Τα τρισδιάστατα πιράνχας είναι πιο αιμοβόρα

«O,τι και να κάνεις, μην μπεις στο νερό!». Η διοικήτρια της αστυνομίας στη λίμνη Βικτόρια δεν αστειεύεται. Και την καταλαβαίνουμε απολύτως. Διότι και τα πιράνχας της ταινίας «Ρiranha 3D», στην οποία η παραπάνω φράση είναι κάτι σαν σήμα κατατεθέν των διαλόγων, επίσης δεν αστειεύονται. Οσο μπόι λείπει από τα μικροσκοπικά αυτά ψάρια μήκους μόλις 9 εκατοστών, άλλη τόση όρεξη για ανθρώπινη σάρκα έχουν. Και επιτίθενται πάντα ως κοπάδια- ποτέ μεμονωμένα, πράγμα που σημαίνει ότι σε χρόνο-ρεκόρ τα κοφτερά δόντια τους μπορούν να σε μετατρέψουν σε κιμά.

Το έχουμε ξαναδεί το έργο, αυτό είναι σίγουρο. Από τότε που ο Στίβεν Σπίλμπεργκ παρουσίασε την πρώτη σοβαρότατη υδάτινη απειλή του κινηματογράφου με τα «Σαγόνια του καρχαρία» («Jaws», 1975), οι κίνδυνοι που παραμονεύουν στη θάλασσα έχουν δώσει… τροφή για δεκάδες ταινίες, άλλες καλές, άλλες απλώς ικανοποιητικές και άλλες κάκιστες.

Τα «Πιράνχας» που σκηνοθέτησε ο Τζο Ντάντε το 1978 (στα οποία βασίζεται η πρόσφατη ταινία) είναι σίγουρα πιο «βρώμικα» από τα «Σαγόνια» του Σπίλμπεργκ. Αλλά έκαναν αίσθηση, έκοψαν εισιτήρια και με την πάροδο των χρόνων απέκτησαν cult χαρακτήρα. Η πρωτοτυπία της αναδιασκευής τους, η οποία θα ανοίξει στις ΗΠΑ την ερχόμενη εβδομάδα για να προκαλέσει ανατριχίλα σε όσους σκέφτονται τη θάλασσα με ειδυλλιακούς όρους, φαίνεται να είναι το γεγονός ότι γυρίστηκαν σε τρισδιάστατη μορφή.

Και μόνο που το σκέφτεσαι, νιώθεις άβολα. Κομμένα χέρια και πόδια να «πετούν» μπροστά στα μάτια σου, το αίμα να αναβλύζει σαν σιντριβάνι και οι απειλητικές μασέλες των ψαριών να σε κάνουν να κρύβεσαι πίσω από το κάθισμα.

Αναδημοσίυεση από ΒΗΜΑ online