Οι γελωτοποιοί του βασιλέως

Ο καιρ(ιδ)οσκοπισμός στη «διεύρυνση» της Ν.Δ. και η άμεση ανάγκη για επανεκκίνηση στο κόμμα

Άρθρο του εκδότη Ι. Ν. Φιλιππάκη στη “δημοκρατία”

Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την -εδώ και κάποιες εβδομάδες- επιχειρούμενη διεύρυνση του κόμματος που εξέφρασε σταθερά, ιστορικά, το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας. Μια διεύρυνση που, δυστυχώς, έχει μέχρι σήμερα κινηθεί σε μια μόνο «ιδεολογικής» προσέγγισης μερίδα «πολιτικών» και «διανοουμένων»- αυτής, ίσως παραφράζοντας και τον όρο, του «καιρ(ιδ)οσκοπισμού». Η εφημερίδα μας χαιρέτισε την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Η «δημοκρατία» από την πρώτη ημέρα έκδοσής της έμεινε μακριά από οποιαδήποτε υποστήριξη «πολιτικών» προσώπων και υποστήριξε μόνο Αρχές και αντίστοιχα «πολιτικές», οι οποίες τις υπερασπίζονται.
Πίστευε -και ακόμα πιστεύει- ότι ένας νεότερος πολιτικός -όχι απαραίτητα σε ηλικία, αλλά σε ιδέες- με τη γνώση και τις βιωματικές εμπειρίες του Κ. Μητσοτάκη είχε και έχει όλα εκείνα τα εχέγγυα για να κάνει μια ειλικρινή αυτοκριτική για το κόμμα του και να χαράξει μια πορεία με άξονες την κοινωνική δικαιοσύνη και την αληθινή φιλελεύθερη οικονομική προσέγγιση.
Ομως, δυστυχώς, παρατηρούνται φαινόμενα που προκαλούν έκπληξη, αλλά και ερωτήματα. Ισως είναι η πρώτη φορά στην περίοδο της χαρακτηριζόμενης «Μεταπολίτευσης» που πρόσωπα προερχόμενα από μια κοινωνικοπολιτική Βαβέλ συνωστίζονται περί την ηγεσία της Ν.Δ. Δημιουργούν ακριβώς τις αντίθετες προϋποθέσεις από αυτές που θα έπρεπε να έχει ένα κόμμα το οποίο -θεωρητικά τουλάχιστον- είναι εγγύτερα στις παραδοσιακές αρχές του Ελληνισμού.
Ανύπαρκτες δήθεν φερέλπιδες πολιτικές φυσιογνωμίες, οι οποίες προσφέρουν τις μοναδικές υπηρεσίες που μπορούν, δηλαδή την ικανότητα να παράγουν τη συκοφαντία και τις ύβρεις – κάτι σαν μπουλντόγκ του αρχηγού.
Πολιτικοί προερχόμενοι από τον πλέον άρρωστο και διεφθαρμένο πολιτικό σχηματισμό. Υπερασπιστές ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, παρέα με πρώην κνίτες οι οποίοι έχουν επανειλημμένα και συντριπτικά καταψηφιστεί και τεθεί στο περιθώριο.
Αποτυχημένοι εκδοτίσκοι μερικών εκατοντάδων φύλλων (αλήθεια, ποιος και γιατί πληρώνει τα έξοδά τους;), οι οποίοι το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι ανόητες δημοσιογραφικές εκτιμήσεις και μια ακατάληπτη μπαρουφολογικής και γλειψιματικής λογικής στήριξη στον «αρχηγό».
Απίθανοι χλεχλέδες και εκκεντρικοί με ανύπαρκτη αποδοχή, συνήθως ακαδημαϊκής ιδιότητας, που βρίσκουν καταφύγιο σε διάφορα συνεργάσιμα ΜΜΕ. Πρόθυμοι δημοσιογράφοι -παλαιοί και σεσημασμένοι, αλλά και νεότεροι και «παρθένοι»- που λειτουργούν ως ιδεολογικοπολιτικά τζουκ μποξ ποικίλων συμφερόντων.
Εντεταλμένοι υπάλληλοι ανθελληνικών «κέντρων» οι οποίοι, μέσα από «μοντέρνες» προσεγγίσεις, ρίχνουν τη σπορά του εθνομηδενισμού και της διεθνιστικής αλλοτρίωσης. Και βέβαια, επιχειρηματικά συγκροτήματα που προσπαθούν μέσα από την αλλαγή του πολιτικού σκηνικού να ρεφάρουν την εντυπωσιακή «στήριξη» που προσφέρουν, αλλά και να γλιτώσουν από τις δικαστικές περιπέτειές τους.
Ολοι αυτοί έχουν δημιουργήσει μια «αυλή», με τις γνωστές συνέπειές της: ίντριγκες, αλληλομαχαιρώματα, θολές αποφάσεις, μάχη για την επικράτηση και άλλες παρόμοιες καταστάσεις. Καταστάσεις όχι πρωτάκουστες στην πολιτική, αλλά καταστάσεις τις οποίες μέχρι σήμερα είχαμε βιώσει στο εκάστοτε περιβάλλον του Μαξίμου και όχι πριν φτάσει κανείς σε αυτό.
Δυστυχώς, ο κ. Μητσοτάκης -ελπίζουμε όχι συνειδητά- βρίσκεται εν μέσω αυτού του σκηνικού. Ενός σκηνικού που τον εμποδίζει να καταδείξει στη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας πόσο κακή είναι η διακυβέρνηση της τελευταίας τετραετίας.
Κακή όχι μόνο στο στενό πεδίο της οικονομίας, όπου δυστυχώς μας έχουν επί τούτου μεταφέρει το debate, θέτοντάς μας ψευτοδιλήμματα, αλλά κακή ως προς όλες τις θεμελιώδεις αρχές στις οποίες αυτός εδώ ο λαός πιστεύει βαθιά και τον κάνουν να αποτελεί ξεχωριστό κομμάτι αυτού του κόσμου. Ας ελπίσουμε ότι η ηγεσία της Ν.Δ. θα καταλάβει τι πραγματικά συμβαίνει γύρω της και θα κάνει μια επανεκκίνηση -την τελευταία-, που θα την οδηγήσει στην πραγματική κοινωνική αυτοδυναμία.
Εμείς θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας από τις σελίδες της αυτόνομης και ανεξάρτητης «δημοκρατίας», ίσως της μοναδικής εφημερίδας για την οποία έχουν εκδώσει επιθετικές ανακοινώσεις όλα τα μεγάλα κόμματα. Μοναδικός κινητήριος μοχλός μας; Η αγάπη των χιλιάδων αναγνωστών μας, αλλά και η καθημερινή προτροπή που δεχόμαστε από τους Ελληνες, τους οποίους συναντάμε και επικοινωνούν μαζί μας (συνταξιούχοι, υπάλληλοι, ελεύθεροι επαγγελματίες, επιχειρηματίες, αγρότες και όλοι όσοι μοχθούν για να επιβιώσουν), να μην το βάλουμε κάτω.
Και δύο συμβουλές προς τους διάφορους μυαλοπώληδες: Πρώτον: Οι γελωτοποιοί του βασιλέως έχουν αξία εφόσον έχει υπάρξει βασιλιάς. Και δεύτερον: Και στην περίπτωση αυτή, γελωτοποιοί θα παραμείνουν…