Σκληρή επίθεση στον Τσίπρα από “Το Βήμα”

“Αυτόν τον καιρό στο Μαξίμου εξαντλούνται στην εφαρμογή σκοτεινού σχεδίου εξόντωσης πιθανών πολιτικών και μη αντιπάλων… Τσουβαλιάζονται οι πάντες και τα πάντα. Πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, εφημερίδες, όποιοι τέλος πάντων έχουν κάτι διαφορετικό να πουν, μπαίνουν στο στόχαστρο, διαπομπεύονται και λοιδορούνται, προκειμένου να δικαιολογηθεί το διχαστικό ή εμείς ή αυτοί”. Αυτά και άλλα πολλά αναφέρονται στο άκρως σκληρό κύριο άρθρο για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό της εφημερίδας “Το Βήμα” με τίτλο “Ή εμείς ή κανείς”.

Συγκεκριμένα η εφημερίδα αναφέρεται με βαρείς χαρακτηρισμούς εναντίον του Αλέξη Τσίπρα λέγοντας ότι “Κυριαρχούμενος από τα ελλείμματα κατανόησης και τις ομολογημένες από τον ίδιο αυταπάτες και ψευδαισθήσεις – προϊόν της πεζοδρομιακής πολιτικής εκπαίδευσης που τον συνόδευε – οδήγησε το καλοκαίρι του 2015, τη χώρα στην κυριολεξία στο χείλος του γκρεμού”. Και συμπληρώνει στο ίδιο πνεύμα, “Για να δικαιολογήσει τα μεγάλα λάθη του, ξεκίνησε έναν πρωτοφανή διχαστικό αγώνα σπίλωσης και φθοράς των πάντων, ανέδειξε, κατά την αριστερίστικη εκπαίδευση του, πάμπολλους “εχθρούς του λαού”, κατέστησε τα μέσα ενημέρωσης υπεύθυνα για όλα τα κακά του κόσμου τούτου”.

Μάλιστα σε άλλο σημείο γίνεται λόγος ακόμη και για ενδεχόμενο εθνικών απωλειών με απόλυτη ευθύνη του πρωθυπουργού: “Η χώρα δυστυχώς επι των ημερών του αντιμετωπίζει, έπειτα απο πολλά χρόνια, κύματα μεγάλης έντασης στο Αιγαίο και στην Κύπρο, σε σημείο που άπαντες να ανησυχούν… ιδιαιτέρως για τους κινδύνους πολεμικών επεισοδίων και ενδεχομενων εθνικών απωλειών”.

Τέλος, νωρίτερα περιγράφοντας την εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο μιλάει για “περιθωριακή παρουσία”, για “περιορισμένες εμπειρίες”, για “μηδενική επαφή με τη λειτουργία της χώρας” και για “πολιτική εκπαίδευση αποκτημένη στο πεζοδρόμιο”: “Ο Αλέξης Τσιπρας εισέβαλε στην κεντρική πολιτική σκηνή στις αρχές του 2008, σχεδόν ταυτόχρονα με την έλευση της μεγάλης οικονομικής κρίσης. Μέχρι τοτε η πολιτική του παρουσία ήταν σχεδόν περιθωριακή, εντός των στενών οριων του μικρού κόμματος του. Και οι εμπειρίες του, πολιτικές, επαγγελματικές, οικονομικές, διοικητικές και άλλες, ήταν περιορισμένες. Οι παραστάσεις του επιπλέον ορίζονταν απο τη δράση του εντός του πολιτικού σχήματος στο οποίο συμμετείχε, παρά από οτιδήποτε άλλο. Η επαφή του με τη λειτουργία της χώρας, τις διαδικασίες και τα προβλήματα της, ήταν σχεδόν μηδενική. Και επειδή η πολιτική εκπαίδευση του ήταν συγκεκριμένη – στο πεζοδρόμιο αποκτημένη – διακρινόταν απο ελλείμματα χαρακτηριστικά και ιδιαιτέρως από την αριστερίστικη – κινηματική θρασύτητα αμφισβήτησης των πάντων, των θεσμών συμπεριλαμβανομένων”.