστέρηση πληρωμών κλπ και εκείνος τις πετάει στα σκουπίδια χωρίς να υπάρχει καμία απολύτως αντίδραση από τους συνδικαλιστές.

* Αν ισχύουν όσα κυκλοφορούν στην πιάτσα ότι βρήκε πάλι κεφάλαια για να κάνει κάποιες πληρωμές δεξιά και αριστερά και να κερδίσει εκ νέου χρόνο.

* Αν λοιπόν έχει καταφέρει όλα αυτά… Τότε respect.

Well done Stavros. Keep Walking!