«Αγγίζουν» το αρχαίο δάπεδο

Η μάχη με τα χώματα φαίνεται να τελειώνει, η αποκάλυψη των όσων κρύβει ο τάφος της Αμφίπολης έρχεται πιο κοντά.

Παρά τις κακές καιρικές συνθήκες των ημερών, οι εργασίες συνεχίστηκαν κανονικά, ώστε η ανασκαφή να ολοκληρωθεί. Οι αρμόδιοι πιστεύουν πως αυτό θα γίνει μέσα στις επόμενες 15 μέρες. Μέχρι τότε, υπολογίζουν, θα έχουν αποχωματωθεί όλοι οι θάλαμοι και θα έχουν ανασκαφεί όλοι οι χώροι του τάφου.

Νεότερη ενημέρωση δεν έγινε χθες, καθώς η γενική γραμματέας Λίνα Μενδώνη και η Αννα Παναγιωταρέα είχαν προγραμματίσει να επισκεφθούν τον χώρο σήμερα, αλλά και επειδή δεν υπήρχαν ευρήματα. Προγραμματισμένη επίσημη ενημέρωση θα γίνει αύριο Τρίτη στις 4 το απόγευμα. Μέχρι τότε προφανώς θα συνεχίζονται οι αποχωματώσεις στον τάφο. Με την εντατική δουλειά τόσων ημερών, τα χώματα έχουν κατέβει πλέον θεαματικά και σε λίγο το δάπεδο θα έχει πλήρως αποκαλυφθεί.

Μια «υπόθεση εργασίας» έκανε για την Αμφίπολη ο χημικός μηχανικός δρ Νίκος Μπελογιάννης, ο οποίος ήταν επικεφαλής του Κέντρου Λίθου του υπουργείου Πολιτισμού μέχρι τη συνταξιοδότησή του και υπήρξε συνεργάτης του αείμνηστου Δημήτρη Λαζαρίδη. Ο κ. Μπελογιάννης θεωρεί πως μεγάλο ρόλο στην πλήρωση του τάφου με άμμο παίζει η γειτνίασή του με τη λίμνη Κερκινίτιδα, δίπλα στην οποία είχε κατασκευαστεί ο τάφος. «Οπότε οι τυμβωρύχοι μπαινόβγαιναν χωρίς πρόβλημα, ώσπου χτίστηκε, επί Θεοδοσίου Α ή Β ή Ιουστινιανού, ο σφραγιστικός τοίχος μπροστά» όπως σημειώνει στον ιστότοπο fractalart.gr

«Το 597, επί αυτοκράτορος Μαυρίκιου, γίνεται σεισμός 6,8 Ρίχτερ με επίκεντρο στους Φιλίππους, που αλλάζει την κοίτη του Στρυμόνα. Ο Στρυμόνας πλημμυρίζει τη λίμνη, ο τάφος βρίσκεται κάτω από το νερό και αρχίζει να μαζεύει μεγάλες ποσότητες άμμου. Ο σφραγιστικός τοίχος άφηνε κενό και δεν εμπόδιζε τα νερά και τις λάσπες.

Κάποιοι μεταγενέστεροι τυμβωρύχοι γκρέμισαν πιο ψηλά τον σφραγιστικό τοίχο, καθώς και τον διαχωριστικό πιο μέσα, στο ύψος όπου έφταναν ήδη τα χώματα. Ετσι, τα χώματα ακόμη πιο μέσα είναι αισθητά λιγότερα, αφού χρειαζόταν να φτάσει πολύ ψηλά η στάθμη της λίμνης.

Το 1830 η στάθμη είχε κατεβεί αρκετά, ώστε τα νερά να φτάνουν ακριβώς μπροστά στον τάφο και το 1930 η αποξήρανση περιελάμβανε επαναφορά του ποταμού στην αρχαία του κοίτη, εξ ου και η ξύλινη γέφυρα βρέθηκε ξανά μέσα στο νερό».
Πηγή Έθνος