Enimerosi24Discovery: Το καλύτερο πορτρέτο του Μ.Αλεξάνδρου στο ψηφιδωτό της Αμφίπολης;
Το ψηφιδωτό που αποκαλύφθηκε στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης με την αναπαράσταση της Αρπαγής της Περσεφόνης τράβηξε τα βλέμματα όλου του κόσμου, με τους απανταχού ειδικούς να προσπαθούν να το «ερμηνεύσουν» και να ξεκλειδώσουν το μυστήριο του «ενοίκου». Ο Άντριου Τσαγκ μιλώντας στο Discovery εκτίμησε ότι η φιγούρα του Ερμή θα μπορούσε να είναι το καλύτερο πορτρέτο του νεαρού μεγάλου Αλεξάνδρου.
Μάλιστα, η ερμηνεία αυτή μπορεί να επιβεβαιώσει προηγούμενες εκτιμήσεις που αναφέρουν ότι στον τάφο είναι θαμμένη η μητέρα του στρατηλάτη, Ολυμπιάδα, επισημαίνει το Discovery.
«Το ψηφιδωτό αποτυπώνει τον ψυχοπομπό Ερμή, τον Άδη (ή Πλούτωνα στα λατινικά) και την Περσεφόνη. Στην πραγματικότητα, πιθανότατα, πρόκειται για αληθινά πρόσωπα που έχουν αποδοθεί με τους τρεις αυτούς μυθολογικούς χαρακτήρες», σημείωσε ο Άντριου Τσαγκ, συγγραφέας του βιβλίου «The Quest for the Tomb of Alexander the Great».
«Πιστεύω ότι η Περσεφόνη θα μπορούσε να είναι η εικόνα του “ενοίκου” του τύμβου, που οδηγείται στον Κάτω Κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι μία σπουδαία βασίλισσα των Μακεδόνων που πέθανε μεταξύ του 325 και του 300 πΧ μπορεί να έχει ταφεί στην Αμφίπολη. Και οδηγούμαστε σε αυτό που ήδη ξέρουμε: Η Ολυμπιάδα ή η Ρωξάνη», πρόσθεσε ο Τσαγκ.
Ο ίδιος θεωρεί ότι η Ολυμπιάδα είναι ο πιο πιθανός ένοικος του τύμβου, μετά την ανακάλυψη των σφιγγών και των Καρυάτιδων, για τις οποίες είχε αναφέρει ότι «οι σκηνές αυτές συνδέονται με τις λατρείες του κάτω κόσμου, με την ορφική λατρεία- κάθοδος στον Άδη-καθώς και με τις διονυσιακές τελετές».
Η οικογενειακή ομοιότητα
Ο Τσαγκ, που δεν συμμετέχει στην ανασκαφή, αναφέρθηκε στο κόκκινο χρώμα των μαλλιών της Περσεφόνης, προσπαθώντας να αποδώσει τους ήρωες του ψηφιδωτού στα πραγματικά πρόσωπα.
«Η Ρωξάνη είχε καταγωγή από το σημερινό Αφγανιστάν στην κεντρική Ασία. Εκεί υπάρχουν, και θεωρώ πως πάντα υπήρχαν, πολύ λίγοι κοκκινομάλληδες εκεί. Αντιθέτως, η Ολυμπιάδα ήταν Μολοσσή, στους οποίους οι κοκκινομμάληδες ήταν συνήθεις. Για αυτό και είναι πιο πιθανό ο τάφος να ανήκει σε εκείνη», εξήγησε. «
«Εάν η Περσεφόνη αποδειχθεί ότι αντιπροσωπεύει την Ολυμπιάδα, ο Άδης και ο Ερμής δεν θα αντιστοιχούν σε κάποιο υπαρκτό πρόσωπο;», διερωτάται το δημοσίευμα.
Και συνεχίζει: «Ακριβώς, ο Άδης είναι σχεδόν ίδιος με μία σειρά από πορτρέτα του Φιλίππου Β’. Εστεμμένος ως βασιλιάς και με κρυμμένο το δεξί προφίλ, καθώς είχε χάσει το δεξί του μάτι από βέλος στη μάχη της Μεθώνης, το 354 πΧ. Έτσι η δεξιά πλευρά του προσώπου του δεν φαίνεται, χωρίς να χαλά τη διττής μορφής του Άδη – Φιλίππου»
«Είναι μία υπέροχη ειρωνεία να τον δείχνει να μεταφέρει την Ολυμπιάδα στον Κάτω Κόσμο, καθώς είχαν υπάρξει φήμες ότι είχε εμπλακεί σε σχέδιο δολοφονίας του», σημείωσε ο Τσαγκ.
«Όσο για τον Ερμή, έχει παρουσιαστεί με μία ιδιαίτερη κίνηση, φροντίδας και δράματος. Κοιτώντας προς το μέρος μας σχεδόν κλέβει την παράσταση. Εάν αντιστοιχεί και αυτός σε κάποιο πρόσωπο, τότε θα πρέπει να είναι κάποιο πολύ κοντινό πρόσωπο στην Ολυμπιάδα, που προηγήθηκε εκείνης στην κάθοδο στον Άδη», υπογράμμισε ο ερευνητής.
Είπε ακόμη ότι στη σκηνή του ψηφιδωτού, ο Φίλιππος αποτυπώνεται περίπου στην ηλικία θανάτου του, δηλαδή 47 ετών. Πέθανε το 336 πΧ, 20 χρόνια πριν από το θάνατο της Ολυμπιάδας, το 316 πΧ.
«Όλες οι ανθρώπινες μορφές του μωσαϊκού πρέπει να συνδέονται με το 336 πΧ έτσι ώστε να υφίσταται μία εικόνα όλων των μελών της βασιλικής οικογένειας της Μακεδονίας», τόνισε.
«Η Ολυμπιάδα θα πρέπει να ήταν περίπου 35 το 336 πΧ. Παρουσιάζοντάς τη πιο νέα θα μπορούσε να αποτελεί μία φιλοφρόνηση προς το νεκρό. Ο Ερμής μοιάζει νέος, αμούστακος άνδρας, περίπου 20 ετών και φαίνεται να διαθέτει κάτι περίεργα οικείο για μένα. Η λύση του αινίγματος είναι απλή: το αρσενικό μέλος της βασιλικής οικογένειας που ήταν 20 ετών όταν πέθανε ο Φίλιππος και που πέθανε πριν από την Ολυμπιάδα, ήταν ο μοναχογιός τους, ο Μέγας Αλέξανδρος», επισημαίνει ο ερευνητής.
Τέλος, υπογράμμισε ότι υπάρχει αντιπροσωπεύεται μία οικογενειακή σχέση μεταξύ Ερμή και Περσεφόνης. «Δεν είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι πρόκειται για μητέρα και γιο», κατέληξε ο Τσαγκ.
Πηγή ethnos.gr
