Λεωφόρος «Μελίνα Μερκούρη» στο Βέλγιο

Το όνομα της σπουδαίας Ελληνίδας ηθοποιού και πρώην υπουργού Πολιτσμού, Μελίνας Μερκούρη, αποφάσισε να δώσει το δημοτικό συμβούλιο της Μονς, σε λεωφόρο της πόλης, καθώς η βελγική πόλη θα είναι Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2015.

Για το λόγο αυτό το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να τιμήσει την μνήμη της μεγάλης ηθοποιού, η οποία εμπνεύστηκε και εγκαινίασε τον θεσμό το 1983.

Η Μελίνα Μερκούρη έγινε παγκοσμίως γνωστή και για τον αγώνα που έδωσε για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα.
Η Μαρία Αμαλία Μερκούρη – όπως ήταν το πραγματικό της όνομα- γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου 1920. Ήταν η εγγονή του δημάρχου Αθηναίων Σπύρου Μερκούρη και κόρη του βουλευτή της ΕΔΑ και υπουργού Σταμάτη Μερκούρη.

Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού (1943-46) και έκανε το ντεμπούτο της στη σκηνή το 1944. Ως πρωταγωνίστρια καθιερώθηκε το 1949 με το ρόλο της Μπλανς από το έργο του Τένεσι Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος».

Το κινηματογραφικό της ντεμπούτο έκανε στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Στέλλα» (1955).

Διεθνή φήμη ωστόσο απέκτησε με το ρόλο της στην ταινία «Ποτέ την Κυριακή» (1960), αλλά και τη θεατρική μεταφορά του έργου στη Νέα Υόρκη, η Μελίνα Μερκούρη απέκτησε πλέον διεθνή φήμη.

Το 1965 παντρεύτηκε τον αμερικανό σκηνοθέτη Ζυλ Ντασέν, ο οποίος και τη σκηνοθέτησε στις ταινίες «Ποτέ την Κυριακή» (1960), «Φαίδρα» (1962), «Τοπκαπί» (1964) και «A Dream of Passion» (1978).

Στο χώρο της πολιτικής μπήκε μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Εκλέχθηκε με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 1981 και ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Πολιτισμού, αξίωμα που διατήρησε ως το τέλος της πρώτης οκταετίας των κυβερνήσεων Παπανδρέου.

Μέχρι το θάνατό της έδωσε μάχη για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο, δημιούργησε τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα, ενώ εμπνεύστηκε τον θεσμό «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης».

Εφυγε από τη ζωή στις 6 Μαρτίου του 1994.
Πηγή ethnos.gr